به گزارش هفته نامه «نماینده» یکی از مشکلات عمده شهر تهران آلودگی هوا است که محصول یکسری فرایند است. اگر اجزاء این مشکل را بررسی کنیم بخش های مختلف آن عبارتند از: مهاجرت، خودروهای نیمه فرسوده، فقدان فرهنگ استفاده از وسایل نقلیه عمومی، کمبود وسایل نقلیه عمومی، کارخانجات آلاینده در اطراف تهران و بخش عمده مسئله به دلیل عدم توجه مسئولان خصوصا در حوزه محیط زیست به معضل آلودگی هوا ایجاد شده است.
«لاله افتخاری»، در خصوص دغدغه نمایندگان در موضوع آلودگی هوا می گوید: «در اولین روزهای دولت یازدهم از حضور مسئولین خواسته شد که ما هر کمک و کاری که لازم است برای حل مشکل آلودگی هوای تهران انجام دهیم اما با وجود اشرافی که بر موضوع داشتند مطلب خاصی را عنوان نکردند. حل این مشکلات نیازمند یک نگاه جمعی است. تهران بعنوان یک ابر شهر و پیشانی نظام مقدس جمهوری اسلامی نیازمند یک مدیریت واحد شهری است.»
وی در رابطه با اشتباهات دولت در موضوع آلودگی هوا گفت: «در پرداخت وام ۲۵ میلیون تومانی باید اولویت به بخش تقویت ناوگان حمل و نقل عمومی و تاکسی ها، همچنین نوسازی خودروهای فرسوده داده می شد. در شهر اسلامشهر اگر کمکی که برای قطار شهری قرار است انجام شود به متروی این شهر اختصاص پیدا کند، مردم بیشتر و راحت تر می توانند از آن استفاده کنند. راه اندازی متروی اطراف تهران نیز باعث خواهد شد مردم با خودروی شخصی تردد نکنند و همچنین عاملی خواهد شد تا افراد سکونت در اطراف تهران را بجای مرکز انتخاب کنند و در کاهش آلودگی موثر خواهد بود.»
نماینده مردم تهران در مجلس با یادآوری خسارات مالی و اقتصادی تعطیلی ناشی از آلودگی هوا می گوید: «کارخانجاتی هستند که با مقداری مساعدت و البته نظارت دقیق می توانند از طریق نصب فیلتر و ... از آلایندگی خود بکاهند تا ما شاهد این نباشیم که آخر شب ها جنوب تهران هوای بسیار نامطلوبی داشته باشد. در یک حرکت جمعی با بکار گیری نظرات معتمدین مردم و نشستن مسئولین دور یک میز می توانیم اقداماتی در راستای کاهش آلودگی هوای تهران انجام دهیم.»
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در بخش دیگری از صحبت های خود به مشکلات اجتماعی تهران اشاره می کند و می گوید: «در تهران مردم از شهرهای مختلف گرد هم آمده اند و به همین دلیل آن همبستگی بین مردم در شهرستان ها در اینجا مشاهده نمی شود. این رویه در شهرهای کوچک وجود دارد که در مواقع نیاز به یکدیگر مساعدت دارند و هم بر عملکرد یکدیگر نظارت دارند و باعث ایجاد یکسری ملاحظات می گردد اما در تهران این وضعیت وجود ندارد. کسانی که در شهر خودشان احساس محدودیت می کنند و امکان برخی اقدامات را در شهر خود ندارند به تهران می آیند. دلایل مختلفی باعث شده تا مهاجرت های زیادی از تمامی شهرهای ایران به تهران انجام شود. این مسائل باعث شده تا مشکلات اجتماعی تهران درهم پیچیدگی خاصی داشته باشد. این مشکلات به مسائل فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگ سازی برمی گردد. بسیاری از مسائلی که مطرح است را می توان با دسته بندی صحیح و کار میدانی دقیق اینها را از هم تفکیک کرد تا خدماتی که قرار است ارائه شود به افرادی که واقعا شایسته هستند خدمات رسانی شود و یکسری افراد به شهرهای خود بازگردانده شوند تا حمایت هایی نیز از آنها صورت بگیرد.»
لاله افتخاری معتقد است: «حریم تهران نیازمند نگاه ویژه است. باید برای عده ای از مردم که به هر دلیلی به تهران و سایر شهرهای بزرگ مهاجرت کرده اند، امکانات لازم در شهرهای مبدا ایجاد شود تا مهاجرت معکوس انجام پذیرد و این افراد هم از زندگی سالم و سعادتمندانه استفاده کنند.» وی می افزاید: «به دلیل همین تنوع جمعیتی که در حریم تهران وجود دارد و نیز تخلفاتی که اشخاصی در این مناطق مرتکب می شوند افراد مومن و متدینی هم که در حاشیه شهر ساکن شده اند از امنیت لازم برخوردار نیستند و این موجب آسیب پذیری شهر تهران می شود.»
این نماینده مجلس خاطرنشان کرد: «بخش دیگری از مشکلات متعلق به اطراف تهران است. وقتی به روستاهای کشور و اطراف تهران بخوبی پرداخته نشود باعث می شود مهاجرت از روستاها نیز به وجود بیاید. اغلب مهاجرت روستاها نیز مربوط به نسل جوان روستا می شود که نیازمند امکانات بیشتر و جدیدتر هستند و این خود باعث می شود تا سن روستاها به سمت کهنسالی برود. از تبعات این موضوع کاهش جمعیت در روستاها و نیز عدم امکان مهاجرت معکوس است.»
وی تاکید کرد: «ما انتظار داریم که تهران به عنوان یک شهر برخوردار دیده نشود. بلکه باید این شهر به عنوان شهری دیده شود که گلگونی چهره اش باعث ایجاد تصور اشتباه شده، این گلگونی حکایت از تب دارد که دیگران تصور می کنند از برخورداری اوست. لازم است تهران مدیریت واحد شهری داشته باشد. باید توجه ویژه ای به بافت فرسوده، حریم شهر، مسائل امنیتی، فرهنگی، اجتماعی، ترافیک و حمل و نقل در تهران وجود داشته باشد. بعضی از مناطق تهران، محروم تر از دورترین نقاط کشور هستند. انتظار می رود که کسانی که برای تهران تصمیم می گیرند تهران شناس باشند. یعنی تهران را با همه ابعاد آن در نظر بگیرند و بر همان اساس برنامه ریزی کرده و تصمیم بگیرند.»