به گزارش «نماینده» میدل ایست آنلاین به نقل از رابرت پاری نوشت:
با وجود حمام خونی که جمهوری‌خواهان سال‌ها پیش در منطقة خاورمیانه به راه انداختند و همچنان نیز نتایج و تبعات آن مشاهده می‌شود و به اروپا نیز سرایت کرده است، «هیلاری کلینتون»، نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، همچنان به فکر تغییر رژیم‌های بیشتر در منطقه است و تقریباً بدون هیچ هراسی می‌خواهد برنامه‌های خود برای تغییر نظام‌های موجود در منطقه و همچنین نادیده گرفتن حرکت‌های صلح‌طلبی را ادامه دهد.
در مبارزات انتخاباتی سال ۲۰۱۶م. موضوعی که بین طرفداران تمام کاندیداهای انتخاباتی مشترک است، این است که آنها علاقة بسیار کمی به راه انداختن جنگ یا جنگ‌هایی دیگر در خاورمیانه دارند. نامزدهای حزب جمهوری‌خواه که موافق حملات نظامی به سایر کشورها بودند در مقابل «ترامپ» به‌شدت کم آوردند و او توانست با انتقاد از جنگ عراق و همچنین انتقادهای گسترده از «جورج دبلیو بوش»، آنها را به‌شدت به زمین بزند.
«برنی سندرز»، سناتور دموکرات حتی از ترامپ فراتر رفت و در مواضعی شجاعانه سرکوب فلسطینی‌ها توسط اسرائیل را به باد انتقاد گرفت ولی باز هم نتوانست در رقابت با هیلاری کلینتون نامزد پیشتاز دموکرات‌ها، باقی بماند.
این تنها هیلاری کلینتون است که با ۳۹ درصد حمایتی که در نظرسنجی‌ها دارد، همچنان از دیدگاه‌ها و سیاست‌های نومحافظه‌کارانه با افتخار حمایت می‌کند. او خواستار تغییر رژیم سوریه با اشغال این کشور است و همچنین از ایجاد منطقة پرواز ممنوع و مناطق حائل مرزی دفاع کرده و رویکرد خصمانه‌تری در قبال روسیه مسلح به سلاح هسته‌ای دارد.
درعین‌حال برخی از حامیان کلینتون به این واقعیت آگاهی دارند که او به عنوان سناتور و وزیر خارجة سابق آمریکا نقش زیادی در آغاز جنگ عراق، کشاندن اوباما به بحران لیبی و تشدید جنگ سرد پرهزینه با روسیه داشته است.
افشای ایمیل‌های هیلاری کلینتون نشان می‌دهد که هدف اصلی از جنگ برای تغییر رژیم سوریه، تمایل اسرائیل برای حذف سوریه به عنوان زنجیرة اصلی بین ایران و حزب‌الله لبنان بوده است. این ایمیل‌ها لزوم تغییر رژیم سوریه و اهمیت آن برای اسرائیل را نشان می‌دهد، تل‌آویو درعین‌حال خواستار قطع نفوذ ایران در منطقه بوده تا انحصار هسته‌ای اسرائیل در منطقه را حفظ کند. ایمیل کلینتون نشان می‌دهد که بهترین راهکار برای مقابله با توانایی هسته‌ای ایران، کمک کردن به مخالفان سوری برای سرنگونی رژیم اسد است.
در این ایمیل آمده است: «مذاکرات برای محدود کردن برنامة هسته‌ای ایران، معضل امنیتی اسرائیل را حل‌وفصل نخواهد کرد. آنها درعین‌حال نمی‌توانند مانع از ارتقای بخش‌های مهم برنامة تسلیحات هسته‌ای تهران شوند و همین‌طور قابلیت غنی‌سازی اورانیوم را نمی‌توانند در ایران از بین ببرند. در بهترین حالت، مذاکرات بین قدرت‌های جهانی و ایران که آوریل امسال در استانبول آغاز شده و در ماه می در بغداد ادامه خواهد یافت، اسرائیل را قادر خواهد ساخت تا تصمیم مربوط به حمله به ایران را چند ماه به تأخیر بیندازد، جنگی که می‌تواند موجب تشدید بحران در خاورمیانه شود.»
شاید برنامة اتمی ایران و جنگ داخلی سوریه ظاهراً بی‌ارتباط باشند، ولی در واقع مرتبط هستند. برای رهبران اسرائیل، تهدید واقعی از جانب برنامة هسته‌ای ایران، چشم‌انداز حملة احتمالی ایران به اسرائیل که در نهایت منجر به نابودی هر دو می‌شود، نیست. چیزی که واقعاً رهبران نظامی اسرائیل را نگران می‌کند، از دست دادن انحصار هسته‌ای در منطقه است که البته نمی‌توانند دربارة آن به صراحت صحبت کنند. بنابراین، همة صحبت‌ها دربارة ایجاد مناطق حائل و سایر بهانه‌ها برای تغییر رژیم سوریه تنها پوششی برای مخفی کردن تمایل اصلی اسرائیل برای حفظ انحصار هسته‌ای در منطقه است. سرنگونی «بشار اسد» در نهایت هدف راهبردی اسرائیل است تا قدرت ایران را در منطقه کاهش داده و خطوط اصلی عرضة تجهیزات و سلاح برای حزب‌الله لبنان را قطع کند.
به همین دلیل است که ترکیه، عربستان سعودی و قطر در حال حمایت از تروریست‌های سنی از جمله «القاعده» و «داعش» هستند، کسانی که شیعیان را مرتد می‌دانند و حکم به قتل آنها می‌دهند. تروریست‌های سنی مهم‌ترین و مؤثرترین دشمنان شیعه هستند و به دنبال دستیابی به هدف خود یعنی قطع نفوذ ایران در منطقه با سرنگونی دولت بشار اسد هستند.
بر اساس این ایمیل کلینتون، رابطة راهبردی بین ایران و سوریه وجود دارد که ایران را قادر می‌کند تا امنیت اسرائیل را به خطر بیندازد، نه از طریق حملة مستقیم بلکه توسط حملة گروه‌های نیابتی در لبنان مثل حزب‌الله. سرنگونی بشار اسد به این ائتلاف و اتحاد خطرناک پایان خواهد داد. رهبری اسرائیل به‌خوبی درک کرده است که چرا شکست بشار اسد در این جنگ در نهایت به نفع تل‌آویو خواهد بود. «ایهود باراک» وزیر جنگ اسرائیل در مصاحبه با «سی.ان.ان» این‌گونه استدلال می‌کند: «سرنگونی بشار اسد یک دردسر و چالش بزرگ برای محور رادیکال به‌خصوص ایران خواهد بود.»