«نماینده» / غلامعلی حداد عادل
طاقت سر بریدنم باشد
از حبیبم سر بریدن نیست
"سعدی"
بوسه رهبر انقلاب بر تابوت حاوی پیکر شهید محسن حججی که یادآور بوسه بر رگهای بریده بدن بی سر سالار شهیدان کربلا بود، در حقیقت بوسه بر ایمان و اخلاص و بصیرت و شجاعت و مقاومت وفاداری و مظلومیت او بود.
رهبر عزیز ما، از جانب همه ملت، به این شهید و در حقیقت به همه شهدای مدافع حرم ادای احترام کردند. اکنون شهید حججی نماد شهدای مدافع حرم شده است.
به راستی چه شد که طی چند هفته مهر و محبت این شهید در دل همه مردم ایران جای گرفت و این جوان بیست و پنج ساله گمنام به چهره درخشان در متن انقلاب اسلامی مبدل شد؟
رمز و رازی در کار است که به آسانی گشودنی و گفتنی نیست. مدافعان حرم و از جمله شهید محسن حججی خصوصیات بسیار دارند که یکی از مهمترین آنها داشتن "بصیرت" است. آنها با بصیرت خود دشمن را در هر لباس و در هر مکانی که باشد و به هر زبانی تکلم کند می شناسند و در سرزمینی دورتر از مرزهای جغرافیایی وطن خود، با او می جنگند و غریبانه و مظلومانه به شهادت می رسند. آنها دستهای پشت صحنه را در فتنه شام می بینند و فردا و پس فردای آن را پیش چشم مجسم می کنند.
به همان اندازه که بصیرت شهید حججی زیبا و ستودنی است، حضور با شکوه و آکنده از شور و شعور مردم ایران در تشییع پیکر او افتخار آمیز و امیدبخش است. این حضور انبوه، نشانه بصیرت مردم است. مردم می دانند و می فهمند که "مدافع حرم" چه معنایی دارد. به این مردم باید آفرین گفت و با تمام وجود باید در خدمت آنها بود.
امروز تصویر محسن حججی در همه مراسم عاشورایی در دست نسل جوانی است که به یاد کربلا و عاشورا جامه سیاه در بر کرده و به شهید حججی به عنوان نمونه روشنی از پیوند میان انقلاب اسلامی و حماسه عاشورا می نگرد. چهره پاک و معصومانه و چشمهای آزرمگین این شهید و لبخند دلنشین او وی را به یک الگوی تمام عیار برای جوانان امروز ایران انقلابی مبدل کرده است.
پدید آمدن جوانانی مانند شهید حججی و حضور کم سابقه مردم در تشییع پیکر او، به روشنی اثبات می کند که انقلاب اسلامی زنده و زندگی ساز است و نسل جوان امروز، اگر چه چهل سال پیش در پیروزی انقلاب اسلامی حضور نداشته، قدر این انقلاب را می داند و به قول خودش "علی را تنها نمی گذارد".