«عبدالله ناصری» عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات در گفت‌وگو با ماهنامه «نماینده»، دربارۀ عملکرد اصلاحطلبان در مجلس (فراکسیون امید)، گفت: «بعضی از اعضای فراکسیون امید، وظیفۀ نمایندگی خود را به‌درستی و به‌خوبی انجام می‌دهند؛ اما بنده انتظار کار تشکیلاتی را از فراکسیون امید داشتم. فراکسیون به‌عنوان یک تشکیلات عملاً نتوانست در لوایح، طرح‌ها، مسائل بین‌المللی و بحران‌های اجتماعی نقش خود را به‌خوبی ایفا کند.»
وی همچنین به یکپارچگی شورای شهر تهران پرداخت و با بیان اینکه «عملکرد کلی شورا مثبت است» افزود: «اما با توجه به اینکه معمولاً شورای شهر را در کنار شهرداری‌ها می‌بینند، انتخاب سه شهردار در یک سال و نیم گذشته نقطۀ منفی برای کل حوزۀ مدیریت شهری محسوب می‌شود.»
فعال سیاسی اصلاح‌طلب اظهار داشت: «شورا به جهت هماهنگی، انسجام، پیگیری‌ها و نظارت بر شهرداری و همچنین انتخاب سه شهرداری که هماهنگی خوبی با شورای شهر در امور مختلف داشت عملکرد مطلوب نسبت به فراکسیون امید دارد.»
ناصری در پاسخ به این سؤال «آیا اصلاحطلبان توانسته‌اند مطالبات مردم را برآورده کنند» اظهار داشت: «شرایط کشور در چهار سال گذشته خصوصاً دو سال اخیر، بسیار، بسیار شرایط خطیر و سختی شده و این‌طور به‌نظر می‌رسید که اگر دولتی کاملاً اصولگرا هم روی کار می‌آمد با توجه به شرایط حاکم در کشور، تنوع ساختارهای موازی و بحران‌های بین‌المللی پیش رو، کشور را درگیر مشکلات اساسی می‌کرد.»
وی با تأکید بر اینکه «مطالبات مردم در این روزها آن‌قدر عمیق، کهنه و متنوع شده که دیگر سامان دادن به این مطالبات کار یک گروه و جریان سیاسی نیست» گفت: «امروز اگر هر دو جریان سیاسی متحد با هم و در قالب یک تفاهم ملی ازیک‌طرف و تمام نهادهای حاکمیتی از طرف دیگر هماهنگ با یکدیگر عمل کنند می‌توان گفت، بسیاری از مطالبات مردم پاسخ داده می‌شود.»
عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات اضافه کرد: «در برخی از زمینه‌ها، دولت منفعلانه برخورد کرده و از طرف دیگر نهادهایی نیز هستند که دولت را همیاری نمی‌کنند و همکاری منطقه‌ای با دولت ندارند؛ ازاین‌رو با توجه به این شرایط نمی‌توان انتظارات زیادی از دولت داشت.»
ناصری با بیان این مطلب که «قدرت دولت نسبت به اختیاراتی که در قانون اساسی به آن داده شده محدود است و عملاً رخدادهایی که در دو دهۀ اخیر صورت گرفته باعث شده که دولت، دولتی پرمسئولیت با اختیارات کم باشد» اظهار داشت: «بعدازاین هم هر چه جلوتر برویم بلاشک مطالبات مردم گسترده‌تر می‌شود و این شرایط برای دولت سخت‌تر خواهد شد.»
وی در پاسخ به این سؤال «به‌عنوان فعال سیاسی اصلاح‌طلب چه نقدی به همفکران خود در مجلس و شورای شهر وارد می‌کنید» گفت: «بیش از اینکه به جریان سیاسی متبوع خودم فکر کنم راه نجات کشور را، راه اصلاح‌گری و اصلاح‌طلبی می‌دانم و بیش از اینکه نگران جریان موردنظر خودم باشم به‌طورجدی نگران جریان شکل گرفته‌ای هستم که نام آن را هم «جریان قدرتمند مدنی» گذاشته‌ام.»
فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان اینکه «این جریان، حزبی، سیاسی و تشکیلاتی نیست و وابستگی به جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب ندارد» می‌گوید: «اتفاقاتی که به بهانۀ واژگونی اتوبوس یا معوقات حقوقی کارمندان و کارگران در کشور رخ داده و به شکل بحران‌های اجتماعی خود را بروز داده است عملاً به جریان سومی به نام جریان مدنی تبدیل شده است.»
ناصری افزود: «باید بزرگ‌ترین و بیشترین دغدغۀ جریان‌های اصلاح‌طلب و اصولگرا و نهادهای حاکمیتی، جریان مدنی باشد؛ ازاین‌رو بزرگ‌ترین دغدغۀ من در حال حاضر این است و دغدغۀ اصلاح‌طلبی من نیز ذیل و تحت‌الشعاع این مسئله قرار گرفته است.»
وی در پاسخ به این سؤال که «اصلاحطلبان هم در انتخابات ۹۲ و هم در ۹۶ از روحانی حمایت کردند و باید پاسخگوی عملکرد دولت باشند اما چرا می‌خواهند از دولت فاصله بگیرند و آیا این فاصله به‌منزلۀ جدایی از دولت نیست درحالی‌که دولت و اصلاحطلبان در یک ظرف قرارگرفته‌اند» گفت: «هر اصلاح‌طلب منصف و هر اصولگرای منصفی بیش از اینکه دغدغه‌هایی برای موقعیت یا سهم تأثیرگذاری خود در جامعه داشته باشد باید به دغدغۀ اصلی کشور و منافع ملی فکر کند.»
عضو شورای مشورتی رئیس دولت اصلاحات خاطرنشان کرد: «همچنان که دولت احمدی‌نژاد بخشی از سرمایۀ اصول‌گرایان را از بین برد، حتماً دکتر روحانی نیز این هزینه را بر اصلاحطلبان تحمیل کرده است.»
ناصری دربارۀ اینکه «چرا اصلاحطلبان در انتخابات از روحانی حمایت کردند که هم‌اکنون مواضع انتقادی در قبال دولت اتخاذ کنند» گفت: «همواره این را گفته‌ام که در کارزار انتخاباتی، اصلاحطلبان عموماً پیروز رقابت‌های نابرابر هستند. شما وقتی با کارزاری روبه‌رو هستید که بخش قابل‌توجهی از امکانات حکومتی به سمت دیگری هست، دست‌وپنجه نرم کردن برای پیروز شدن می‌تواند راهبرد معنادار برای جریانی باشد که امکانات محدودی در اختیار دارد.»
وی یادآور شد: «اگر به گذشته برگردیم (سال ۹۲) می‌بینیم در همان مقطع موضع و راهبرد اصلاحطلبان در حمایت از روحانی به‌صراحت اعلام شد که روحانی نامزد تشکیلاتی ما نیست؛ اما بنا به مصالح ملی از وی حمایت می‌کنیم. الآن هم اصلاحطلبان ضمن حمایت از روحانی حتماً از رئیس‌جمهور انتقاد می‌کنند و سعی هم دارند که مخالفان دولت از این انتقادات سوء‌استفاده و بهره‌برداری نکنند؛ هرچند تلقی این است که بخشی از سرمایۀ اجتماعی اصلاحطلبان به‌خاطر حمایت از روحانی سوخت شده است.»
این فعال سیاسی در پاسخ به این سؤال که «پس قبول دارید اصلاحات و دولت را نباید جدا از هم دانست» گفت: «بارها گفته شد که سیاست اصلاحطلبان تا ۱۴۰۰ حمایت از روحانی است؛ بنابراین اگر دوباره بخواهد انتخابات ۲۲ اردیبهشت در همان فضای سیاسی و اجتماعی تکرار شود، حتماً رویکرد اصلاحطلبان حمایت از روحانی خواهد بود.»