«نماینده»-حشمت الله فلاحت پیشه*/در حدود ۳۷ نوع اقدام خصمانه در طول تاریخ توسط کشورها علیه یکدیگر اعمال شده است که آمریکایی تمامی این اقدامات را علیه ایران صورت داده است؛ از جمله اقدام نظامی، حضور در جنگ علیه ایران، کمک به دشمنان ایران، بایکوت، تحریم، ترور و حتی حمله به هواپیمای کشوری.

پیش از اینکه کنگره آمریکا وارد فضای لابی گری با دشمنان ایران شود، مجلس ایران بود که _خصوصا در مجلس هفتم_ چند قانون هسته ای مصوب کرد. قوانین یادشده در راستای انجام مذاکرات از موضع عزت راهگشا بود؛ مثلا الزام دولت به تکمیل چرخه سوخت هسته ای ازجمله غنی سازی، الزام دولت به پایان دادن به اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی ۲+۹۳ درصورت ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت و ... مجلس نهم نیز قانونی تصویب کرد؛ اینکه در توافق هسته ای داده ها و ستانده ها باید یکسان باشد و وزارت خارجه گزارش چندماهه باید بدهد. لذا مجلس هیچگاه در این حوزه بی تفاوت نبوده است.

از زمان حضور ترامپ در ریاست جمهوری آمریکا نومحافظه کاران و تندروهای دموکرات سعی بر سبقت از یکدیگر در دشمنی علیه جمهوری اسلامی ایران دارند. این دو به رغم اینکه اختلافات جدی دارند ولی در قبال ایران طرح های مشترکی را به امضا می رسانند.

هرچند در برهه کنونی ایران به تعهدات خود عمل نموده، آمریکایی ها سعی دارند تا مانع از بهره گیری ایران از مزایای پساتحریم شوند و در این راستا منع های مختلفی در مقابل جمهوری اسلامی ایران ایجاد می کنند. لذا در مجلس این مسئله مطرح شد تا اقدام مقابله به مثلی صورت بگیرد، البته اقدامات مجلس در سطح مقابله به مثل محدود نمی شود. مرکزپژوهش های مجلس پیشنهاد طرحی را داد و نمایندگان خصوصا اعضای کمسیون امنیت ملی پیگیر بررسی جزئیات آن هستند.

طرحی که با هدف مقابله با اقدامات مداخله جویانه آمریکا در مجلس مصوب خواهد شد باید حائز شرایطی باشد که بصورت اجمال به آن اشاره خواهد شد.

۱.شدنی بودن؛ یعنی باید طرحی ارائه شود که شعاری نباشد و در عمل قابل اجرا و پیگیری باشد.

۲. این طرح نباید دولت را در مناسبات سیاست خارجی محدود نماید.

۳. طرح نوشته شده باید هم وزن با سیاست هایی که طرف های خارجی –خصوصا آمریکایی ها- در قبال جمهوری اسلامی ایران دنبال می کنند باشد.

۴. نهایتا باید امکان پیشگیری نیز در این طرح پیش بینی شده باشد.

اخیرا نیز رهبر معظم انقلاب در دیدار با مسئولان قوه قضائیه اشاره داشتند که جمهوری اسلامی ایران باید در مقابله با برخوردهایی که کشورهای مختلف از جمله آمریکا علیه ایران انجام می دهند اقدامات حقوقی مشخص انجام دهد. به اعتقاد من قوای مجریه و قضائیه در این حوزه به وظایف خود عمل نکرده اند.

بعنوان مثال سه قانون در مجلس هشتم با محوریت احقاق حقوق ایرانیان در قبال آمریکائی ها تصویب شد که متاسفانه هیچ یک اجرایی نشدند؛

۱.طرح الزام دولت به پیگیری حقوق ایرانیان قربانی جنگ شیمیایی از جمله ۷۰ شرکت آمریکایی که صدام را تجهیز کردند.

۲.قانون الزام دولت به احقاق حقوق ۱۷ هزار ایرانی قربانی ترور

۳.قانون الزام دولت به احقاق حقوق ایرانیان نقض قانون بشر توسط آمریکا

همچنین مقایسه ای می توان در حوزه مسائل حقوقی در سطح بین الملل داشت؛ بزرگترین جنایت علیه هواپیمایی کشوری در تاریخ، علیه ایران صورت گرفت و هواپیمای ایرباس ایران توسط دو فروند موشک وینسنس آمریکایی مورد حمله قرار گرفت. در این اقدام وحشیانه ۲۹۰ مسافر هواپیمای ایرانی شهید شدند. طرف مقابل با پرداخت ۶۰ میلیون دلار به دولت ایران این فاجعه را سرهم آوردند درحالیکه پرونده ای در آمریکا در زمان بوش پسر مطرح شد و طی آن یک خانم آمریکایی که ۵سال همسرش توسط گروهی در لبنان گروگان بود شکایتی علیه ایران تنظیم کرد. با وجود اینکه آن مرد به سلامت در کنار خانواده اش حاضر بود اما به دلیل افسردگی ناشی از غیبت همسرش، دادگاه آمریکایی حکم داد و ایران را محکوم به پرداخت ۱میلیارد و ۱۵۰ میلیون دلار کرد! میزان دو جریمه را با هم مقایسه بفرمایید! احکامی از این نوع به وفور یافت می شود که مسئله ساختمان ۳۵ طبقه بنیاد علوی از همین دست است.

نقش مجلس در پیگیری اجرای قوانین مصوب در جای خود قابل بررسی است. نحوه عملکرد مجریان این قوانین باید در قالب گزارش به مجلس ارائه می شد اما اینگونه نبوده که تذکراتی در این خصوص داده شده است.

و متاسفانه اینگونه است که حقِ عیانِ ایران پیگیری نمی شود و ناحقِ پنهان و مشکوکِ آمریکا علیه ایران تبدیل به احکام پولی و مالی می شود.

*نمایندۀ اسلام‌آباد غرب و عضو کمیسیون امنیت ملی