«نماینده»؛ محمود فرشیدی/ در شرايطي كه اختلافنظرها درباره برجام پديدار شده بود و عدهاي آن را فتحالفتوح و كليد حل مشكلات كشور ميانگاشتند و ديگراني آن را با عهدنامه تركمانچاي مقايسه ميكردند، نامه مقام معظم رهبري به رئيسجمهور ابلاغ و فصلالخطاب شد و معظمله براساس تكليف و مسئوليتي كه در قبال نظام اسلامي و مردم دارند و نيز با توجه به اختيارات قانون اساسي، شرايط پذيرش و اجراي برجام را تعيين فرمودند.
حضرت آيتالله خامنهاي در اين نامه، ضمن تشكر از تمامي تلاشهاي به عمل آمده در دولت و مجلس و شورايعالي امنيت ملي و صاحبنظران و نيز ضمن توجه به دو ديدگاه متفاوت، براي پذيرش مشروط برجام، ضوابطي را بسيار واضح و شفاف اعلام كردند و اكنون انتظار ميرود اين منشور توسط مسئولين مربوطه مورد توجه دقيق قرار گيرد و سرلوحه اقدامات بعدي واقع شود.
البته با توجه به برخي غفلتها و تغافلها و سادهانديشيهاي گذشته، اين احتمال وجود دارد كه عدهاي با تفسير به راي دستورات رهبري، بخواهند آن را مصادره به مطلوب نموده و ديدگاههاي خويش را بر اين نامه تحميل كرده و راه رفته را ادامه دهند.
اما مسلم است كه مسئله برجام از مقولات سياست داخلي نيست تا بتوان با ديده اغماض بدان نگريست بلكه نقش سرنوشتسازي در هويت و استمرار نظام اسلامي دارد و با اندكي تامل در اظهارنظرها و ديدگاههاي سياستمداران استكبار ميتوان به اين توطئه شوم پي برد كه آمريكا ميخواهد برجام را دستمايه استحاله نظام اسلامي قرار دهد تا آنجا كه صورت آن حفظ شود اما سيرت آن دگرگون گردد و به همين دليل، نظام اسلامي و ملت ايران، تصميمگيري درباره آن را فراتر از اختيارات يك يا چند مسئول يا يك دولت ميدانند و با هوشياري و بهكارگيري تمام توان، اجازه نخواهند داد كه دولت در برابر عوامل نفوذي يا مرعوب دشمن، تنها بماند و تحت اينگونه اعمالفشارها، خداي ناكرده تصميمي بگيرد كه بعدها در تاريخ ايران به عنوان لكه ننگ از آن ياد شود.
در مجموع، عوامل داخلي فشار بر دولت براي تمكين در برابر خواستههاي آمريكا و پذيرش بيقيد و شرط برجام را ميتوان به سه گروه تقسيم كرد:
گروه اول كساني هستند كه به طور مستقيم از دشمن دستور ميگيرند. البته پذيرش اين واقعيت بسيار تلخ است كه در مهد شهيدان، جاسوساني آنقدر پيچيده عمل كنند كه بتوانند تا بالاترين ردههاي تصميمگيري نظام اسلامي نفوذ نمايند اما تجربه ديگر كشورها و حتي وقايع پس از پيروزي انقلاب و بهخصوص هشدارهاي اخير و مكرر مقام معظم رهبري ثابت ميكند كه اين خطر را بايد جدي گرفت. نفوذ امثال عباس امير انتظام در دولت موقت كه به جرم جاسوسي محكوم شد يا كساني كه در دوران پس ازدولت موقت در دولتهاي سازندگي يا اصلاحات از بدنه اجرايي خارجي و به اجانب پناهنده شدند، اينها شواهدي بر واقعيت تلخ اما هشداردهنده نفوذ دشمن است. در شرايط كنوني نيز اخباري از دستگيري جيسون رضاييان ميرسد، حكايت از ارتباطات پيچيده اين جاسوس با بالاترين سطوح تصميمگيري كشور دارد و مسئولين امنيتي موظف هستند با اين سرنخ، عوامل احتمالي ديگر دشمن در مراجع مديريتي را شناسايي كنند.
گروه دوم از عوامل داخلي فشار دشمن بر دولت، افراد مرعوب در برابر قدرت استكباري هستند، كساني كه ظرفيت ايمانيشان كمتر از ظرفيت مديريتيشان است و لذا در موقعيتهاي سرنوشتساز براساس ترس از دشمن تصميمگيري ميكنند، نه براساس تكليفي كه دين تعيين كرده است. اين افراد مصداق همان تعبير معصوم(ع) هستند كه فرمود: يكي از عوامل انحطاط ملتها، سپردن كارهاي بزرگ به انسانهاي كوچك است.
و بالاخره گروه سوم از عوامل فشار دشمن، شخصيتهاي سادهلوح و سادهانديش و رهروان ابوموسي اشعري هستند كه از عمق خباثت دشمن آگاهي ندارند و ميپندارند با اندكي انعطاف در برابر استكبار ميتوان دل او را به دست آورد و مانع از آزار رساندن وي و خونريزي نفوس مسلمين شد.
اگرچه گروه دوم و سوم، عامل مستقيم بيگانه و خائن نيستند اما خدمت آنان به دشمن، كمتر از جاسوسان نيست. اين دو گروه چون به دليل شاكله شخصيتي يا هواهاي نفساني يا به هر علت ديگر، نميخواهند يا نميتوانند در برابر راهكار اسلام براي مقابله با دشمن سر تعظيم فرود آورند، ناچار به تطهير دشمن و ترسيم چهرهاي قابل قبول از او متوسل ميشوند و اين در حالي است كه دستور صريح اسلام آن است كه كوچكترين گرايشي به ظالم نداشته باشيد وگرنه گرفتار آتش خواهيد شد. دستور اسلام آن است كه محمد(ص)، پيامبر خداست و برخورد همراهان وي با دشمنان شديد و با يكديگر محبتآميز است. دستور اسلام آن است كه تنها با توكل به خدا و تمسك به ايمان و تدارك قدرت و امكانات، ميتوان در برابر شر استكبار و دشمن و كافر ايستادگي كرد و راه چاره، ترساندن دشمنان خداست نه انعطاف در برابر آنها.
البته نظام اسلامي و ملت انقلابي ايران، به تجربه ثابت كرده است كه هوشيارانه مانع تاثيرگذاري عوامل نفوذي و نفوذپذير بر سرنوشت خويش ميشود و در ماجراي برجام نيز همچنانكه در نامه مقام معظم رهبري پيشبيني شده است، هيئتي با تصويب شورايعالي امنيت ملي بر اجراي دقيق رهنمودهاي معظمله نظارت خواهند كرد و دستگاههاي امنيتي و نهادها و ملت هميشه در صحنه و نيروهاي انقلابي نيز هوشيارانه روند امور را رصد خواهند كرد و هيچگونه انحرافي از دستورات معظمله و اخلال در استقلال كشور و امنيت ملي را تاب نخواهند آورد.