به گزارش «نماینده»، عبدالرضا هاشم‌زایی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی امروز دوشنبه (۱۲ بهمن ماه ۹۵) در نطق میان‌دستور خود در صحن علنی مجلس، با اظهار تأسف از حادثه آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو، شهادت آتش‌نشانان را به خانواده آنها تسلیت گفت.
وی ضمن تسلیت رحلت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی افزود: این روزها از آن مرد بزرگ زیاد گفته شد اما آنچه که همه به آن اذعان داشتند تلاش بی‌وقفه جهت حفظ وحدت جامعه، رفتار اعتدالی و عقلانیت بود. امید است بعد وی نیز موجب وحدت هرچه بیشتر و توسعه فضای تعادل و عقلانی گردد.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی همچنین تصریح کرد: تحولات سیاسی و بین‌المللی پرونده هسته‌ای ایران را در شرایط خطیری قرار داده است و اعترافی از تندروهای داخلی و خارجی برجام را به عنوان ابزار مبارزه دیپلماتیک ملت و دولت ایران در ۴ سال اخیر تهدید می‌کند؛ این تهدیدات انکارناپذیر هستند اما ادامه‌پذیر نیستند.
هاشم‌زایی ادامه داد: اولا برجام یک موافقت‌نامه دوجانبه نیست که با اراده یکی از امضاکنندگان نقش بر آب شود. برجام یک سند بین‌المللی، مندرج در مصوبات شورای امنیت سازمان ملل متحد است. هرگونه نقض عهد در آن مشمول حقوق قواعد حقوق بین‌الملل خواهد شد و بدون شک رفتارهای نابخردانه طرف‌های مقابل نباید ما را در دام بیندازد.
وی عنوان کرد: برجام براساس اجماع ملی و حاکمیتی در ایران شکل گرفته است و صیانت از آن نیز باید به عنوان پشتوانه این مهم باشد. براساس این راهبرد ملی بود که از مذاکرات جامع پرهیز و به مذاکرات هسته‌ای بسنده شد. بنابراین اکنون روا نیست تداوم فشارها البته فشارهای ناعادلانه‌ای که از بیرون از موضوع هسته‌ای است، را به توافق هسته‌ای گره بزنیم.
هاشم‌زایی همچنین یادآور شد: هیچ گروهی از ارکان نظام نمی‌تواند از زیر بار این تصمیم ملی شانه خالی کند و باید در سود و زیان آن به انصاف برخورد کند.
وی با بیان اینکه برجام یک برنامه حزبی و جناحی نبود که در نزاع‌های حزبی تخریب شود، افزود: برجام یک برنامه راهبرد حاکمیتی بود که باید با آن عنوان امر حکومتی و جناح‌های سیاسی قرار بگیرد.
وی بر همین اساس ادامه داد: در بدترین حالت ما نباید ناقض این عهد باشیم و از فضای روانی نقض احتمالی حریف به نفع نظام و کشور بهترین بهره تبلیغاتی و سیاسی را ببریم.
«بدون شک ورود پرونده هسته‌ای ایران از شرایط اضطراری کمک بی‌نظیری به ارتقای منطقه‌ای ایران کرده است. اکنون کشوری که خود در معرض فشار و تهدید بود، با استفاده از فضای هدایتی برجام به یاری ملت‌های منطقه شتافته است. البته به عنوان یک قدرت منطقه‌ای، طرف مذاکره قرار می‌گیرد. تقسیم کار و تحکیم قوای سیاسی و نظامی در امر سیاست خارجی به این نتیجه رسیده است.»
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در بخش دیگری از سخنان خود خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی اکنون در یک دست اسلحه و در یک دست شاخه زیتون دارد و دیپلمات‌ها و سردمدارانش پشت در پشت هم دارند. تدبیری که در تمرکز امر هسته‌ای در وزارت امور خارجه از سوی رهبر معظم انقلاب در آغاز این دولت رخ داد، اکنون در همه حوزه‌های سیاست خارجی ضروری است.
هاشم‌زایی بر همین اساس اضافه کرد: اینجانب ضمن تبریک این پیروزی خواستار تداوم این همکاری در همه عرصه‌های سیاست خارجی هستم. جمهوری اسلامی ایران این اقتدار را دارد که نه تنها در پرونده هسته‌ای که در موضوعات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای به عنوان یک بازیگر براساس اصول خواست خود عمل کند.
وی ادامه داد: پیروزی دیگر دولت جمهوری اسلامی توفیق در دیپلماسی انرژی و سیاست از حق قانونی ایران برای حفظ سهم خود از بازار نفت بود. این توفیق در تداوم رنجیره‌ای از همکاری‌های گوناگون رخ داد، البته به راه انداختن چرخه اقتصادی کشور کافی نیست و اکنون زمان تقویت تولید و تکیه بر توسعه کشور است.
این نماینده همچنین یادآور شد: تنها راه مبارزه با فساد عبور از اقتصاد و رانت‌های دولتی و شبه‌دولتی، تقویت بخش خصوصی واقعی در کشور است. خرج نهادهای عمومی و دولتی از بیت‌المال باید به حداقل برسد.
هاشم‌زایی با اشاره به اینکه فضاسازی اقتصادی مقدم بر خصوصی‌سازی است، گفت: تا زمانی که یک بخش خصوصی سالم، شفاف و کارآمد وجود نداشته باشد، خصوصی‌سازی نه تنها به نفع اقتصاد کشور نیست بلکه قطب‌های تازه‌ای از ثروت و قدرت ایجاد می‌کند. خصوصی‌سازی واقعی واگذاری اقتصاد به مردم است نه به شرکت‌های شبه‌دولتی و شبه‌حکومتی.
وی با بیان اینکه تدابیر این دولت در عبور از تورم لازم است اما کافی به نظر نمی‌رسد، یادآور شد: متأسفانه دولت نسبت به تخصیص بودجه‌های عمرانی به خصوص در زمینه‌های راه و مسکن که چرخه رشد و رونق اقتصادی است توجه لازم را مبذول نمی‌دارد.
«دولت باید از محافظه‌کاری اقتصادی دست بکشد و پول نفت را خرج تولید و توسعه کند چرا که شهروندان کشور باید تحول سیاست خارجی و اقتصاد ملی را در سر سفره‌های خود ببینند. اگر چه رویکرد دولت سابق در تدبیر تمام سرمایه‌های ملی در اقتصاد ملی پسندیده نبود ولی یک دولت ملی باید میان آینده‌نگری و زندگی روزمره مرزبندی ظریفی را رعایت کند.»
این نماینده مردم تهران در مجلس دهم ادامه داد: مردم ایران اکنون نیازمند چشم‌اندازی هستند که زندگی بهتر را به آنان نوید دهد. بهبود بازار کار و اشتغال، کسب تجارت و مسکن و راه باید به اولویت‌های دولت بدل شود که شاه‌بیت آن در افزایش بودجه‌های عمرانی نه به صورت رانت‌ها بلکه به شکل ایجاد تقویت که به ایجاد و تمهیدات واقعی بینجامد، صورت گیرد؛ مشابه همین رویکرد باید در عرصه فرهنگی کشور رخ دهد.
وی همچنین یادآور شد: تورم بودجه‌های کلان برای همه نهادهای فرهنگی و حاکمیتی، اقتصادی پنهان در عرصه فرهنگی دامن زده است. امروز سخن گفتن از فساد اقتصادی امری عادی شده اما سخن گفتن از فساد فرهنگی به امری نامأنوس می‌ماند. حال آنکه بعد از ۴ دهه حکومت اسلامی، ما با از دست دادن فرهنگ اسلامی مواجه هستیم و این هشداری است که متولیان امر فرهنگ بیان می‌کنند و مایه تأسف است که درمانگران هم به جای درمان به بیان درد روی آوردند.
عضو فراکسیون امید مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: در شرایطی که امام خمینی و دیگر رهبران انقلاب اسلامی در موارد غیردینی و بلکه ضددینی توانستند نهضت اسلامی راه بیندازند و جوانان را از کاخ‌های جوانان به حسینیه ارشاد بکشانند، اکنون ما با فریادهای وااسلاما در یک حکومت اسلامی مواجه هستیم. آیا یک بار از خود پرسیده‌ایم که چه کسی خطا کرده است؟ آیا خطا بر دوش نسل جوان است؟ آیا ما هیچکدام خطاکار نیستیم و همه نهادهای فرهنگی و تبلیغی، رسانه‌ای و حکومتی به وظایف خود عمل کرده‌اند؟
وی اضافه کرد: اکنون با این شبکه‌های واقعی و یا مجازی و بودجه‌هایی که سهم عمده آن در نهادهای بیرون از دولت تعلق می‌گیرد، چرا همچنان از این خطر سخن می‌شود. آیا نبود یک بخش خصوصی فرهنگی واقعی به یک نهاد مدنی مستقل رسانه‌ای که به دور از رانت و با نیت خالص دینی به کار فرهنگی مشغول است، بیانگر این مشکلات نیست؟ این دولت برای تدبیر و مجلس برای تدابیر عمومی چه تصمیمی گرفته است؟ هدف ما تقویت تدبیر و امید عمومی است. بنده پیشنهاد می‌کنم که به دور از رقابت‌های جناحی بر سر مسائل ملی یک گروه گفت‌وگو تشکیل دهیم و از همه فراکسیون‌ها و جناح ها در آن شرکت کند.
هاشم‌زایی در خاتمه گفت: انتخابات دیگری در راه است نباید با انتخابات به حفره‌ای از شرایط بهبود یافته و جناحی بدل شود و در دام موارد امنیتی بیفتد. انتخابات فرصتی برای ایجاد وحدت ملی خواهد ساخت.