هفته نامه «نماینده»؛ متین محجوب*/ این روزها که اسامی وزرای پیشنهادی روحانی برای کابینه دوازدهم اعلام شده، سروصدای دوستان اصلاح‌طلب این دولت خیلی پرحجم‌تر از روزهای قبل به گوش می‌رسد، همان رسانه‌هایی که تا دیروز حامی جدی دولت بودند، طی چند روز اخیر کمر همت بسته‌اند که نشان دهند اصلاح‌طلبان عصبانی‌اند و اصلاً از این کابینه راضی نیستند.
هر چند خیلی سخت می‌توان باور کرد که دوستان اصلاح‌طلب دولت هم همچون دیگران، همین تازگی‌ها و از طریق اخبار اسامی لیست پیشنهادی رئیس‌جمهور را شنیده‌اند و با دیدن اسامی وزرا، ناگهان برافروخته شده و لب به نقد این کابینه گشوده‌اند، اما به هر حال آن‌ها بر این ماجرا اصرار دارند و به شدت مایل‌اند خود را ناراضی از ترکیب کابینه نشان دهند، اما چرا؟
ظاهرِ قضیه گویی ناظر به سهم‌خواهی بیشتر است و اینکه گزینه‌های مد نظر اصلاح‌طلبان آن‌گونه که باید، در لیست روحانی جای نگرفته‌اند و همین امر موجب دلخوری آن‌ها شده است؛ و البته در امتداد همین خط تحلیل است که عده‌ای معتقدند سروصدای این روزهای آن‌ها برای امتیازگیری در سطح معاونینِ وزرا و حتی معاونین رئیس‌جمهور است که سطح دوم مدیریتی دولت را تشکیل می‌دهد.
این تحلیل هر چند که از حقیقت بی‌بهره نیست، اما بی‌تردید همۀ واقعیت هم نیست و در خوش‌بینانه‌ترین حالت، هدف کوتاه‌مدت اردوگاه اصلاحات را تأمین می‌کند.
اما به نظر می‌رسد این شلوغ‌بازی‌ها علت جدی‌تری هم دارد و آن دومی، ناظر به ناتوانی دولت در تحقق وعده‌هایش است. به هر حال با این خیزی که دولت دوازدهم در گام‌های اولیه برداشته، خیلی نمی‌توان به تحقق وعده‌هایش در طول ۴ سال آینده امیدوار بود. این واقعیتی است که جماعت اصلاح‌طلب بهتر از هر کس دیگر متوجه شده‌اند و از همین ابتدا عزم خود را جزم کرده‌اند تا شریک ناکامی‌های دولت نباشند.
نارضایتی‌ها از روحانی و دولتش حتماً مانع بزرگی برای اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ خواهد بود و بی‌تردید راز اینکه امثال جلودارزاده می‌گوید: «این کابینه اصلاح‌طلب نیست.» در همین ماجرا نهفته است.
این پروژه البته اقدام تازه‌ای نیست و از میانه راهِ دولت گذشته، به طور جدی کلید خورد اما در دولت دوازدهم که پایان راه روحانی است و اصلاح‌طلبان سودای تحویل گرفتن دولت از وی را در سر می‌پرورانند طبیعی است که برای گرفتن رای از مردم، نباید در افکار عمومی شریک ناکامی‌هایش باشند.
*سردبیر هفته نامه «نماینده»