«نماینده»/منصور حقیقت پور، نماینده ادوار مجلس:1. اولین دور از مناظرات سه‌گانه «دونالد ترامپ» و «جو بایدن» در حالی برگزار شد که این کشور در شرایط وخیم و ملتهبی به سر می‌برد و به‌شدت دوقطبی شده است. این دو نامزد تلاش می‌کردند که ضمن حفظ نظر مثبت طرفداران خود، هواداران مردد را در حمله به حریف و قرار دادن زیر تیغ انتقادات خود توانمند نشان داده و نظر قشر خاکستری و کسانی که تمایلی به حضور در پای صندوق‌های رأی ندارند را به خود جلب کنند. از این باب، قابل پیش‌بینی بود که ترامپ و بایدن حملات لفظی به یکدیگر را از همان ابتدا آغاز کنند.
2. اولین مناظره انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا با تهمت‌های پی‌درپی ترامپ و بایدن به یکدیگر آغاز و حتی به خانواده‌های طرفین نیز کشیده شد. این در حالی است که آمریکایی‌ها انتظار داشتند در این مناظره، برنامه‌های مدون و جذابی برای اداره کشورشان از زبان این دو بشنوند اما چیزی جز دعوای حزبی و اتهام‌پراکنی مشاهده نکردند. این موضوع از میزان نارضایتی مردم در نظرسنجی‌های پس از مناظره نیز مشخص است. بر اساس نظرسنجی شبکه سی بی اس، ۶۹ درصد از آمریکایی‌ها از شنیدن از دیدن مجادله ترامپ و بایدن آزرده‌خاطر شدند و ۱۹ درصد نیز اعلام کردند که اساساً نسبت به این مناظره بدبین بودند.
از طرفی، علیرغم اینکه برخی نظرسنجی‌ها نشان می‌دادند که بایدن با ۴۸ درصد محبوبیت، برنده مناظره اول بود و نسبت به مقبولیت ۴۱ درصدی ترامپ، هفت درصد پیش است اما به دلیل اینکه دو طرف در طول این رویارویی انتخاباتی اتهام زنی و هتاکی به‌طرف مقابل را به اوج خود رسانده و برنامه خاصی ارائه نکردند، مناظره برنده‌ای نداشت و بیش از هر چیز، چهره واقعی سیاستمداران آمریکایی را نشان داد؛ مردان و زنانی که پشت لباس‌های گران‌قیمت و شیک آن‌ها، باطنی خشن و به‌غایت منفعت‌طلب قرار دارد و برای قرار گرفتن در رأس قدرت، از هیچ اقدامی و لو غیراخلاقی فروگذار نمی‌کنند.
در سال ۲۰۱۶ نیز ترامپ در مناظره با «هیلاری کلینتون»، وزیر خارجه اسبق آمریکا از روش حمله مداوم به رقیبش برای کاستن از تمرکز او استفاده کرد تا نتواند برنامه‌های خود را به‌درستی ارائه کند، هرچند که پس از پایان سه دور مناظره مشخص شد که کلینتون نیز برنامه خاص و قابل دفاعی برای جلب آرای عمومی نداشت.
3. علاوه بر این، مردم آمریکا پس از این مناظره، اولین جامعه هدفی هستند که مورد لطمه و خسارت قرار خواهند گرفت چراکه تنش و شکاف را میان طرفداران جمهوری خواهان و دموکرات‌ها افزایش داد. گفتنی است که اکثر رأی‌دهندگان در هر دو طیف، نامزد نهایی خود را مشخص کرده‌اند و تغییری در سبد آرای آن‌ها به وجود نیامد. تنها کارکرد این مناظره آن بود که هواداران بایدن و ترامپ را رادیکال‌تر و عصبانی‌تر کرد و در یک فضای چالشی قرار داد.
4. نکته مهم این است که در همه جای دنیا، انتخابات، عرصه و مجالی برای برگزاری یک جشن ملی و وحدت بیش‌ازپیش مردم آن جامعه است، درحالی‌که انتخابات در آمریکا، به دستمایه‌ای برای اختلافات و تعمیق گسل‌های عمیق نژادی و اقتصادی تبدیل‌شده و کارشناسان و ناظران سیاسی از هم‌اکنون زنگ خطر جنگ داخلی در این کشور را به صدا درآورده‌اند.
طرفداران ترامپ از هم‌اکنون آرایش نظامی گرفته و آمادگی دارند در صورت شکست نامزد محبوبشان، وضعیت آمریکا را بحرانی‌تر از اوضاع فعلی کنند؛ همان‌هایی که ترامپ در مناظره انتخاباتی حاضر نشد جمله‌ای در محکومیت رفتار نژادپرستانه آن‌ها سخن بگوید. افزون بر این، مراکز آکادمیک نیویورک اعلام کرده‌اند، حدود ۴۰ درصد از مردم ایالت‌های مختلف این کشور از تجزیه آمریکا پس از انتخابات حمایت می‌کنند و نزدیک به ۹۰ میلیون نفر نیز تمایلی به حضور در پای صندوق‌های رأی ندارند! ازاین‌رو باید نتیجه گرفت مدینه فاضله و آرمان‌شهر لیبرال دموکراسی ترک برداشته و سیاست‌مداری تبدیل به معرکه‌ای بی‌رحمانه شده که آمریکا را در آستانه ورود به ورطه جنگ داخلی قرار داده است.
محوری‌ترین بخش مناظره اول این دو نامزد انتخاباتی، سؤالی بود که مجری برنامه به‌عنوان آخرین موضوع مطرح کرد و باعث سرافکندگی و رسوایی بیشتر برای آمریکایی‌ها شد. ترامپ در پاسخ به «کریس والاس» در خصوص انتقال قدرت پس از انتخابات، با پیش کشیدن موضوع رأی‌گیری پستی، بار دیگر نگرانی خود را از تقلب و تخلف در این فرآیند که از سوی دموکرات‌ها کلید خورده است ابراز کرد. از سوی دیگر، چهره‌های برجسته دموکرات همچون «برنی سندرز» در سخنرانی‌های احساسی نه‌فقط از دموکرات‌ها بلکه از جمهوری‌خواهان نیز دعوت کرده‌اند به دلیل استنکاف ترامپ از تحویل قدرت درصورتی‌که نتیجه انتخابات مخالف نظر او باشد، به بایدن رأی دهند. این موضوع به این معناست که چنانچه دموکرات‌ها هم رأی نیاورند تقلب در انتخابات روی داده، همان‌گونه که ترامپ بارها این گزاره را تکرار کرده است.
این تحولات که ایستگاه پایانی آن در حال حاضر دور اول مناظرات بوده، در واقع درآمدی برای جنجالی‌ترین انتخابات تاریخ آمریکا خواهد بود، نشان می‌دهد که انتخابات به‌عنوان شاخص‌ترین مؤلفه دموکراسی در آمریکا روبه‌زوال است و دموکراسی آمریکایی حتی در داخل این کشور رنگ‌باخته است.
5. هر کدام از این دو نامزد در انتخابات آتی بتوانند به کاخ سفید راه یابند، به‌طور حتم از اهرم دموکراسی برای زدن کشورهای مخالف استفاده خواهند کرد و چنانچه نتیجه انتخابات در آن کشورها مقارن با منافع یانکی‌ها نباشد، این فرآیند را مغایر با مردم‌سالاری تعبیر خواهند کرد؛ این در حالی است که یک پای بزرگ‌ترین نمایش بی‌اخلاقی در عرصه دموکراسی بودند.
این زاویه از چهره آمریکا هیچ‌گاه به این اندازه بدون بزک نبوده و علیرغم اینکه بسیاری از مردم این کشور و همچنین متحدان کاخ سفید از به‌اصطلاح رهبری واشنگتن بر دنیا ابراز ناامیدی کرده و تصریح کرده‌اند که یانکی‌ها با این وضعیت حتی قدرت اداره یک کشور را نیز ندارند، ولی درعین‌حال، برخی از وادادگان و شیفتگان این کشور، همچنان آمریکا را قبله آمال خود می‌دانند و به آن استغاثه می‌کنند؛ امید و آرزویی که پایانش چیزی جز سراب نیست.