«نماینده» -۱۱ اردیبهشت ماه هر سال در تقویم رسمی کشور به نام روز جهانی کارگر نام نهاده شده است. یکی از برنامه های وزارت کار در هفته منتهی به ۱۱ اردیبهشت هر سال تقدیر از کارگران نمونه است. اما به زعم بسیاری از کارشناسان اقتصادی تمام کارگران به واسطه کارشان که شاهرگ نظام اقتصادی را شکل می دهند "نمونه" هستند.
مسئله اصلی اینجاست در این هفته هیچ گام موثری در جهت مطالبات کارگران برداشته نمی‌شود و هر ساله وعده های مسئولان در جهت تحقق مطالبات این قشر کهنه تر می‌شود. عدم پرداخت دستمزد واقعی، بی توجهی به معیشت، ورود کالای خارجی، تعدیل‌های بی رویه نیروی کار، بیکاری، سطح خدمات تأمین اجتماعی، شکنندکی وضعیت کاری، ناپایداری و ناامنی شغلی و پائین بودن خدمات و رفاه اجتماعی و عدم رعایت اصل سه جانبه گرایی در تصمیم‌گیری‌های مناسبات مختلف کارگری از مهمترین دغدغه های جامعه کارگری است که هر سال در طول هفته کارگران از زبان مسئولان مختلف بیان می‌شود.
درخواست های کارگران هر ساله به گوش مسئولان برای چندمین بار می‌رسد اما با وجود تشکیلات بسیار بزرگ وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و دیگر نهادها و سازمان‌های وابسته یا موازی در زمینه امور کارگری، هنوز هم کارگران نتوانسته‌اند به خواسته‌ها و نیازهای حتی اولیه خود، دست یابند. کارگران تنها در مراسمات دولتی و حضور برخی اعضای دولت شاهد دلسوزی مسئولین هستند و این جمعیت عظیم که همراه با اعضای خانواده‌هایشان شاید بیش از نیمی از جمعیت کشور را شامل میشوند، تنها به همان اندک امکانات و خدمات رفاهی یا همان حقوق اندک خود راضی هستند و همچنان امیدوار به بهبود شرایط هستند، پس از روی کار آمدن دولت تدبیر با شنیدن وعده های رنگارنگ این امیدواری بیشتر از همیشه شده بوده اما... ا.
در حالی تحول ۱۰۰ روزه اقتصادی مهمترین وعده دولت یازدهم بود که در حال حاضر انتظارات اقتصادی مردم از دولت هنوز برآورده نشده و رکود، بیکاری و تورم شرایط دشواری را برای دولت روحانی گوشزد می‌کند. روز کارگر امسال هم مانند سال‌های گذشته سپری شد اما باز هم دست‌های کارگران خالی... و گوششان پُر از وعده های محقق نشده است.
وعده‌های روحانی در حوزه کار و تولید
۱. دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند.
۲. ایجاد شغل نباید با وام باشد که بیکار تبدیل به بیکار بدهکار خواهد شد.
۳. همین کارخانه‌های موجود در کشور اگر به جای ۲۰ درصد توان با ۶۰ درصد توان کار کنند، بخش عظیمی از مشکلات اشتغال‌زایی در کشور برطرف می‌شود.
۴. برنامه اقتصادی من حل معضل اشتغال به خصوص برای تحصیل‌کرده‌هاست.
۵. یکی از راه‌های مهار و کنترل تورم هدایت نقدینگی به سمت تولید است.
۶. در کنار هدایت نقدینگی به سمت تولید باید با فساد و رانت‌خواری مبارزه کنیم چرا که بدون آن تولید رونق نخواهد یافت.
۷. باید خدمات و تسهیلات لازم را در اختیار کارآفرینان و تولیدگران قرار دهیم که هم معضل بیکاری و هم معضل تورم را حل کنیم.
۸. اساس سیاست من بالا بردن ثروت ملی و رونق تولید و اشتغال و بهبود فضای کسب‌وکار و توزیع عادلانه ثروت است.
۹. با اجرای برنامه‌هایم در حوزه اقتصاد گام به گام تورم مهار شده و شاهد توسعه اقتصادی خواهیم بود.
۱۰.کلید من، کلید تدبیر است و هر قفلی را باز می‌کند و تمام مشکلات قابل حل است و برای آن‌ها برنامه دارم.
۱۱. کشور را می‌توان از بیکاری و گرانی نجات داد.
۱۲. ما ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار بیکار داریم و اگر تنها ۱۰ میلیون گردشگری وارد کشور شود بیش از ۱۳ میلیارد دلار درآمد ارزی و ۴ میلیون اشتغال درست می‌شود، یعنی با یک حرکت صحیح در یک مسئله اقتصادی و اجتماعی می‌توانیم بیکاری را حل کنیم، بیکاری که امروز تنها مشکل اقتصادی نیست بلکه مشکل اجتماعی نیز هست و معضلات فراوانی به همراه دارد.
۱۳. مشکل بیکاری سبب شده است از هر ۵ ازدواج یکی به طلاق منجر شود، با رونق اقتصادی و ریشه‌کن کردن بیکاری جلوگیری از این کار امکان‌پذیر است.
۱۴. کارخانه‌های کشور بین ۲۰ تا ۴۰ درصد در حال فعالیت هستند، ما باید همه مراکز تولیدی را به فعالیت کامل ۱۰۰ درصدی برسانیم و این کار امکان‌پذیر است.
۱۵. در برنامه من علاوه بر برنامه‌های میان‌مدت برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه کوتاه مدت یک ماهه و ۱۰۰ روزه وجود دارد. ما می‌توانیم در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به وجود آوریم و در آن تحول اقتصادی با ایجاد یک دوره تنفس به کارخانه‌ها و مراکز تولیدی مشکل دارند این معضلات را حل کنیم.
۱۶. وظیفه اصلی دولت این است که محیط کسب‌وکار را آماده کند چرا که اگر محیط کسب‌وکار بهبود یافت، زمانی است که تولید رونق می‌یابد و بخش صنعت، کشاورزی و خدمات فعال می‌شود. در حال حاضر بیش از ۴۱ هزار واحد صنعتی نیمه‌تمام داریم و اگر ۳۴ هزار میلیارد تومان اعتبار در اختیار این واحدها گذاشته شود، همه کامل و فعال می‌شود و ۴۹۹ هزار نفر را مشغول به کار می‌کند.
۱۷. امروز در بخش‌های مختلف تولیدی اگر مقداری ثبات باشد و مردم بدانند مقررات تغییر نمی‌کند به گونه‌ای که شاهدیم در یک ماه نزدیک به ۵۰ برابر مقررات اقتصادی تغییر می‌کند، همه فعال میشوند.
۱۸. اگر تولید رونق یابد در بخش‌های مختلف هم بیکاری حل می‌شود و هم وقتی این مسئله افزایش یابد عرضه کالا زیاد می‌شود و در برابر تقاضا تعادل به وجود می‌آید در این صورت ناچار نمی‌شویم بنجل‌ها را از خارج وارد کنیم و برای کارگر چینی کار درست کنیم.
۱۹. اولین قدم در دولت تدبیر و امید بهبود دائمی محیط کسب‌وکار است که در کوتاه‌مدت بسته‌های تشویقی ویژه‌ای را برای حرکت اقتصادی در جامعه در نظر گرفته شده است.
۲۰. اقتصاد مقاومتی یعنی اقتصاد استقامتی که ما باید مقاومت را ادامه بدهیم و این به معنای اقتصاد ریاضتی نیست.
۲۱. در اقتصاد مقاومتی باید به دنبال تولید داخل و رشد اقتصادی برویم و خرج‌های بیجای دولت را کم کرده و به جای شعار برنامه‌ریزی و کار کنیم؛ مداوم واردات زیاد نشود و تولیدات آخر ما افزوده شود و با استقامت اهداف اقتصادی از جمله چشم‌انداز را دنبال کنیم.
۲۲. ما در زمینه مشاغلی که سرمایه زیادی نمی‌خواهد باید فعال شویم. به اعتقاد من یکی از مهمترین وظایف دولت آینده بحث اشتغال است. من در برنامه دولت مهر و امید برنامه جامعی را برای این کار تدوین کرده‌ام و این برنامه در اختیار مردم قرار گرفته است.
۲۳. سه راهبرد در بخش اشتغال ذکر شده است و برای هر کدام راه‌حل‌های ریز تدوین‌شده است راه تا ما بتوانیم مشکل بیکاری را در همان سال اول تا حد زیادی تقلیل دهیم.
۲۴. دولت تدبیر گرانی را با فکر و برنامه کنترل و کاهش خواهد داد و بیکاری را با روش‌هایی چون توجه به صنعت، کشاورزی و گردشگری کاهش خواهد داد و بیکاری را به نُرم جهانی خواهد رساند.
۲۵. اولین گام دولت تدبیر و امید کاهش در کاهش نرخ بیکاری است.
۲۶.من می‌دانم شما از بیکاری رنج می‌برید، دولت شما رونق را به اقتصاد بازمی‌گرداند، دولت شما به مشکل کارگران، اصناف، کارآفرینان توجه دارد، دولت شما می‌داند شما جوانان آزادی می‌خواهید.
۲۷. ما باید تولید را رونق دهیم. محیط و فضای کسب‌وکار را بهبود بخشیم از امکانات بالقوه نهایت استفاده را ببریم اگر طرح‌های صنعتی نیمه‌تمام را تکمیل و پروژه‌های عمرانی نیمه‌تمام را اجرا کنیم خودبه‌خود اشتغال خواهد آمد. البته در کنار این باید برای آن‌هایی که آماده به کار میشوند و در ماه‌های اولیه شغل فوری وجود ندارد بیمه‌ای را در نظر بگیریم تا به حداقل‌های زندگی‌شان برسند.
۲۸.کشور بزرگ ایران نباید این همه بیکار داشته باشد.
۲۹. در طول هشت سال گذشته فقط ۵۰۰ هزار شغل در کشور ایجاد شده که در شأن ملت ایران نیست.
۳۰. ما می‌توانیم بیکاری را در مرحله نخست کاهش و در محله‌ی بعد در اندازه عادی بین‌المللی قرار دهیم.
۳۱.نخستین قدم، مهار بیکاری است و در مرحله دوم هم در این کشور به جای نفاق و فاصله، باید فعالیت اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور بازگردد.
۳۲. حماسه برای آن است که از فقر، گرانی و بیکاری عبور کنیم.
۳۳. کشاورزان ما با مشکلات فراوان روبرو بودند و ما به جای حل مشکلات آنان به دیگران پرداختیم و در حالیکه کارگران کارخانه ما در بیکاری به سر می‌بردند برای کارگران چینی کار ایجاد کردیم.
۳۴. کشاورزان، صنعتگران، کسبه و همه افرادی که حقوق‌بگیر هستند از جمله کارگران و کارمندان که امروزه تحت فشار هستند، بتوانند با رفاه بیشتر و معیشت راحت‌تر زندگی کنند.
۳۵. اگر تولید رونق پیدا کند، مسلماً کالاها در بازار افزایش پیدا کرده و عرضه و تقاضا هماهنگ می‌شود.
۳۶. به نظر می‌رسد تاکنون مصوبه مجلس مبنی بر «بهبود مستمر محیط کسب‌وکار» آیین‌نامه‌ای برای مصوبه نوشته نشده و اگر هم نوشته شده هنوز ابلاغ نشده است. به همین دلیل اولین قدم در این بحث تدوین و ابلاغ آیین‌نامه‌های مربوط به این قانون است.
۳۷. باید مردم اطمینان پیدا کنند که هر روز قوانین تغییر نمی‌کند و قوانین دارای ثبات است؛ تا ثبات نباشد بهبود کسب‌وکار معنا ندارد.
۳۸. دولت تدبیر و امید که ظرف نود روز آیین‌نامه مربوط به بهبود مستمر فضای کسب‌وکار را تدوین و ابلاغ کند.
۳۹. ما باید فضا را برای فعالیت‌های اقتصادی آماده کنیم بیکاری‌ها به خاطر این است که فضا برای فعالیت کاری مهیا نیست فضای کشور برای بهبود کسب‌وکار نیست.
۴۰. مجلس شورای اسلامی در سال ۹۰ قانونی را تصویب کرده بود تحت عنوان بهبود مستمر فضای کسب‌وکار، این قانون سه سال است خاک می‌خورد آیین‌نامه‌های بعدی آن نوشته نشد و قانون عملیاتی نشد.
۴۱. این همه کارخانه‌ها با ظرفیت تولیدی ۳۰ درصد و ۴۰ درصد داریم اگر با ۱۰۰ درصد ظرفیت فعالیت‌های اقتصادی و صنعتی انجام می‌شد بیکاری‌های ما حل و فصل می‌شد.
۴۲. اگر فضا برای صنعت گردشگری فعال شود، ۱۰ میلیون گردشگری در سال مساوی است با ۴ میلیون اشتغال، در حالی که ما سه و نیم میلیون بیکار داریم.
۴۳. چهارمین مرتبه جاذبه توریسمی دنیا از آن ایران است، اما صنعت گردشگری فعال نشده است. نیاز به سرمایه‌گذاری داخلی هم نیست سرمایه خارجی هم جذب می‌شود اگر توریست وارد کشور شود.