به گزارش «نماینده» احمد نادری در مورد انتشار خبری از سوی رییس کمیسیون شهرسازی شورای شهر تهران مبنی بر اینکه ۵۰ درصد مدارس پایتخت فرسوده هستند و تهران در کنار استان‌های سیستان و بلوچستان، البرز و آذربایجان غربی در لیست استان‌هایی با پایین‌ترین میانگین سرانه آموزشی در کشور قرار دارد، گفت: این آمار در گذشته هم به نحو دیگری اعلام شده بود اما در شرایط کنونی از آموزش و پرورش می‌خواهیم که آمار خود را در این رابطه به طور صریح اعلام کند.
آموزش و پرورش باید تمهیدات ویژه‌ای برای نوسازی مدارس بیندیشد
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه آمار اعلام شده از سوی رییس کمیسیون شهرسازی شورای شهر با آنچه در حوزه آموزش تهران به تجربه رسیده است، همخوانی دارد. ادامه داد: نوسازی مدارس تهران از اهمیت بسزایی برخوردار بوده و باید به طور جدی پیگیری شود، چرا که مدارس پایه ارائه خدمات آموزشی و آموزش و پرورش اساس توسعه کشور هستند، بنابراین باید به طور ویژه تمهیداتی برای نوسازی مدارس اندیشیده شود.
وی تصریح کرد: با توجه به گسترش تهران و رشد جمعیت این شهر باید هم نوسازی و هم افزایش تعداد مدارس در دستورکار آموزش و پرورش قرار گیرد که این مهم را از طریق کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس پیگیری خواهیم کرد. ضمن اینکه در تعامل با این وزارتخانه یک برنامه‌ای را نیز در این خصوص ارائه خواهیم داد تا در یک زمانبندی مشخص بتوانیم به نتیجه مطلوبی دست یابیم.
بی‌توجهی به نوسازی مدارس تهران، سلامت و جان دانش‌آموزان را تهدید می‌کند
نادری در بیان تبعات بی‌توجهی به نوسازی مدارس در شهر تهران، اظهار کرد: بی‌تردید بی‌توجهی به این امر، سلامت و جان دانش‌آموزان را تهدید می‌کند، آن هم در شرایطی که تهران به عنوان شهری در معرض آسیب ناشی از بلایای طبیعی شناخته می‌شود، کما اینکه فعالسازی آتشفشان و زلزله به دلیل حرکت گسل‌ها برای آن پیش‌بینی شده است.
این نماینده مردم در مجلس یازدهم، یادآور شد: البته کیفیت ارائه خدمات آموزشی در جهت تربیت نیروی انسانی ماهر از اهمیت بیشتری برخوردار است، چرا که توسعه کشور منوط به رعایت استانداردهای لازم در این زمینه است.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی، تاکید کرد: اگر ما به رعایت استانداردها در حوزه ارائه خدمات آموزشی توجه نکنیم، کشور از داشتن نیروهای ماهر و متخصص محروم می‌شود که صدمات جبران‌ناپذیری را در درازمدت به همراه خواهد داشت و روند پیشرفت را با کُندی مواجه می‌کند.