به گزارش «نماینده»، «سرعت، قدرت، هیجان، ثروت، برتری و ...» اینها همان صفتهای آشنایی هستند که صبح زود گم میکنیم و تا آخر شب دنبال آنها میگردیم. اما برخیها راه آسانتری برای پیدا کردن این احساس و لمس آنها پیدا کردهاند: گیم یا همان بازی رایانهای.
بازیهای رایانهای در دسته بازیها قرار میگیرند با این تفاوت که هدف بزرگتری را در پیش دارند. اینکه انسانها میتوانند بسیاری از جاهای خالی زندگیشان را با همین بازیهای رایانهای پر کنند، یکی از عوامل موثر در جذابیت و تکثر خواهان آن هاست.
اما ورود بازیهای رایانهای به کشور ما، مثل سایر پدیدههای مدرن با دوگانگیها و حاشیههایی مواجه شد. اینکه همه بازیهایی که در خارج از کشور و عمدتا توسط دشمنان ایران تولید میشوند، هشداری جدی بود برای متولیان امر که در فرایند توزیع و پخش این بازیها حساسیت و دقت زیادی به خرج دهند.
مجاز بودن یا نبودن، مسئله این است!
غیر مجاز و مجاز؛ شاید بزرگترین دستهبندی بازیهای رایانهای در ایران باشد که از زبان بسیاری از کاربران به گوش میخورد. اما کاش این دستهبندی فارغ از اسم، به عنوان یک دغدغه و معیار نیز در فرهنگ استفاده از بازیهای رایانهای به کار گرفته میشد.
شاید در روستاها و شهرهای کوچک ایران، پدیدهای به نام غیرمجاز یا مجاز بودن یک بازی در دسترسی به آن تاثیرگذار باشد ولی در شهرهای بزرگ و کلانشهرها گویا این طبقهبندی فقط به درد مدیران و مسئولان میخورد و مردم عادی و کودکان و جوانان، به راحتی آشامیدن آب میتوانند بازی مورد علاقه خود را تهیه کنند، چه مجاز و چه غیرمجاز!
در تبریز و استان آذربایجان شرقی نیز به تبعیت از دیگر کلانشهرهای ایران فروشگاههای بسیاری برای عرضه انواع بازیهای رایانهای در طبقهبندیها مختلف وجود دارد ولی آنطور که پیداست، وضع ساماندادهشدهای بر بازار حاکم نیست و بازیهایی که مغایرت ۳۶۰ درجه با فرهنگ ایرانی و اسلامی و ارزشهای ما دارند، قابل دسترسی در تمام مغازهها هستند.
بازی های رایانه ای نیز از قاعده قاچاق مستثنا نیستند
در حوالی این موضوع کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی شرح میدهد: امروزه برای اینکه بازیهای رایانهای در سطح کشور توزیع و ساماندهی شوند، بنیاد ملی بازیهای رایانهای شکل گرفته که در راس این بنیاد، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار دارد.
وی ادامه میدهد: این بنیاد با در نظر گرفتن برخی معیارهای معین، از جمله اینکه بازی وارداتی به کشور معترض اخلاق عمومی، امنیت ملی، عفت عمومی، مبانی دینی و عقیدتی نباشد، با رعایت ردهبندی گروههای سنی مختلف عرضه می کند.
محمدپور خاطرنشان می کند: وظیفه بنیاد ملی بازیهای رایانهای هم نظارت در بحث فرایند تولید و ساخت بازیهاست و هم نظارت بر واردات یک بازی و نحوه توزیع آن در کشور.
وی در ادامه درباره درباره آسیبهای بازیهای مجازی اعلام می کند: متولیان امور مختلف از جمله نیروی انتظامی، دستگاههای قضایی و خود مردم بسته به نوع آسیبی که یک بازی دارد غیرمجاز دارد میتوانند با عرضهکننده آن برخورد کنند. همچنین خود بنیاد نیز همانطور که گفته شد به نحوههای مختلف بر روند توزیع بازیهای مجاز و غیرمجاز نظارت دارد.
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی با بیان اینکه بازیهای رایانهای نیز مثل سایر کالاها امکان قاچاق و توزیع غیرمجاز دارند تشریح میکند: تلاش میشود هم نحوه استفاده و هم نحوه برخورد با این بازی ها در جامعه تبیین شود.
یارانه بنیاد ملی بازی های رایانه ای برای تولیدکنندگان
وی خبر می دهد: امروزه بازیهای رایانهای نه تنها در شهرهای بزرگ بلکه در روستاها نیز به وسیله اینترنت قابل دسترسی هستند و باید به توزیع این نوع بازیها در تمام نقاظ توجه ویژهای گردد.
وی درباره حمایت بنیاد ملی بازیهای رایانهای از سازندگان ایرانی اظهار می کند: برای موسسات یا گروههایی که قصد ساخت بازی دارند، بنیاد ملی یارانهای به جهت اینکه ساخت چنین بازیهای بسیار پرهزینه و پیچیده است در نظر میگیرد.
محمدپور میافزاید: همچنین بنیاد در صدد تاسیس موسسات بازیهای رایانهای مجوزدار هست که تاکنون در استان ما چنین درخواستی نیامده است. علت تاسیس چنین موسساتی تبدیل گیمنتها وکافینتها به مراکزی سالم و مورد تایید است.
وی اعلام میکند: در تبریز مرکز دیجیتال در محل مجتمع فرهنگی و هنری ۲۹ بهمن به امور تاسیس چنین موسساتی رسیدگی میکند و بنا داریم مرکز دیجیتال را در سایر شهرستانها نیر تاسیس کنیم.
آرمان استفاده از بازی های رایانه ای به عنوان ابزار آموزشی
مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی خاطرنشان میکند: همچنین دستگاههایی که با عنوان پلیاستیشن وارد بازار میشوند و بازیهای به خصوص خود را دارند به مراتب بیشتر از بازیهای رایانهای آسیبرسان هستند چون موضوع و محتوایی که برخوردارند کاملا مغایر با فرهنگ ماست و خانوادهها در خرید این دستگاهها برای کودکان خود توجه کنند.
وی در پایان اظهار امیدواری میکند: با توجه به جایگاهی که امروزه بازیهای رایانهای در بین اقشار مختلف مردم پیدا کرده است، بحث آموزش و آگاهسازی باید بیش از پیش در مدارس، دانشگاهها یا توسط رسانهها کار شود تا برسیم به روزی که پتانسیل آموزشی بازیهای رایانهای مد نظر خانوادهها و بچهها باشد نه فقط جنبه سرگرمی آن.
بازیهای غیرمجاز واقعا بیشتر میچسبند یا به قول خود جوانان فاز بیشتری میدهند. اما چرا؟ اینکه چرا بجههای ما علاقه وافری به بازیهای غیرمجاز پیدا کردهاند و اگر زیر سنگ هم باشد آن ها را به دست میآورند قطعا دلایلی دارد. یک بخش از دلایل برمیگردد به مباحث روانشاختی که آیا بچههای ما از لحاظ موضوع و محتوا بیشتر به بیبند و باریهای بازیهای خارجی روی میاورند یا صرفا بخاطر کیفیت بالای بازیهاست که جوانان و نوجوانان جذب آنها میشوند.
به هرحال حتی عدهای حاضرند بازی مجاز بازی کنند اما بازی که ساخت خارج باشد. این عده معمولا زیاد محتوا را مهم نمیبینند و همینکه بازی از کیفیت ساخت بالا و گستردگی زیادی برخوردار است میتواند در انتخاب آنها موثر باشد.
از بازی های ایرانی خوشم نمی آید
میرعلی علیمحمدی، یکی از نوجوانان اهل بازیهای رایانهای تبریز است. به گفته خودش، روزی یک ساعت بازی در سبک های فوتبالی و اکشن انجام میدهد. وی اظهار میکند: اغلب سعی میکنم بازیها مجاز تهیه کنم و اکثر دوستانم نیز به مجاز و غیرمجازبودن بازیها همیت میدهند.
وی اعلام میکند: اما اگر بخواهم یک بازی غیرمجاز هم بخرم، جای خاصی برای فروش نمیشناسنم ولی به آسانی میتوانم از دوستانم تهیه کنم. دوستانم نیز معمولا از فروشگاه هایی که می شناسند میخرند.
این نوجوان اهل بازیهای رایانهای در ادامه درباره بازیهای ایرانی تاکید میکند: اصلا از بازیهای رایانهای ایرانی خوشم نمیآید و تا به حال نه بازی کردهام و نه خواستهام بازی کنم.
وی میافزاید: بازیهای ایرانی از طراحی و گرافیک بسیار ضعیفی برخوردار هستند و به همین علت نمیتوانند در جذب بچهها موفق باشند. معمولا افرادی در سنین ما در پی بازیهایی با کیفیت بالا هستند.
علیمحمدی درباره اینکه چه زمانی حاضر است بازی ایرانی را به نمونههای خارجی ترجیح بدهد میگوید: اگر گرافیک بازیهای ایرانی بالا بروند و همچون بازیهای خارجی از خلاقیتهای بالا و تازهای برخوردار باشند حاضرم بازی ایرانی خریده و بازی کنم.
برای نباختن جامعه باید وارد بازی شویم
معمولا وقتی بحث تولید ملی به میان میآید، فقط برخی کالاها همچون لباس و مواد غذایی و خانگی به ذهنمان تداعی میشود درحالی که نیاز امروز جامعه، تولیدات فرهنگی ملی است. در واقع ریشه تمام مشکلات و دغدغههای مجاز یا غیرمجاز بودن بازیهای رایانهای از آنجا آغاز میشود که ما آنها را وارد میکنیم درحالی که اگر چنین بازیهایی با همان کیفیتهای مطلوب ولی در محتوای مناسبتر در داخل تولید شوند، نیاز بسیاری از جوانان برطرف خواهد شد.
البته هرگاه موسسات یا گروهها به سمت ساخت بازیهای رایانهای میروند با هزاران مشکل مادی و معنوی مواجه میشوند و در آخر سر مجبور میشوند تحت حمایت یک دستگاه یک کار سفارشی بسازند که نتیجه آن عدم استقبال بازیها توسط مخاطبان و البته بدبینسازی افراد به جامعه بازی های ایرانی است.
وقتی سالهاست مسئله جمعآوری بازیهای غیرمجاز و دور کردن آنها از دسترس کاربران به فرجام نرسیده، انتظار نمیرود که با گسترش اینترت این کار میسر شود. راه حل اصلی در این دیده میشود که ما جامعه را از بازیهای خارجی بینیاز کنیم و این میسر نمیشود مگر با تولید بازیهایی در داخل کشور با توان رقابت و عرضه و تنوع سبک ها و موضوعات.