یکشنبۀ هفتۀ گذشته، قرائت یک بیانیۀ سیاسی توسط «سیدهفاطمه حسینی»، نمایندۀ مردم تهران و دختر «سیدصفدر حسینی» رئیس برکنار شدۀ صندوق توسعۀ ملی در جلسۀ علنی مجلس، مورد اعتراض چهرهها و رسانههای اصولگرا و اصلاحطلب واقع شد.
جوانترین عضو مجلس دهم این نوبت را از «فاطمه ذوالقدر» نمایندۀ اصلاحطلب تهران گرفته بود و نامش به عنوان سخنران پس از صحبتهای وزیر ارتباطات خوانده شد، اما با قرار گرفتن در جایگاه قرائت بیانیهای خانوادگی را آغاز کرد و در بخشی از سخنانش گفت: «از طریق شبکههای اجتماعی، مورد هجمۀ وسیع دهها تهمت ناروا قرار گرفتهام، به طوری که نه فقط اینجانب، بلکه یکایک اعضای خانوادهام از افترا و نشر اکاذیب در امان نبودهاند. [...] مداخلهکنندگان به حریم زندگی شخصیام تا آنجا پیش رفتهاند که جواز کسبوکار همسرم یا خانۀ پدر همسرم را مستمسک انتشار سراسر کذب و شبههافکنی برای اعتمادزدائی از مردم نسبت به وکیلان کردهاند.»
نکتۀ قابلتأمل، سکوت سایر نمایندگان به این اقدام غیرقانونی بود. اقدامی که شاید اگر در مجالس قبل بود، موجب سروصدا و اعتراض دیگران واقع ميشد كه این بار تنها صدای «کریمیقدوسی» را در آورد. تنها نمایندهای که اعتراضش را با صدای بلند گفت و بینتیجه ماندن اعتراض کلامیاش او را به جایگاه هیئترئیسه کشاند.
نمیدانست کارش غیرقانونی است؟
حتی اگر بهرهگیری یک نمایندۀ مجلس از تریبون رسمی جمهوری اسلامی برای مقاصد خانوادگیاش را کاری قبیح و مغایر سوگند نمایندگی ندانیم، تصور اینکه سیدهفاطمه حسینی نمیداند برای اعلام موضع و خواندن چنین متنی باید در وقت خودش اقدام کند، سخت است.
نطق اضطراری میاندستور و تذکرات شفاهی پایان جلسه، گزینههایی است که به نمایندۀ مجلس اجازه میدهد مسائل عمومی کشور یا حوزۀ انتخابیهاش را مطرح کند. یقیناً حتی در صورتی که وی در جلسات آموزشی و توجیهی قبل از آغاز مجلس شرکت نکرده باشد، توجه به مذاکرات یک ماه گذشتۀ مجلس به خوبی روشهای استفاده از تریبون را به وی میآموزد.
نقش مطهری در ناتمام نماندن نطق حسینی چه بود؟
«علی مطهری» ریاست وقت جلسۀ علنی را بر عهده داشت. علیرغم اینکه چند بار میکروفون حسینی توسط نایبرئیس دوم مجلس قطع و وصل شد، اما کوتاه آمدن در برابر درخواستهای مجدد این نمایندۀ مجلس نشان از عدم اقتدار وی برای برخورد با کارهای غیرقانونی نمایندگان دارد. البته به نظر میرسد دو عامل مهم دیگر در ناتمام نماندن نطق فاطمه حسینی تأثیر داشت. نزدیکی سیاسی و فکری مطهری به لیست امید از یک طرف و اعتقادش به ضرورت شنیده شدن همۀ صداها و نظرات از تریبونهای رسمی، منجر به سخت نگرفتن بر وی شد تا یک بیانیۀ سیاسی خانوادگی به صورت غیرقانونی، بهطور کامل شنیده شود.