«نفت شهر» همان‌طور که از نامش پیداست، شهری است که با نفت عجین شده و از شهرهای با فرهنگ و دارای قدمت تاریخی در غرب کشور است. این منطقه که در استان کرمانشاه واقع شده از قدیم الایام یکی از مبادی اقتصادی در حوزه صنعت نفت کشور محسوب می‌شده است. «نفت شهر دارای منابع مشترک نفتی با کشور عراق است و در مقابل این شهر، شهر نفت خانه در عراق وجود دارد که آن کشور هم از این طریق اقدام به استحصال نفت از این میدان مشترک نفتی می‌کند. ساکنان این منطقه از گذشته به‌عنوان مرزبانان شرافتمند ایران شناخته می‌شدند تا اینکه جنگ شروع شد...» این بخشی از صحبت‌های آغازین «فرهاد تجری»، نماینده مردم قصرشیرین، سرپل ذهاب و گیلان‌غرب در مجلس هشتم و نیز منتخب مجلس دهم بود.
تجری در ادامه می‌گوید: «مردم از ما این سؤال را می‌پرسند که چطور است که زمانی که زلزله یا سیلی رخ می‌دهد و به بخشی از کشور صدمه و خسارت وارد می‌کند و باعث می‌شود عده‌ای از مردم به عسر و حرج بیفتند، هم مسئولین و هم مردم سراسر کشور این مشکل را به‌عنوان اولویت می‌پذیرند، تسهیلات لازم اعطا می‌شود و به مردم هم در بازسازی منطقه یاری می‌رسانند اما منطقه ما که در نوک پیشانی تهاجم دشمنان قرار داشت و به این واسطه تمام هستی خود را از دست داد، به فراموشی سپرده شده است؟»
وی در تشریح وضعیت این شهر قبل از جنگ می‌گوید: «قبل از جنگ جمعیت قابل توجهی در این شهر ساکن بودند. در نفت شهر زمینه اشتغال فنی و تخصصی در حوزه نفت وجود داشت و در عین حال مردم در سایر زمینه‌ها از جمله کشاورزی، دادوستدهای مرزی و ... هم فعال بودند.» تجری در ادامه می‌افزاید: «در زمان جنگ این شهر به تصرف دشمن درآمد و رژیم بعثی بسیاری از چاه‌ها و مخازن نفت را پلمپ کرد تا این ظرفیت‌ها را از نظام و آینده کشور سلب کند. به‌طور دقیق‌تر می‌توان گفت این شهر در زمان جنگ با خاک یکسان شد یعنی هیچ بنایی پس از جنگ مشاهده نمی‌شد.» وی در ادامه وضعیت شهر بعد از جنگ را این‌طور به تصویر می‌کشد: «بعد از جنگ بخش‌های مرتبط با تولید نفت در منطقه راه اندازی شد اما سایر بخش‌ها از جمله مسکونی، تجاری و ... به همان حال رها شد. علی‌رغم اینکه مردم به شدت خواستار بازسازی این منطقه هستند، متأسفانه هیچ توجهی به‌صورت جدّی در این رابطه صورت نمی‌گیرد.»
این نماینده مجلس هشتم علت اصلی عدم بازسازی شهر را غلبه نگاه‌ها و توجیهات امنیتی، خاص و غیرکارشناسانه می‌داند که به جمعیت متدین و مرزدار منطقه اجازه بازسازی و برگشت به سرزمین‌شان را نداده و موجب شده امروز شاهد یک دالان خالی در جدار مرز از حوزه قصرشیرین تا سومار باشیم و فقط تعداد محدودی کپرنشین و عشایر در منطقه حاضر باشند. در ادامه می‌گوید: «در مورد نفت شهر و قریب به ۲۸ روستای قصرشیرین و سرپل ذهاب که با توجیهات و نگاه‌های خاص در آن زمان از گردونه بازسازی و سازندگی کنار گذاشته شده انتظار می‌رود جبران مافات شده و گام‌هایی برای رساندن این مناطق به سطح طبیعی و عادی زندگی برداشته شود.»
فرهاد تجری با اشاره به اینکه یکی از مسائلی که بر عدم بازسازی و رونق منطقه تأثیر داشته، عدم پاک‌سازی میادین مین موجود در منطقه بوده، درخصوص اقدامات صورت گرفته می‌افزاید: «با فشارهایی که در مجلس هشتم و دولت نهم وارد آمد، اقداماتی در جهت پاک‌سازی میادین مین و ایجاد زیرساخت برای توسعه منطقه فراهم آمد اما اقدام مؤثری تاکنون انجام نگرفته و فقط هر چند وقت یک‌بار جلساتی با موضوع بازسازی منطقه تشکیل می‌شود. اما چون مردم در طی جنگ تمام سرمایه‌ها و داشته‌هایشان را از دست داده‌اند امروز به تنهایی توانایی بازسازی اماکن مسکونی و منطقه را ندارند و لازم است دولت تسهيلات ویژه‌ای برای بازگشت مردم، رونق و توسعه منطقه فراهم کند.»
منتخب مجلس دهم در حال حاضر امنیت منطقه را مناسب ارزیابی کرد و گفت: «هیچ محدودیتی از نظر امنیتی در منطقه وجود ندارد. موانع و توجیهاتی که قبلاً تراشیده می‌شد و عملاً موارد غیرمنطقی‌ای بود با رایزنی‌ها و استدلال‌ها و البته اقتضائات زمان، منتفی شده است.»
فرهاد تجری در پایان با ابراز امیدواری به حیات دوباره نفت شهر گفت: « باید به نفت شهر به‌عنوان پاره‌ای از تن این کشور نگاه شود و همه دست به دست هم داده تا بتوانیم این پاره زخم خورده را احیا کنیم. حق شهادت و حق ایثارگری مردم این مناطق بر گردن همه ما مسئولین هست و ان‌شاالله این مردم بتوانند شاهد بازسازی شهر خودشان و رونق منطقه باشند.»