به گزارش «نماینده»، دفتر حفظ و نشر آثار رهبر معظم انقلاب، در خاطرهای از ایشان آورد:
*دعاهایی که امام(ره) بیشتر به آنها علاقه داشتند
من یکبار از امام بزرگوار پرسیدم: در بین دعاها به کدامیک بیشتر علاقه دارید؟ ایشان اسم دو دعا را بردند: یکی مناجات شعبانیّه، دیگری هم دعای کمیل. این دو دعا مضامین فوقالعادهای دارند. این دعاها فقط برای خواندن نیست؛ یعنی فقط برای این نیست که انسان موجی در فضا ایجاد کند و این کلمات را بر زبان جاری نماید - این خیلی سطحی و خیلی کم است - این مفاهیم را باید با دل آشنا کرد؛ باید دل را وارد این حریم نمود. (یانات در دیدار جمعی از پاسداران ۱۳۸۱/۷/۱۷).
*نسلی که از تهدید دشمن نمیهراسد
این جوانان - که عمده نسل امروز ما را تشکیل میدهند- هرگز بیگانهای را بر کشور خودشان مسلّط ندیدهاند؛ لیکن زمان ما اینگونه نبود. نسل ما در دورانی چشم باز کرد که براثر ضعف حکومتها در داخل کشور، نیروهای اشغالگر خارجی همهکاره بودند.
در مشهدِ ما نیروی بیگانهای از یک دولت، در آذربایجان نیروی بیگانهای از دولت دیگر؛ در خودِ تهران هم نیروهای بیگانه دیگری از دولتهای مختلف حضور داشتند. بعد هم که به ظاهر نیروهای نظامیشان را خارج کردند، نفوذهای سیاسیشان را بجا گذاشتند. نسل گذشته شما فضای کشور را این چنین دیده بود؛ مسئولان کشور، سرسپرده و مطیع بیگانگان بودند؛ لیکن نسل امروز اینطور نیست. نسل امروز، ملت، کشور، مسؤولان، حکومت و نظام خود را همیشه آزاد، سربلند، مستقل و عزیز میبیند؛ همه نمادهای کشور را دارای نشانههای استقلال دیده و به خود میبالد؛ این نسلی است که از تهدید دشمن نمیهراسد. (بیانات در پادگان دوکوهه ۱۳۸۱/۱/۹)
*حتما از ایشان بیشتر استفاده کنید
یکی از مدیران دستگاههای فرهنگی دربارهی یک نفر از همین چهرههای معروفِ فرهنگیِ خوب - که امروز جزو شهدای عالی مقام ماست و من خیلی به او علاقه داشتم و همیشه به دستگاههای مختلف فرهنگی توصیه میکردم که از وجودش استفاده کنید - چند عکس به من نشان داد که مربوط به قبل از انقلابِ او بود و او را در مناظری - که آن زمان برای جوانان خیلی پیش میآمد- نشان میداد.
آن آقا به من گفت: بفرما! این همان کسی است که شما اینطور از او تعریف میکنید! من عکسها را که نگاه کردم گفتم ارادتم به این شخص بیشتر شد، چون او در این محیط بوده و حالا اینگونه شده است؛ حتماً باید از ایشان استفاده کنید. (بیانات در دیدار جمعی از مدیران صدا و سیما ۱۳۸۱/۱۱/۱۵)