به گزارش «نماینده»، الهه راستگو عضو شورای اسلامی شهر تهران با تاکید بر ضرورت اجرای کامل اصل بیست و یکم قانون اساسی برای حمایت از زنان در جامعه گفت: اگرچه در اصل بیستم، قانون گذار همه افراد ملت اعم از زن و مرد را در حمایت یکسان از قانون دانسته و حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی یکسان را با رعایت موازین اسلام برایشان قائل شده، اما اصل بیست و یکم قانون اساسی منحصر به زنان بوده، به طوری که مطابق این اصل دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید و این امور را انجام دهد: ایجاد زمینه‌های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیاء حقوق مادی و معنوی او، حمایت مادران، به خصوص در دوران بارداری و حضانت فرزند، حمایت از کودکان بی‌سرپرست، ایجاد دادگاه صالح برای حفظ کیان و بقای خانواده، ایجاد بیمه خاص بیوگان و زنان سالخورده و بی‌سرپرست و اعطای قیمومت فرزندان به مادران شایسته و ...
راستگو عضو کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران در ادامه با تاکید بر اینکه اینها موضوعاتی است که به صراحت در قانون مورد تاکید قرار گرفته است گفت: در عمل می‌بینیم که این قانون به درستی اجرا نشده و گواه عدم اجرای آن لاینحل ماندن مشکلات و چالش‌های مرتبط با زنان و افزایش دامنه آسیب‌های اجتماعی آنهاست.
رییس ستاد توان افزایی و حمایت از فعالیت سازمان‌های مردم نهاد شهر تهران در ادامه به انتقاد از کوتاهی‌های انجام شده در خصوص حقوق زنان در جامعه پرداخت و گفت: مسلما دراین زمینه نهادها و دستگاه‌هایی که مکلف به اجرای قانون بوده‌اند به درستی به وظایف خود عمل نکرده‌اند و با توجه به موضوعات مورد تاکید قانون قطعا سازمان‌هایی چون معاونت امور زنان ریاست جمهوری، بهزیستی، وزارت بهداشت در این میان از وظیفه خطیرتری نسبت به دیگر نهادها برخوردارند، اما آنچه مسلم است اینکه ما نه تنها در حوزه زنان، بلکه در بسیاری از حوزه‌های دیگر، همواره چوب عدم اجرای قانون را خورده‌ایم نه خلاهای قانونی را و بر این اساس تا زمانی که قانون اجرا نشود نمی‌توان فهمید که چه تبصره‌هایی باید به آن اضافه شود و می‌توان در اینجا اینگونه جمع بندی کرد تا زمانی که نگاهی به موارد قانونی صورت نگیرد، همچنان درگیر چرایی انجام نشدن و یا پیاده‌سازی قانون خواهیم بود.
الهه راستگو در ادامه به سیرصعودی آسیب‌های اجتماعی در میان زنان پرداخت و گفت: در رابطه با مبحث زنان و ضرورت توجه ویژه به این گروه آسیب پذیر جامعه، باید اعتراف نمود که متاسفانه دامنه افزایش آسیب‌های اجتماعی در میان زنان با روند و سیر صعودی مواجه بوده که در این راستا عواملی نظیر طلاق، فوت، توان مالی ضعیف و اعتیاد و بزه همسر در آن نقش چشم گیرتری داشته است.
راستگو تاکید کرد: حل هر مساله نیازمند نگاه دقیق و ریشه‌دار بوده و قطعا تا زمانی که بخواهیم تک بعدی به هر موضوع بنگریم قادر به حل و یا ممانعت از رشد آن مشکل نخواهیم بود.
راستگو تصریح کرد: مساله زنان علی‌رغم طرح آن در طول سال‌های گذشته، نه تنها هیچگاه حل و متوقف نشده، بلکه با رشد بیش از پیش و چشمگیر، همچنان روند تصاعدی و افزایشی خود را طی می‌کند و این یعنی نگاه تک بعدی همواره در تصمیم‌سازی‌ها غالب‌تر بوده، حال آنکه تا زمانی که نخواهیم به چرایی افزایش طلاق، اعتیاد و بیکاری مردان و یا کارتن‌خوابی مهاجران از روستاها به شهرها پاسخ دهیم، مطمئن باشید این موضوع همچنان با وضعیتی بحرانی‌تر و اسفناک‌تر از قبل لاینحل خواهد ماند.
این عضو شورای اسلامی شهر تهران تاکید کرد: در دوره‌ای با حضور کمرنگ زنان در عرصه‌های اجتماعی، علی‌رغم نیاز به آنان به خصوص در برخی رشته‌ها و حوزه‌های خاص به دلیل برخی تفکرات سفت و سخت مواجه‌ه بودیم و امروز با حضور مافوق تصور و مغایر با نیاز جامعه، اگر تا دیروز اشتغال مردان به برخی مشاغل کاذب پدیده نامناسب اجتماعی تلقی می‌شد، امروز اینگونه مشاغل در زنان ترویج یافته و اشتغال زن حتی در برخی شرایط شاید وظیفه نیز تلقی شود.
رییس ستاد توان افزایی و حمایت از فعالیت سازمان‌های مردم نهاد شهر تهران ادامه داد: قطعا زمانی که زنان از نظر رفاه اجتماعی از حداقل امکانات برخوردار باشند، پذیرش جبهه سهل یعنی حضور در منزل برای آنان محتمل‌تر از جبهه سخت یعنی اشتغال در خارج از منزل است و با توجه به آسیب‌پذیری و توان ضعیف‌تر زنان از مردان، نباید در این مسئله تردید کرد.
در ادامه عضو کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران بر ضرورت حضور زنان در جامعه تاکید کرد و گفت: زنان امروز ناگزیر از حضور در اجتماع هستند و این گزیر بیش از هرچیز مرتبط با تزلزل و بی‌ثباتی محیط خانواده به دلایلی نظیر اعتیاد، بزه و بیکاری و یا عدم مسئولیت‌پذیری همسران است. قطعا زنی که امنیت روانی و اقتصادی او به درستی از سوی مرد مورد تامین قرار گیرد، به هیچ عنوان حاضر به تحمل سخت‌ترین شرایط نخواهد بود و این امر در بررسی‌های به عمل آمده و گفت‌وگو با این زنان به شدت مورد تاکید قرار گرفته است.
در ادامه الهه راستگو به وضعیت کودکان در برابر آسیب‌ها پرداخت و گفت: آنچه همگام با اشتغال زنان به خصوص در مشاغل کاذب و آسیب‌پذیر باید مورد توجه قرار گیرد، وضعیت فرزندان آنهاست؛ قطعا فرزندان زنی که حضور به ناچار اجتماعی، نقش مادری او را در خانواده تضعیف کرده مصون از آسیب نیستند. فرزندان این زنان نیز یا مجبور به ترک تحصیل و اشتغال هستند که پدیده کودکان کار را رقم می‌زند و یا مجبور به حضور در منزل تحت شرایط فقدان سرپرست هستند و این بی‌سرپرستی موقت هم در نوع خود آسیب‌ها و مخاطرات دیگری را برایشان به ارمغان خواهد داشت. بر این اساس صرف نظر از ضرورت اجرای قوانین مرتبط با حوزه زنان، تا زمانی که مسئله اشتغال در جامعه به خصوص برای مردان حل نشود نمی‌توان به حل و رفع معضلات و چالش‌هایی نظیر طلاق، اعتیاد، کارتن خوابی، کودکان کار و یا زنان روسپی امیدوار بود.
الهه راستگو در پایان گفت: علی‌رغم اینکه تقریباً نیمی از جمعیت جامعه را زنان تشکیل می‌دهند ما هنوز از وزارتخانه‌ای مختص زنان برخوردار نیستیم و مهم‌ترین نهاد مرتبط با زنان امروز منحصر به معاونت امور زنان ریاست جمهوری شده که آن هم از اختیار کمی برخوردار است. بر این اساس جمعیت و نیاز ویژه زنان و کودکان لزوم تغییر نگاه و رویه را در این راستا ضروری ساخته، نیاز به وزارتخانه زنان و کودکان با توجه به مسائل این دو طیف آسیب پذیر جامعه مسئله ای نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت. امروز حل مساله زنان به دستگاه‌های متغاوتی واگذار شده و تعدد این دستگاه‌ها نیز به دلیل فقدان مدیریت یکپارچه جز موازی کاری‌ها و لاینحل ماندن بسیاری از مسائل، نتیجه دیگری تاکنون به دنبال نداشته است.