به گزارش «نماینده» سید امیرحسین قاضی زاده هاشمی نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با جامعه اندیشکده‌ها در مورد زیست بوم اندیشکده‌های کشور گفت: مهمترین دغدغه ما «افزایش نقش نخبگان در اداره امور کشور» است. پایه‌های نظامات مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و. … در کشور مبهم و دارای اشکال است؛ به همین خاطر کار اندیشکده ها پیش از پرداختن به مسائل در نظام حکمرانی موجود، تعمق در مبانی جهت تحول در نظام حکمرانی است.
نایب رئیس اول مجلس شورای اسلامی ادامه داد: ترسیم مسیر حل مسئله در کشور، حرکت در مسیرِ «مبانی»، «مدل»، «برنامه»، «قانون» و «اجرا» است. تخطی از این مسیر شاید به حل مسئله در «موضوع» منجر شود؛ اما چون پایه‌های فکری دارای تزلزل است، همین امر به «مسئله» ای در آینده تبدیل خواهد شد.
قاضی زاده هاشمی با بیان اینکه رویکرد مقام معظم رهبری در زمامداری کشور را «نگاه به آینده» دانست، تصریح کرد: در حالی که رویکرد مسئولین نظام «نگاه به گذشته» است ولی مسائل امروز ما، نتیجه تدابیر خیرخواهانه ما برای مسائل دیروز است و تفاوت مقام معظم رهبری، درک این نکته است، در حالی که مسئولین بر گذشته و نقایص آن تمرکز دارند و مادامی که این فاصله وجود دارد، کشور به نقطه مطلوب نخواهد رسید. چرا که نظام فکری و نظام برنامه ریزیِ کنونیِ کشور بر مبنای نقاط مطلوبی است که در گذشته تعریف شده؛ و نه نقاط مطلوبِ آینده.
نایب رئیس اول مجلس با بیان اینکه ترسیم زیست بوم اندیشکده ها با تفکیک مکاتب فکری متعدد موجود در این فضا مربوط بود، تصریح کرد: خط و ربط فکری، سیاسی و اندیشگی اندیشکده ها به احزاب و جریانات فکری و سیاسی داخلی باید مشخص و واضح باشد تا هر جریان و حزبی برای مسائل خود به اندیشکده های متناسب با منظومه فکری خود رجوع کند و در واقع ابهام در ریشه‌های فکری اندیشکده ها را نقد کرد؛ بر همین اساس طبقه بندی اندیشکده ها بر اساس «مبانی» یک مسئله‌ای اساسی است.
وی با بیان اینکه «سناریوسازی اندیشکده ها بر اساس زمینه» است، اظهار داشت: این زمینه گستره‌ای شامل بسترهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، تاریخی و جغرافیاییِ جامعه است. اکنون سناریوسازی‌های متعددی که در اندیشکده ها صورت می‌گیرد، دچار انقطاع از زمینه و زمانه است و همین موجب شده که مهمترین کار نخبگانی و اندیشکده ای کشور، یعنی مسکن مهر، در زمینِ عمل، با نتایجِ ناکامی در حوزه‌های تأمین مالی، جانمایی و… مواجه شود؛ بنابراین اهمیت شاخص سازی جهت سنجش سناریوها در حوزه «آرمان و هدف»، «عمل و اجرا» و «پیامدها» ضروری است.
قاضی زاده هاشمی به نقد ترکیب اعضای اندیشکده ها پرداخت و گفت: ترکیبِ ایده آل شامل «جوانان آکادمیک» و «باتجربه های اجرایی» است و این ترکیب را برای احتراز از غفلت از نگاه جامع اجرایی ضروری است.
به گفته وی، جوان گرایی کنونی در اندیشکده ها، باعث کاهش اطمینان بخشی در بدنه اجرایی حاکمیت می‌شود و به مشاور و ناقدی که به تمامی سطوح الزامات اجرایی واقف است نیاز داریم.
وی در پایان بر اهمیت و ضرورت نظام ارزیابی و ارزشیابی اندیشکده ها تاکید کرد و گفت: ایجاد و تداوم نظام ارزیابی اندیشکده ها عاملی مهم در رفتارسازی در اندیشکده ها جهت حل مسائل اساسی کشور است.