«نماینده»/احمد نادری*: از زمان همه‌گیری ویروس کرونا در ایران، بحث قرنطینه و تعطیلی طولانی‌مدت کشور مطرح شد. بحثی که از همان ابتدا همراه بود با ایجاد اختلاف‌نظر عمیق میان متخصصان درمانی، کارشناسان وزارت بهداشت و تیم تصمیم‌گیری دولت. در هفته‌های گذشته شاهد بودیم هیچ کدام از این افراد نه در موضوع قرنطینه و نه در سایر موضوعات مربوط به کرونا، حرف یکدیگر را قبول ندارند. به این صورت که غالبا کارشناسان بهداشتی حرفی را می‌زنند، اما رئیس‌جمهور و اطرافیان او این حرف را نمی‌پذیرند و به شکل دیگری عمل می‌کنند.
از سویی دیگر، با بررسی صحبت‌های مسوولان دستگاه‌های گوناگون کشور و برخی کارشناسان خبره بهداشتی و درمان در هفته‌های گذشته می‌توان متوجه این نکته شد که از زمان مطرح شدن بحث قرنطینه در ایران، بسیاری از متخصصان بهداشتی، برخی مدیران شهری و حتی تعدادی از فرماندهان نظامی تاکید داشتند که برای قطع زنجیره انتقال این ویروس، لازم است مدل‌های سختگیرانه‌ای از قرنطینه در کشور اعمال شود. اما دولت تا توانست اجرای ضوابط این مساله را به تاخیر انداخت و ما فرصت طلایی نیمه اسفند تا نیمه فروردین برای اعمال قرنطینه سراسری در کشور را از دست دادیم و اگر چنین برنامه‌ای اجرا می‌شد، احتمالا اکنون باید سیر نزولی شیوع کرونا در کشور را مشاهده می‌کردیم. اما رئیس‌جمهور با ارائه تحلیل‌های نادرست جلوی این پیشنهاد ایستاد و با اجرای قرنطینه مخالفت کرد. اکنون هم شاهد آن هستیم که از ابتدای این هفته، ادارات و واحدهای صنفی به صورت غیررسمی بازگشایی شده‌اند و بر اساس مصوبه ستاد ملی مدیریت کرونا، بیشتر صاحبان مشاغل قرار است از 23 فروردین در شهرستان‌ها و از 30 فروردین در تهران روال عادی کسب‌وکار خود را از سر بگیرند. اتفاقی که براساس پیش‌بینی‌های کارشناسان بهداشتی قطعا به اوج‌گیری دوباره آمار مبتلایان به این بیماری در کشور منجر خواهد شد. زیرا این ویروس همچنان به صورت گسترده در سطح جامعه جولان می‌دهد.
حال در این شرایط، برخی نمایندگان مجلس طرحی سه فوریتی را برای تعطیلی یک ماهه کشور مطرح کردند. طرحی که البته غالب نمایندگان با آن مخالفت کردند و از دستور کار مجلس شد. این اتفاق در شرایط کنونی کشور باعث ناامیدی مردم می‌شود؛ چراکه وقتی بیشتر کشورهای دنیا مدل‌های سختگیرانه‌ای از قرنطینه را در محدوده‌های سرزمینی خود اجرا کرده‌اند، مطرح شدن طرح قرنطینه در ایران و رد شدن آن به هیچ وجه پیام خوبی را به جامعه منتقل نمی‌کند. البته باید توجه داشت این طرح در نهادی مطرح شد که از ابتدای شیوع کرونا در کشور، به تعطیلی خودخواسته رفته بود و به نوعی خود می‌خواست از تصمیم‌گیری‌های مربوط به شرایط کرونایی کنار گذاشته شود. در واقع، تا پیش از مطرح شدن این طرح به نظر می‌رسید مجلس به هیچ وجه دغدغه‌ای برای رفع بحران کرونا در کشور ندارد، چراکه اگر نمایندگان این دغدغه را داشتند، می‌توانستند بدون تعطیل کردن مجلس، از همان ابتدا به صورت جهادی پای کار بایستند و نقش لازم را در ستاد ملی مدیریت کرونا نیز ایفا کنند.
در مجموع باید گفت رد شدن طرح تعطیلی یک ماهه کشور در مجلس و دیگر تناقضات موجود در سخنان مسوولان درباره موضوع قرنطینه، باعث ناامیدی و سردرگمی آحاد جامعه شده است. اکنون مردم از خود سوال می‌کنند مگر فکری جدی به حال قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا شده است که دولت آنها را به از سر گیری فعالیت‌های اقتصادی فرامی‌خواند و همچنین اگر دولت می‌خواهد مشاغل گوناگون بازگشایی شوند، پس چرا برخی مقامات از شلوغی خیابان‌ها ابراز نگرانی می‌کنند؟ این موضوعات نوعی سرگردانی و کلافگی را برای مردم و کاهش سرمایه اجتماعی را برای نظام به همراه دارد.
* منتخب مردم تهران در مجلس شورای اسلامی