به گزارش «نماینده»، در روزهاي گذشته نامه‌اي از سعيد حجاريان خطاب به احمد توكلي رسانه‌اي شد كه با عنوان نامه عذرخواهي حجاريان از توكلي ثبت تاريخي شد. حجاريان قبلاً در نشريه‌اي توكلي را متهم به دريافت دستگاه چاپ از دولت خاتمي كرده بود و اكنون به علت قضاوت اشتباه و اتهام ناروا عذرخواهي نمود كه اصلاً دستگاهي در كار نبوده است. اما رسانه‌هاي همسو با حجاريان ديروز تلاش كردند با اين نامه به نيروهاي انقلاب درس اخلاق بدهند يا در آن‌سوي سكه چهره‌اي مليح از حجاريان بتراشند.
عذرخواهي اگر چه در فرهنگ سياسي ما كم‌رنگ است اما چندي پيش بود كه بذرپاش هم از صالحي عذرخواهي و خود توكلي نيز از سيدحسين موسويان عذرخواهي كرد. اما واقعاً نامه حجاريان عذرخواهي است؟
به نظر مي‌رسد اين نامه قبل از اينكه از خاستگاه عذرخواهي صادر شده باشد داراي نوعي شيطنت منافقانه است؛ اول اينكه با صراحت مي‌نويسد كه شما از دولت خاتمي دستگاه ليتوگرافي گرفته‌اي. يعني هم منت خاتمي را به عنوان يك مخالف فكري بر سر توكلي مستدام مي‌دارد و هم به مخاطب القا مي‌كند كه وي يك دستگاه ليتوگرافي از خاتمي اخذ كرده بدون اينكه اكنون در روزنامه‌اي از آن استفاده كند و به صورت طبيعي ذهن مخاطب به سرنوشت آن دستگاه كه قيمت كمي هم ندارد مي‌رود.
دوم اينكه حجاريان با كنايه علت گسيل اين نامه را رفع هرگونه مستمسكي براي ردصلاحيت توكلي دانسته است كه در اين باره چند نكته قابل ذكر است.
توكلي حداقل ۱۴ سال پيش اين دستگاه را اخذ كرده است و اگر قرار بود رد صلاحيت بشود در دوران كانديداتوري مستمر براي مجلس و رياست جمهوري رد صلاحيت مي‌شد. بنابراين اين دغدغه حجاريان پيام ديگري دارد و آن اينكه: شماها با چنين مواردي رد صلاحيت نمي‌شويد و اگر اين موضوع عكس بود حتماً ما رد صلاحيت مي‌شديم و اصولاً دلايل رد صلاحيت را تقليل يافته و لوث شده نشان مي‌‌دهد. به نظر مي‌رسد جنس اين عذرخواهي از جنس استعفا از حزب مشاركت و آسيب‌شناسي علوم انساني در شهريور ۱۳۸۸ باشد.