«نماینده» / محمدجواد آقاجانپور: جریان اصلاحات در انتخابات سال ۹۶ بار دیگر حمایت رسمی خود را از کاندیداتوری حسن روحانی «رئیس دولت تدبیر و امید و پدر معنوی حزب اعتدال و توسعه» اعلام کردند. پس از پیروزی «روحانی» گمانهزنیها پیرامون ترکیب دولت دوازدهم و حضور پُررنگ اصلاحطلبان در کابینه مطرح شده است،
از پاستور خبر میرسد دو طیف از اطرافیان «روحانی» دو لیست برای ترکیب جدید کابینه در دولت دوازدهم آماده و به وی دادهاند. گرچه تصمیمات روحانی هنوز قطعی نشده اما یک لیست ۱۰۰ نفره برای چیدن کابینه پیش روی اوست.
حزب اعتدال و توسعه از سال ۱۳۷۸ تا اکنون همیشه مسئولیت گسترش تفکرات حسن روحانی را داشته است به همین جهت از سال ۹۲ که کلید پاستور به «روحانی» تحویل داده شد تعدادی از اعضای شورای مرکزی آن در دولت یازدهم مسئولیت اجرایی بر عهده گرفتند بهطوریکه دبیرکل حزب «معاون رئیسجمهور و سخنگوی دولت»، معاون دبیر کل «وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات»، اکبر ترکان «مشاور رئیسجمهور» و علی جنتی «وزیر سابق ارشاد» در دولت حضور داشتند.
از بین پاستورنشینان «اعتدالگرا» علی جنتی از قطار کابینه پیاده شد و ترجیح داد وقت خود را صرف فعالیتهای تشکیلاتی در حزب اعتدال و توسعه کند اما بااینحال حلقه «اعتدال» در دولت روحانی خبرساز و درعینحال حاشیهساز بود.
محمود واعظی «وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات» در این مدت حاشیههایی برای جریان اصلاحات ایجاد کرده است. نمایندگان مجلس دهم پس از برگزاری انتخابات سال ۹۶، مذاکرات و رایزنیهایشان برای انتخاب هیئترئیسه را آغاز کرده بودند که رفتوآمدهای بیشازحد یک عضو کابینه با اعتراض بهارستاننشینان روبهرو شد.
آنچه این اعضای فراکسیون امید مدعی آن بودند، از قرار معلوم به این خبر اشاره داشت: «بر اساس گزارشهای رسیده (محمود واعظی) وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در روزهای گذشته رفتوآمدهایی به هیئترئیسه مجلس داشته و با برخی افراد از جمله (کاظم) جلالی، (بهروز) نعمتی و (رمضان علی) سبحانی فر نیز دیدارهایی داشت». این خبر از سوی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات تکذیب شد.
البته این رایزنیها و دخالت مسئولان دولتی در انتخابات هیئترئیسه، تنها مربوط به این دوره نمیشد و طبق اظهارات «محمدرضا عارف» آنها در انتخابات هیئترئیسه سال اول مجلس دهم نیز نقشی پررنگ داشتهاند.
عارف بعد از پیروزی «علی لاریجانی» بهعنوان رئیس مجلس دهم در گفتوگو با روزنامه آفتاب یزد با بیان اینکه برخی وزرای حزب اعتدال و توسعه علیه من تبلیغ کردند، گفته بود: «اجازه دهید اسم وزیر را نبریم، ولی در سطح کلی، برخی مسئولانی که وظیفهشان بیطرفی بود و نقش تشکیلاتیشان این بود که نباید درباره انتخابات ریاست مجلس هیچ دخالتی کنند، متأسفانه دخالت کردند. دخالت آنها کار بدی بود! بهخصوص اینکه این افراد بخشی از ائتلاف بودند ولی اجازه دهید که موضوع را بیش از این باز نکنم، وگرنه اسامی آنها را خیلیها میدانند.»
اما بااینحال محمود واعظی همچنان بهعنوان عضو حاشیهساز دولت در صدر اخبار قرار داشت. این بار حسین مرعشی «سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی و از حامیان حسن روحانی» لب به انتقاد از عملکرد و دخالتهایی که واعظی در ترکیب فراکسیونهای مجلس دهم انجام داد گشود و گفته بود: فراکسیون امید، خیلی خوب و صحیح عمل کرد. اشــکال در بخشی از دولت است. بخشی از دولت در سال قبل که مجلس شکل گرفت، بهجای اینکه فراکســیون امید را تقویت کنند جریان مقابل را تقویت کردند.
به اعتقاد عضو شورای مرکزی کارگزاران، این اشــتباه سیاسی بخشــی از دولت با محوریت آقای واعظی بود که بخشی از بدنه فراکسیون امید را تحت عنوان مستقلین جدا کرد.
پس از اظهارنظر حسین مرعشی در قبال تحرکات محمود واعظی بار دیگر او واکنش نشان داد و با کنایه خطاب به همفکر خود (مرعشی) گفت: به نظرم آقای مرعشی در ابهام این اظهارات را بیان کرده و معتقدم وی با اظهارات خود اشتباه کرده است.
موضعگیریهایی که از سوی واعظی (اعتدالگرا) و مرعشی (کارگزار) در قبال دخالتهای دولت در امور مجلس رسانهای میشد، «دوئل» احزاب دوقلو بود چرا که کارگزارانیها برای برادر خود در عرصه سیاسی تفنگ کشید و منتقد پروپاقرص معاون حزب اعتدال و توسعه یعنی محمود واعظی شدند.
*همیشه پای «واعظی» در میان است
چهار سال قبل، محمود واعظی یکی از گزینههای جدی وزارت امور خارجه بود؛ دیپلمات برجسته که در معاونت سیاسی اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه حضور طولانی داشت ولی بخت با او یار نبود اما به حضور وی در کابینه نیاز بود واعظی از اشتیاق وزارت خارجه دور نماند، شوق استقبال از مقامات خارجی و سکه ریاست کمیته مشترک همکاریهای ایران و ترکیه، به نام وی ضرب شد.
بار دیگر تکاپوها برای گمانهزنی کابینه دولت دوازدهم آغازشده است. الیاس حضرتی «عضو فراکسیون امید» در صفحه توییترش نوشت: «واعظی وزیر ارتباطات در تلاش است جایگزین ظریف در وزارت امور خارجه شود، ولی اقبالی در این زمینه وجود ندارد.» این پیام آغازگر موج مخالفت با اقدام محمود واعظی بود.
بار دیگر محمود واعظی در موضع آتشبس و عقبنشینی قرار گرفت و هرگونه تلاش برای تغییر در وزارت امور خارجه را تکذیب کرد.
واعظی در واکنش به اظهارات الیاس حضرتی در اینستاگرام خود نوشت: «با توجه به مطالب نادرستی که اخیراً در خصوص تلاش اینجانب برای حضور در وزارت خارجه مطرحشده لازم است بگویم که اینجانب با همه علاقهای که برای کمک به رئیسجمهور محترم دارم، هیچگونه تلاشی برای حضور در هیچیک از وزارتخانهها نکردهام و رئیس محترم جمهور تصمیم خواهد گرفت.» او با یادآوری دوستی دیرینه با دکتر ظریف از استمرار حضور وی در کابینه حمایت کرد و پایبندی به اخلاق را به اصلاحطلبان توصیه کرد و نوشت: «به همه توصیه مینمایم که در اظهارنظرهای سیاسی با هر نیتی که دارند ملاحظات اخلاقی را موردتوجه قرار دهند.» هرچند این واگویههای سیاسی با نیت ممانعت از اقدامات احتمالی از سوی الیاس حضرتی مطرح شد.
آنچه روشن است حزب اعتدال و توسعه اصلیترین رقیب جریان اصلاحات است ازاینرو اصلاحطلبان نخستین گام برای رقابت سهمگین را با حزب رئیسجمهور آغاز کردند؛ کنشهای سیاسی هدفمند تیم سیاسی باوجود اخطارهای مکرر استمرار یافت و سرانجام «جنگ روانی» اصلاحات علیه آنان آغاز شد.
محمود واعظی نیز نوک پیکان اصلاحطلبان قرار گرفته چرا که بعد از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ۹۶ در مقابل سهم خواهی اصلاحطلبان از دولت دوازدهم قرار گرفت و با بیان اینکه من اصلاً موافق سهمخواهی و سهمطلبی نیستم و نباید اینگونه باشد، گفت: سهمخواهی از روحانی در چینش کابینه اصلاً تفکر درستی نیست، مردم در ۲۹ اردیبهشت ۲۴ میلیون رأی به آقای روحانی دادند و از رئیسجمهور انتظار دارند به وعدههایش عمل کند، بنابراین دست رئیسجمهور در چینش کابینه باید باز باشد. اگر قرار باشد رئیسجمهور کابینه تحمیلی داشته باشد که نمیتواند به وعدههایش عمل کند. دست رئیسجمهور برای چینش کابینه باز خواهد بود.
با توجه به موضعگیریها و تحرکات محمود واعظی و واکنشهایی که اضلاع مختلف در جریان اصلاحات در قبال این عضو کابینه که گفتمان اعتدال و توسعه را در پاستور نمایندگی میکند نشان دادهاند میتوان به این تحلیل دست یافت «اصلاحطلبان میان اهداف حزب اعتدال و توسعه با مطرح سازی احتمال تغییر محمدجواد ظریف، حربه تقابل حزب اعتدال و توسعه با پایگاه اجتماعی مناسب وزیر امور خارجه را کلید زدند تا از این طریق مانع از دستیابی رقیب به کرسیهای دیگر شوند».