به گزارش «نماینده» مجموعه خاطرات ناهید یوسفیان با عنوان «زیتون سرخ» توسط انتشارات مزدا در آمریکا منتشر شد. ترجمه این اثر را محمدرضا قانون پرور استاد دانشگاه تگزاس به زبان انگلیسی برعهده داشته است. انتشارات مزدا این اثر را با عنوان "Red Olive: Memoirs of the Iran-Iraq War" منتشر کرده است.
مزدا در معرفی این کتاب نوشته است: «زیتون سرخ» در قالب مجموعه تاریخ شفاهی از جنگ ایران و عراق به چاپ رسیده است. این کتاب نحوه برخورد یک زن ایرانی با جنگ را به تصویر می‌کشد و علاوه بر این، مخاطب می‌تواند با نوع فعالیت‌های سیاسی یک زن در ایران در پیش از انقلاب که منجر به سقوط شاه می‌شود، آشنا شود. این اثر تنها یک اتوبیوگرافی از ناهیدی نیست، بلکه خاطرات یکی از دانشمندان هسته‌ای ایران نیز هست. راوی، دختر یکی از کارگران راه‌آهن است. یکی از نکات جالب در این کتاب این است که پدر خانواده علی‌رغم دغدغه‌های اقتصادی، همانند دیگر کارگران، تلاش کرده و توانسته همه هفت دختر خود را به تحصیلات عالی در کشور برساند. یوسفیان کم‌کم و پس از ورود به دانشگاه با مسائل سیاسی نیز آشنا می‌شود.
این انتشارات افزوده است: پس از انقلاب و در پی جنگ، تعدادی از اعضای خانواده یوسفیان تصمیم به مهاجرت می‌گیرند، اما او مصمم به ماندن در کشور است. در این بخش از خاطرات، هویت یک زن ایرانی و یک مادر ایرانی به خوبی مشخص می‌شود.
«زیتون سرخ» با نگاهی واقعیت‌گرا، یک دورنما و نگاهی کلی از داستان زندگی ناهید یوسفیان عضو سازمان انرژی اتمی ایران را پیش روی خواننده قرار می‌دهد. زندگی پر فراز و نشیبی که حتی به دو راهی انتخاب میان فرصت‌های بسیار خوب و وسوسه‌انگیز از سوی کشورهای مختلف و خدمت به وطن از سوی دیگر می‌رسد.
یاحسینی که گردآوری این اثر را برعهده داشته است، درباره این کتاب می‌گوید: «ناهید یوسفیان با موفقیت‌های بسیار در دوران نوجوانی و جوانی، سال ۵۴ از دانشگاه اهواز، رشته فیزیک فارغ التحصیلی می شود. در همین زمان با پسری به نام علی آشنا و دلباخته وی می‌شود. در جریان مبارزات انقلاب به مبارزات خود ادامه می‌دهد. سال ۵۷ ازدواج می کند و مرداد ماه همان سال در رشته فیزیک هسته‌ای در مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران فارغ التحصیل می‌شود. به هیچ‌کدام از دعوت نامه‌های تحصیلی کشورهای مختلف پاسخ نمی‌دهد و به سازمان انرژی هسته‌ای ایران می‌پیوندد تا اینکه ماجرای جنگ ناخواسته او را در کام خود می‌کشد...».