به گزارش «نماینده»، اکبر نبوی در کانال تلگرامی خود نوشت: قالیباف یک مجرم است. نمیگویم متهم. با بانگ رسا و بلند میگویم او یک مجرم است و باید هر چه سریعتر محاکمه و زندانی شود.
میدانید چرا:
او در دوازده سالی که شهردار تهران بوده، به جای راهاندازی دعواهای سیاسی و جناحی، خیلی کار کرده است.
خطوط مترو را (به ویژه در این هشت سال اخیر که از کمکهای دولت دهم و یازدهم بیبهره بوده) با شدت هر چه تمامتر توسعه داده است. به نظر شما این جرم کمی است؟
جنایت بزرگ قالیباف را در این آمار ساده میتوان دریافت:
سرانه فضای سبز شهر تهران در سال ۱۳۵۷ حدود یک مترمربع بوده است، این سرانه در پایان سال ۱۳۶۵ به ۱٫۲ مترمربع رسیده است و تا پایان سال ۱۳۸۳ بالغ بر ۹ مترمربع بوده است. سرانه فضای سبز در شهر تهران در حال حاضر به ۱۵٫۸ متر مربع رسیده و به عبارتی طی سالهای اخیر سرانه فضای سبز تهران (در دوران قالیباف) افزایشی ۷ متر مربعی داشته است. فاجعه بارتر اینکه او به توزیع عادلانه فضای سبز همت گماشته و مناطقی چون مناطق ۷، ۸، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲ و ۱۷ را از در اولویت خود قرار داده است.
در دوره شهرداری قالیباف به بوستان (پارک) های تهران به شکل حیرتآوری اضافه شده است.
قالیباف با ساخت پردیسهای سینمایی سرانه صندلیهای سینما را به شدت افزایش داده است.
بیش از ۱۰ فرهنگسرا ساخته که نه فرهنگسرا در مناطق جنوبی شهر ساخته شدهاند.
در زمان شهرداری او ۳۵۴ محله تهران به خانههای سلامت مجهز شدهاند
چهل و سه درصد از بزرگراههای تهران در دوره مدیریت او ساخته شده است
توسعه ۲۰ کیلومتری تونلهای شهری یکی دیگر از جرایم بزرگ او به شمار میآید.
در زمان شهرداری او، سرانههای ورزشی، تفریحی و فضایسبز مختص زنان افزایش چشمگیری داشته. ساخت مجموعههای شهربانو و پارکهای ویژه بانوان در همین دوره اتفاق افتاده است.
بدتر از همه اینکه: قالیباف در سال ۱۳۸۷ برابر با سال ۲۰۰۸ میلادی از طرف سایت شهرداریهای جهان به عنوان هشتمین شهردار برتر دنیا معرفی شد. در سال ۲۰۱۰ موسسه سیاستهای حمل و نقل و توسعه، تهران را برای نخستین بار به عنوان یکی از پنج شهر برتر دنیا انتخاب کرد. همچنین در سال ۲۰۱۱ میلادی در دهمین اجلاس متروپلیس، تهران به عنوان شهر برتر جهان در زمینه ارتقای کیفیت زندگی شهروندان مورد تقدیر قرار گرفت.
جرایم او خیلی زیاد است و انسان را به شدت عصبی میکند. به همین خاطر تا دیر نشده است باید بازداشت، محاکمه و زندانی شود تا دیگر کسی هوس نکند مثل او کار کند. مدیری که به فکر دعواهای سیاسی و جناحی نباشد به درد کشور نمیخورد.