هفته نامه «نماینده» / مبنای تشکیل تمامی فراکسیون‌های مجلس، ایجاد هم‌افزایی بین نمایندگان برای دست یافتن به اهدافی است که افراد در آن فراکسیون به خاطر آن گرد هم جمع شده‌اند. فراکسیون‌های سیاسی مجلس نیز مشمول همین قاعده‌اند و علاوه بر آغاز تشکیل مجالس که این تقسیم‌بندی‌ها برای کسب کرسی‌های مهم مجلس به کمک افراد می‌آید، در طول دورۀ چهارساله نیز می‌تواند نقش بسزایی در اجرای منویات دولت‌ها یا مطالبه‌گری از آنان داشته باشد.
مجلس دهم که غلبۀ سیاسی خاصی در ترکیب آن مشاهده نمی‌شود، ابتدا با ۲ فراکسیون «ولایت» و «امید» آغاز بکار کرد که در مقطع انتخاب هیئت‌رئیسه و رؤسای کمیسیون‌ها شاهد رقابتی تنگاتنگ بین آنها بودیم؛ مدتی بعد نیز زمزمۀ تشکیل فراکسیون سومی به گوش رسید که نام اعتدال را با خود یدک می‌کشید.
مواضع اعضای فراکسیون اعتدال (مستقلین) از ابتدای تشکیل تاکنون نشان داده است «سیدحسین نقوی‌حسینی» نمایندۀ مردم ورامین پیش از این در پاسخ به این سؤال که «مستقل‌ها چه کسانی هستند؟» به‌درستی گفته بود که: «افرادی با لیست امید رأی آوردند اما تابلوی اصولگرایی داشتند، این‌ها باید چگونه تعریف شوند!؟ راه فرارشان این است که بگویند ما نه لیست امید هستیم و نه اصولگرای رهروان ولایت، بلکه «مستقلین» هستیم. این یک مفر است!»
این فراکسیون که برخی آن را عاملی برای به حاشیه راندن اصول‌گرایان خوانده و عده‌ای آن را سبب خدشه‌دار شدن فراکسیون امید می‌دانستند، امروز هویت خود را نشان داده است و علیرغم انتخاب نام «مستقلان ولایی» برای خود، به تحلیل حجت‌الاسلام «سیدصادق طباطبایی‌نژاد» نمایندۀ مردم اردستان که یکی از جوان‌ترین نمایندگان مجلس است نزدیک شده که به «نماینده» گفته بود: «از من هم دعوت کردند، اما به دوستانی که تشکیل این فراکسیون را دنبال می‌کردند گفتم شما به‌عنوان معتدل هم بخواهید باشید، بالاخره باید در تصمیم‌گیری‌های حساس به یک سمت بروید! ممکن است ابتدا بتوانید برای خودتان تشخص ایجاد کنید، اما تجربه نشان داده است که باید یک جهت را انتخاب کرد و روش فعلی‌شان خیلی عملی نیست.»
درواقع تاکنون مشخص نشده است منظور این افراد از استقلال، دقیقاً استقلال نسبت به چه چیز یا چه فردی است؛ زیرا جهت گرفتن یا چرخش مواضعشان انکارنشدنی است.
روایت دقیق‌تری از چرخش مواضع اعضای شاخص این فراکسیون و نداشتن استقلال را می‌توان به‌راحتی از مواضع نایب‌رئیس آن برداشت کرد. «غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی» نمایندۀ مردم رشت که با لیست امید به مجلس دهم راه یافته و یکی از حامیان «علی لاریجانی» است، به‌عنوان چهره‌ای موافق سرسخت استیضاح «عباس آخوندی» شناخته می‌شد و تا چند روز مانده به جلسۀ استیضاح علیه وزیر راه موضع‌گیری می‌کرد، تا اینکه در چرخشی عجیب موضع متفاوتی را در روز استیضاح اتخاذ کرد.
«جعفرزاده ایمن‌آبادی» از طرفی روز ۲۶ بهمن دربارۀ عملکرد وزیر راه گفته بود: «آقای آخوندی هم در بحث راه‌آهن و هم مسکن مهر ضعف مدیریتی داشته است.» اما از طرف دیگر صبح اول اسفندماه (روز استیضاح) تصریح کرده بود: «مسکن مهر به‌عنوان اصلی‌ترین محور انتقاد از عملکرد وزارت راه و شهرسازی میراثی بر جای مانده از دولت قبل است.»
همچنین با وجود اینکه روز ۲۶ بهمن بر «احتمال زیاد استیضاح» آخوندی تأکید کرده بود، اما فردای آن روز (۲۷ بهمن) طی مصاحبه‌ای اعلام کرد: «شرایط زمانی به نفع آخوندی است و تصور می‌کنم مجلس مجدد اداره وزارت را بر عهده او قرار می‌دهد.»
نایب‌رئیس فراکسیون اعتدال (مستقلان) ۲ روز متوالی (۲۷ و ۲۸ بهمن) از عدم ورود این فراکسیون به موضوع استیضاح ـ به دلیل سیاسی نبودن محورها ـ سخن گفته و حتی بر عدم رأی‌گیری فراکسیونی در این خصوص تأکید کرده بود، اما صبح روز استیضاح در مصاحبه‌ای با اشاره به اینکه «این استیضاح را نباید نه یکسره سیاسی فرض کرد و نه یکسره فنی و کارشناسی.» اعلام کرد: «بحث و تبادل‌نظر و همچنین رأی‌گیری در جلسۀ امروز فراکسیون مستقلان‌ولایی منتج به این شد که فراکسیون بر ابقاء وزیر راه‌وشهرسازی رأی دهد.»