به گزارش «نماینده»، رهبر معظم انقلاب اسلامی در ششم آبان سال 81 خطاب به خطاب به دانشجویان در دومین همایش سراسری «جنبش دانشجویی؛ گذشته، حال، آینده» پیامی را صادر کردند که در این پیام با تاکید بر موضوع عدالت فرمودند: « مسابقه رفاه میان مسؤولان، بی‌اعتنایی به گسترش شکاف طبقاتی در ذهن و عمل برنامه‌ریزان، ثروت‌های سربرآورده در دستانی که تا چندی پیش تهی بودند، هزینه کردن اموال عمومی در اقدامهای بدون اولویت، و به طریق اولی در کارهای صرفا تشریفاتی، میدان دادن به عناصری که زرنگی و پررویی آنان همه‌ی گلوگاههای اقتصادی را به روی آنان می‌گشاید، و خلاصه پدیده بسیار خطرناک انبوه شدن ثروت در دست کسانی که آمادگی دارند آنرا هزینه کسب قدرت سیاسی کنند و البته با تکیه بر آن قدرت سیاسی اضعاف آنچه را هزینه کرده‌اند گرد می‌آورند.»
یکی از مسائل دیگر مورد اشاره رهبر انقلاب بحث عدالت است که می‌فرمایند: « امروز سرآغاز فهرست بلند مسائل کشور مسئله‌ی عدالت است. دانشجوی جوان اگرچه خود برخاسته از قشرهای مستضعف جامعه هم نباشد، به عدالت اجتماعی و پر کردن شکافهای طبقاتی به چشم یک آرزوی بزرگ و بی‌بدیل می‌نگرد.»
امروز با گذشت 17 سال از پیام رهبر معظم انقلاب به همایش سراسری جنبش دانشجویی، پرداختن به موضوع اشرافی‌گری مسئولان و همچنین عدالت برای جنبش دانشجویی اهمیت ویژه‌ای دارد و اگر در این مسیر بصیرت و دقت کافی نباشد مسلما مشکلات فراوانی هم ایجاد خواهد شد. به همین دلیل نیاز است تا جنبش دانشجویی با بازخوانی بیانات رهبر معظم انقلاب مسیر درست را انتخاب کند.
به مناسبت نزدیک شدن به سالروز صدور این پیام به بازخوانی آن پرداختیم.
متن این پیام آیت‌الله خامنه‌ای خطاب به دومین همایش سراسری‌جنبش دانشجویی به این شرح است:
« بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
جوانان و دانشجویان عزیز
در این گردهمائی دانشجویی مجموعه‌های متعددی از دانشجویان شرکت کرده‌اند. این نقطه‌ی روشن دیگری است که جذابیت طبیعی گردهمایی‌های دانشجویی را مضاعف می‌سازد.
دانشجوی متعهد و آگاه از پیش از انقلاب تاکنون همواره در جستجوی مهمترین مسائل جاری کشور بوده است. او با انگیزه آگاهی و نشاطی که لازمه محیطهای دانشجویی است در پی آن است که آرمانهای والا و تعهدآور خود را در پیگیری این گونه مسائل جستجو کند و در راه تحقق آن گام نهد. این نیز خصوصیت طبیعی دیگری برای محیطهای دانشجویی است.
امروز سرآغاز فهرست بلند مسائل کشور مسئله‌ی عدالت است. دانشجوی جوان اگرچه خود برخاسته از قشرهای مستضعف جامعه هم نباشد، به عدالت اجتماعی و پر کردن شکافهای طبقاتی به چشم یک آرزوی بزرگ و بی‌بدیل می‌نگرد.
این احساس و انگیزه در دانشجو پر ارج و مبارک است و می‌تواند پایه‌ی قضاوتها و برنامه‌های عملی او برای حال و آینده باشد. اگر عدالت ــ عدالت واقعی و ملموس و نه فقط سخن گفتن از عدالت ــ آرزو و آرمان و هدف برنامه‌ریزی‌هاست، پس باید هر پدیده‌ی ضدعدالت در واقعیات کشور مورد سؤال قرار گیرد.
مسابقه رفاه میان مسؤولان، بی‌اعتنایی به گسترش شکاف طبقاتی در ذهن و عمل برنامه‌ریزان، ثروت‌های سربرآورده در دستانی که تا چندی پیش تهی بودند، هزینه کردن اموال عمومی در اقدامهای بدون اولویت، و به طریق اولی در کارهای صرفا تشریفاتی، میدان دادن به عناصری که زرنگی و پررویی آنان همه‌ی گلوگاههای اقتصادی را به روی آنان می‌گشاید، و خلاصه پدیده بسیار خطرناک انبوه شدن ثروت در دست کسانی که آمادگی دارند آنرا هزینه کسب قدرت سیاسی کنند و البته با تکیه بر آن قدرت سیاسی اضعاف آنچه را هزینه کرده‌اند گرد می‌آورند.
اینها و امثال آن نقطه‌های استفهام برانگیزی‌ست که هر جوان معتقد به عدل اسلامی ذهن و دل خود را به آن متوجه می‌یابد و از کسانی که مظنون به چنین تخلفاتی شناخته می‌شوند پاسخ می‌طلبد و همچنین در کنار آن از دولت و مجلس و دستگاه قضایی عملکرد قاطعانه برای ریشه‌کن کردن این فسادها را مطالبه می‌کند.
امروز این مهمترین و مطرح‌ترین مسئله‌ی کشور ماست و نسل جوان دانشجوی متعهد و مؤمن نمی‌تواند نسبت به آن بی‌تفاوت بماند.
توفیقات همگان را از خداوند متعال خواستارم.
والسلام علیکم و رحمه الله
سیدعلی خامنه‌ای
6 آبان 1381 »