به گزارش «نماینده» ۱۸تیر ۱۳۵۹ یادآور یک رویداد بسیار مهم در تاریخ ایران پس از انقلاب شکوهمند اسلامی است، در این روز توطئة بزرگ کودتای «نقاب» موسوم به «نوژه»، کشف و خنثی گردید و عاملان آن دستگیر و پس از محاکمه اعدام شدند. پیش از این کودتای نافرجام آمریکا با تهدید، تحریم و حتی حملة نظامی که در طبس شکست خورد نتوانسته بود ایران انقلابی را به زانو درآورد و پیش از حمله از پیش طراحی شدة عراق به ایران در شهریور همین سال کودتا نیز آزموده شد تا شاید نیازی به حملة گستردة نظامی نباشد.
تیری که به سنگ خورد
در روز ۱۸ تیر ۱۳۵۹ کودتایی که طی آن قرار بود با همکاری فرماندهان سابق ارتش شاهنشاهی، نیروهای ساواک، گروه‌های ضدانقلاب، متحدین آمریکا در منطقه و به مدد کمک‌های مالی، نظامی و فنی آمریکا، جمهوری اسلامی ساقط و «بختیار» آخرین نخست‌وزیر رژیم شاه به قدرت بازگردد، کشف و خنثی شد.
هر چند که شکست آمریکا در صحرای طبس موجب شد تا مقامات این کشور به طور موقت اندیشة عملیات نظامی علیه کشورمان را از سر بیرون کنند، اما این حادثه باعث نگردید تا آمریکا طرح‌های خرابکارانة خود را متوقف کند بلکه حمایت مستقیم از ضدانقلابیون و تحریک آنان و همچنین پشتیبانی از رژیم بعث عراق، در مرحلة پس از شکست کودتا در دستور کار آنان قرار گرفت.
برخی کارشناسان کشورمان معتقدند که پس از شکست آمریکا در حملة نظامی به طبس، دو راهکار برای جبران این مسئله از سوی مقامات کاخ سفید در نظر گرفته شد که عبارت بودند از: ۱ - انجام یک کودتای نظامی با هدف سرنگونی نظام جمهوری اسلامی با همکاری فرماندهان سابق ارتش رژیم شاهنشاهی، نیروهای ساواک، گروه‌های ضدانقلاب، متحدین آمریکا در منطقه و از طریق دریافت کمک‌های مالی، نظامی و فنی آمریکا؛ ۲- تحریک یک کشور ثالث به طرح‌ریزی حملة نظامی و تجاوز گسترده به خاک جمهوری اسلامی ایران.
به دنبال واقعة گروگانگیری و شکست عملیات نجات در طبس و تحقیر شدید وجهة آمریکا در جهان، فکر کودتا در ذهن سرمداران کاخ سفید جوانه زد و تماس‌هایی با شاهپور بختیار در پاریس برای هدایت کودتای نوژه به عمل آمد. در همین زمینه سفیران آمریکا و انگلیس در فرانسه با بختیار ملاقات و چگونگی اجرای کودتا، تاریخ وقوع و تقدم آن نسبت به طرح‌های دیگر را مشخص می‌کنند.
پس از مسافرت سرهنگ ۲ بازنشسته ژاندارمری، «بنی عامری»، به پاریس در تاریخ ۱۵ اسفند ۱۳۵۸ نطفة جدی‌ترین طرح براندازی علیه نظام نوپای جمهوری اسلامی بسته شد و پس از شکست آمریکا در طبس در دستور کار قرار گرفت.
بر همین اساس، بختیار – آخرین نخست‌وزیر رژیم شاه – تحت فشار آمریکا و انگلیس به سازماندهی اجزای کودتا برای مقابله با نظام جمهوری اسلامی پرداخته و به شناسایی و جذب گروه‌ها و دسته‌ها و چهره‌هایی مبادرت می‌کند که به طور فردی یا جمعی، در ارتباط با هم یا پراکنده علیه نظام جمهوری اسلامی فعالیت می‌کردند. به این ترتیب، بنی عامری در مقام رئیس شاخة عمل و شاخة نظامی کودتا از پاریس به تهران بازگشت و مشغول جذب افراد اطلاعاتی و نظامی از ادارة دوم ارتش و مأمورین ساواک منحله شد.
به هر حال کودتای نقاب موسوم به نوژه که در تاریخ ۱۸ تیر ماه سال ۱۳۵۹، یعنی ۳ روز قبل از وقوع، کشف و خنثی گردید، قرار بود با زمینه‌سازی‌هایی که شده بود به موفقیت برسد. بر اساس اعترافات عوامل کودتا قرار بود در مرحلة اجرای عملیات حدود ۷۰ تن از شخصیت‌های برجستة مذهبی و سیاسی ظرف ۱۲ ساعت دستگیر شوند. عملیات کودتا قرار بود همزمان در تهران و سایر شهرهای بزرگ به اجرا درآید و اماکنی مانند مدرسه فیضیه، اقامتگاه امام(ره)، کمیة مرکزی، نخست‌وزیری، میعادگاه‌های نماز جمعه، صدا و سیما و غیره با هواپیماهای جنگی بمباران شود.
کودتا ۳ روز قبل از وقوع، به علت تشویش و نگرانی یکی از عناصر شرکت کننده در آن فاش می شود. به این ترتیب بامداد چهارشنبه ۱۸ تیر ۱۳۵۹ طرح کودتا توسط این فرد، لو می‌رود. چند ساعت پس از افشای کودتا، یکی از درجه‌داران تیپ نوهد نیز به کمیتة مستقر در ادارة دوم ستاد مشترک مراجعه می‌کند و یک پاکت در بردارندة بخشی از طرح عملیاتی کودتا را در اختیار کمیتة فوق قرار می‌دهد و عملیات ضد کودتا از همین جا آغاز می شود. به هر حال، توطئة کودتای نقاب با امدادهای الهی کشف و خنثی گردید تا شکستی دیگر در پروندة آمریکا ثبت شود.