قاسم جعفری «عضو شورای مرکزی کانون دانشگاهیان» در گفتوگو با ماهنامه «نماینده»، در پاسخ به این سؤال «آیا مجلس توانسته است مطالبات رهبری و مردم در حوزه اقتصاد و معیشت را برآورده کند؟»، گفت: «آنچه در انقلاب اسلامی به ما ثاب شد این بود که هرگاه مجلس سعی کرد با هر بهایی، همگرا با دولت باشد، دچار ضعف شده است؛ کسی نمیخواهد مجلس مقابل دولت قرار گیرد اما از مجلس برخوردهای مستحکم و حکیمانه انتظار میرود چرا که در رأس امور است.»
وی با بیان اینکه هم در تصویب برنامه ششم و هم در بحث بودجه بیشتر چشمها بهسمت دولت بود، اظهارداشت حتی مدیریت آقای لاریجانی به دلایلی که جای تحلیل آن در این گفتوگو نمیگنجد، تمایل دارد بگوید من همگرا با دولت هستم. شاید بهقول کارشناسان سیاسی بهدنبال یک آیندهنگری است، فرض کنیم او هم میخواهد نکتهای داشته باشد اما بدنهای که در بزنگاه اصلی باید کمک کند، چشمشان به دهان دولتیهاست؛ ازاینرو متأسفانه مجلس آن انتظار واقعبینانه را نتوانسته انجام دهد.
نمایندۀ مجلس نهم اضافه کرد: «نمیخواهم زحمات برخی از نمایندگان مجلس را نادیده بگیریم اما در عین حال معتقدم مجلس باید حکیمانهتر برخورد کند.»
جعفری با اشاره به اینکه انتظارات و مطالبات جامعه مشخص است به ناآرامیهای تهران پرداخت و خاطرنشان کرد: «اگر بروید در قالب نظرسنجی از مردم پیرامون نقش دستگاهها در آرام کردن اوضاع اقتصادی سؤال کنید، آخرین گزینۀ آنها مجلس خواهد بود.»
وی به دیدار نمایندگان مجلس نهم با رهبر انقلاب اشاره کرد و یادآور شد: «در دیداری که در سال دوم مجلس سابق با معظمله داشتیم ایشان تعبیر جالبی را بهکار بردند» و فرمودند: «جایگاه نظام اسلامی در عرصه بینالملل را شما نمایندگان مجلس تعیین میکنید.»
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس نهم نتیجهگیری کرد: «نماینده مجلس در مرحلۀ اول باید نگاه بینالمللی و بعد نگاه منطقهای، ملی، استانی و تخصصی داشته باشد. بههرحال وقتی مردم، نمایندگان را راهی مجلس میکنند انتظار دارند از حقوق ویژه آنها دفاع کنند بنابراین این نمایندگان مجلس هستند است که بابد با مهارت خود بتواند تمام این نگاه را جمع کند.»
جعفری با بیان اینکه مقام معظم رهبری در آن دیدار توصیۀ دیگری به نمایندگان کردند و فرمودند: «اگر قانون خوب تصویب کنید، مردم حوزه انتخابیه شما نیز از آن بهره خواهند برد»، تصریح کرد: «ما باید بدانیم کار نمایندگان واسطهگری نیست، نباید گفت: اگر نمایندهای بیاید گزارش ارائه دهد و بگوید من به تلفنهای زیادی پاسخ دادم و مثلاً از ۱۰ وزراتخانه درخواست کردم تا کاری انجام شود. این کار نمایندگی نیست بلکه واسطهگری است.»
وی گفت: «هنوز زیرساختهایمان در مجلس آماده نیست. یک نمایندهای میگفت کلاً ۲۰ تا ۳۰ نماینده فعال هستند، بقیه معلوم نیست کجا هستند! مرکز پژوهشهای مجلس باید بهصورت دقیق کارهای کارشناسی انجام دهد. من پیش از این گفته بودم آرزوی ما این است، نمایندگان گرفتار مسائل جزئی منطقه خود نشوند تا اگر ۳ روز در هفته، صحن علنی تشکیل میشود، ۲ روز آن را برای بررسی طرحها و لوایح به مرکز پژوهشها اختصاص دهند، مطالعه و با کارشناسان مربوط صحبت کنند تا در کمیسیونها بتوانند منطقی سخن بگویند و در نظرات مشارکت داشته باشد.»
نماینده سابق مجلس دربارۀ مهمترین اولیتهایی که باید توسط مجلس پیگیری شود، افزود: «به اعتقاد بنده اولویت نخست باید توجه به منافع ملی و قانونگذاری خوب باشد. اگر اتفاق بیفتد حوزه انتخابیه نمایندگان هم از آن بهره میبرند ولی اکثراً خود را گرفتار مسائل روزمره کردهاند.»
جعفری با بیان اینکه اگر مجلس میخواهد واقعاً موفق شود باید حقیقتاً اولویتبندی کند، گفت: «براساس اولویتها مشخص خواهد شد اگر جایی لازم است باید محکم با دولت برخورد شود، باز تأکید میکنم نمیخواهم بگویم با دولت تقابل کنند اما بهنوعی ثابت شود که مجلس حکیمانه لنگردار امور کشور است و در بحث نظارت دقیق است؛ با این شیوه که دارد پیش میرود چنین انتظاری نباید داشت.»
وی همچنین حاشیهسازی را بهنفع مجلس و نمایندگان ندانست و اظهارداشت: «متأسفانه باید اذعان داشت برخی از این نمایندگان با حاشیه به این مجلس آمدهاند؛ شما انتظار دارید وقتی کسی با حاشیه وارده شده کاری انجام دهد؟ برخی از نمایندگانی که در کلانشهرها یا شهرهای کوچک به مجلس آمدهاند از همان اول با حاشیهسازی آمدهاند و طبیعی است که حیاتشان هم در همین حاشیهسازیها است.»
نماینده مجلس نهم میگوید: «بخشی از آنها هم آدمهای خوبی هستند اما به اعتقادم گرفتار بحران درک درست واقعیت و دچار بحران تحلیل شدهاند؛ ازاینرو فکر میکنند گروهی که از آنها در انتخابات حمایت کردهاند باید دستوراتشان را انجام دهند. در همین اتفاقات اخیر تهران شاهد بودیم یکی از نمایندگان در نطق خود مدعی شده بود اتفاقهای اخیر پیش قراول اعتراضها و انفجارهای آینده خواهد بود.»
«یا یکی از همین نمایندگان با گلایه میگفت برای من مراقب گذاشتهاند و هنگام رأی در مجلس کسی را بالاسر من گذاشتهاند تا حتماً رأیی بدهم که آنها میخواهند، خب این نشان میدهد که دیگر قدرت فکر از او گرفته شده است و حجت شرعی و درک فرد کنار میرود.»