شناسهٔ خبر: 124970 - سرویس سیاست

با صدور نامه‌ای به مراجع تقلید

اعتراض بسیج ۸ دانشگاه تهران به دیدار فائره هاشمی با اعضای فرقه بهائیت

فائزه هاشمی.jpg بسیج دانشجویی ۸ دانشگاه تهران در نامه‌ای به مراجع عظام تقلید خواستار موضع گیری آنان در برابر اقدامات اخیر فائزه هاشمی در دیدار با بهائیان شدند.

به گزارش «نماینده» بسیج دانشجویی ۸ دانشگاه تهران در نامه‌ای به مراجع عظام تقلید خواستار موضع‌گیری آنان در برابر اقدامات اخیر فائزه هاشمی‌رفسنجانی در دیدار با بهائیان شدند.

متن این نامه به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

امام صادق علیه‌السلام:

عُلَماءُ شیعَتِنا مُرابِطونَ فی الثَّغرِ الّذی یَلی إبلیسَ وعَفاریتَهُ، یَمنَعونَهُم عَنِ الخُروجِ عَلی ضُعَفاءِ شیعَتِنا، وعَن أن یَتَسَلَّطَ علَیهِم إبلیسُ وشیعَتُهُ؛

علمای شیعه ما، نگهبانان مرزی هستند که در آن سویش ابلیس و دیوهای او قرار دارند و جلوی یورش آنها به شیعیانِ ناتوان ما و تسلّط یافتن ابلیس و پیروان او بر آنان را، می‌گیرند.

الإحتجاج: ج ۱ ص ۱۷

مراجع عظام تقلید، علما و بزرگان حوزه‌ی علمیه

سلام علیکم

مگر نه این است که علمای دین نگاهبانان و حصارهایی مستحکم‌اند که باید دین را در برابر بدعت‌ها و تحریف‌ها و انحرافات حفظ کنند؟ مگر نه این است که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده‌اند: «إذا ظَهَرتِ البِدعُ فی اُمّتی فلْیُظهِرِ العالِمُ علمَهُ، فمَن لَم یَفعل فعَلَیهِ لَعنةُ اللّه»[۱]؟

مگر نه این است که فرقه‌ ضاله‌ بهائیت انحرافی اساسی در دین است؟ پس چه شده است که امروز فرزند یکی از کسانی که خود را عالم و بزرگ دین می‌داند تحت حمایت پدر خود به دیدار بزرگان فرقه‌ ضاله‌ بهائیت رفته و آنان را دوستان خود معرفی می‌کند بی آنکه خاطر کسی آزرده شود؟

چه شده است که در سکوت علما و بزرگان حوزه بهائیان را به عنوان «مردان و زنان بزرگ ایرانی» معرفی می‌کنند، در حالی که پشت‌شان گرم است به اینکه پدرشان جایگاهی در جمهوری اسلامی و در میان علمای دین دارد؟

چه شده است که فرزند یکی از مقامات بلند پایه‌ جمهوری اسلامی که از قضا داعیه‌ آخوندی هم دارد به راحتی زیر عکس بنیان‌گذار آن فرقه‌ ضاله می‌نشیند و با دوستان بهایی خویش عکس می‌گیرد و ابایی هم از انتشار این عکس‌ها ندارد و کسی هم اعتراضی نمی‌کند؟

تا کی باید شاهد این بی‌حرمتی‌ها به اسلام از جانب مدعیان اسلام‌شناسی و اجتهاد باشیم؟ بر فرض اگر زبیر در زمانی از خواص اصحاب رسول‌الله و امیرالمؤمنین (علیهما السلام) بود، آیا پس از آنکه فرزندش او را از مسیر حق به باطل کشاند، باز هم باید امیرالمؤمنین(علیه السلام) به احترام خدمات پیشین او سکوت پیشه می‌کردند؟ کی زمان آن می‌رسد که حوزه‌های علمیه و علمای اسلام برای حفظ دین، این تیر زهرآگین که تا عمق نظام فرورفته را از سینه‌ اسلام بیرون کشند؟

در تاریخ کم نداشته‌ایم امثال زبیرها و امروز هم ما دانشجویان نگران زبیرهایی هستیم که در انقلاب اسلامی و در قلب اسلام رسوخ کرده‌اند و دارند با تطهیر چهره‌ منحرفانی چون بهائیان، اسلام را طوری معنا می‌کنند که مطلوب دشمنان اسلام باشد.

از همه‌ دلسوزان اسلام عزیز می‌خواهیم با تبیین مرزهای حق و باطل جلوی در هم آمیخته شدن حق و باطل را گرفته و پرده‌های نفاق را بدرند تا مبادا دوباره غبار فتنه بلند شود و مسیر حق را بر مردم بپوشاند.

و السلام علیکم و رحمة الله و برکاته