هفته نامه «نماینده»؛ اکبر ترکی*/ لایحهای که دولت به اسم برنامۀ ششم به مجلس ارائه نمود، تنها احکام مورد نیاز برنامه بود. در کمیسیونهای مجلس این لایحه دستخوش تغییرات عمده و گهگاه چالشبرانگیز شد؛ اما در نهایت آنچه با مداقۀ بسیار از کمیسیون تلفیق خارج شد ـ علیرغم ادعای ایجاد بار مالی زیاد برای دولت ـ معتقدم نسبت به لایحۀ دولت خیلی بهتر است.
امروز که این لایحه در صحن علنی بررسی میشود، علیرغم دخیل شدن برخی نگاههای سیاسی افراد، اما احساس میکنم اغلب نمایندگان بهدنبال منتفع کردن اقشار ضعیف و مستضعف از برنامه ششم هستند. یکی از این اهداف نیز رفع محرومیت از ساکنان شهرهای کوچک و روستاهاست. آنچه در زمینۀ مسائل مربوط به بهداشت و درمان در برنامۀ ششم مهم است، موضوع طرح تحول سلامت است که کمیسیون بهداشت مجلس آن را دنبال میکند و اکنون نیز نمایندگان در بودجۀ سال ۹۶ و برنامۀ ششم توسعه تلاش میکنند در همان راستا گامهایی بردارند.
این طرح علیرغم محاسن متعدد، با نابسامانیها و عیوبی مواجه بود که تا کنون نیز رفع نشده است؛ به همین دلیل در برنامه و خصوصاً بودجه ۹۶، این چالشها کماکان وجود دارد. یکی از دلایل بروز این چالشها این است که طرح از طریق کار کارشناسی در مجلس تصویب نشده و وزارت بهداشت نیز رأساً اقدام به طراحی و اجرا نموده است.
پایه و اساس این طرح، اجرای سیستم ارجاع، پزشک خانواده و تعریف راهنماهای بالینی بود تا هزینه و درآمد با هم منطبق شوند. با توجه به اینکه این روند طی نشده است، بدهیهای بسیار زیادی بر دوش تأمین اجتماعی، خدمات درمانی و بیمه سلامت ایجاد کرده است که قابل پرداخت نیست.
منابع مالی در طرح تحول خوب سنجیده نشده است، تجهیزات پزشکی زیادی خریداری شده است که مورد نیاز نبوده و اقداماتی که در بحث زیرساختها صورت گرفته است نیز تعادل مالی را برهم زده است. امیدوارم با توجه به اینکه در گذشته دچار افراط شدهایم سیاستها طوری باشد که در آینده دچار تفریط نشویم، زیرا به سلامت مردم آسیب میزند.
تصمیماتی که اکنون اتخاذ میشود بایستی با درایت باشد، چالشها و مشکلات موجود کاملاً اصلاح شود؛ در این صورت میشود امیدوار بود بار تحمیل شده بر دوش مردم و دولت کمتر شده و وضعیت بهتر شود. از طرفی مجلس باید در تأمین هزینههای اجرای این طرح به دولت کمک کند، اما وزارت بهداشت نیز باید متعهد به اصلاح مشکلات قبلی بشود.
*نمایندۀ فریدونشهر و عضو کمیسیون بهداشت