به گزارش «نماینده» ابراهیم کارخانه‌ای عضو کمیسیون ویژه برجام مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: بر اساس بند ۶۳ ضمیمه ۱ برجام عنوان شده است ایران در پایان سال هشتم می‌تواند به تعداد ۲۰۰ سانتریفیوژ از نوع IR۶ و IR۸ بدون روتور(چرخنده) تولید کند.
وی افزود: در ادامه آن آمده است که در پایان سال دهم می‌تواند به همین تعداد تولید سانتریفیوژ داشته باشد و آنها را برای نیازهای تحقیقاتی و غنی سازی همچنین تحقیق و توسعه آن به‌کار گیرد.
عضو کمیسیون ویژه برجام مجلس شورای اسلامی به ابهامات و سوالات مطرح شده از سوی اعضای کمیسیون در این‌باره اشاره و تصریح کرد: برداشتی که وجود دارد این است که بر این اساس ایران دیگر نمی‌تواند بیشتر از ۲۰۰ سانتریفیوژ از نوع IR۶ و IR۸ تولید کند و اگر قرار باشد از هر کدام در سال فقط ۲۰۰ عدد را تولید کند برای رسیدن به غنی‌سازی ۱۹۰ هزار سو ۴۰ سال زمان لازم است و این یعنی مسئله غنی‌سازی صنعتی به کلی منتفی است.
کارخانه‌ای مطلب فوق و ابهامات مطرح شده در این خصوص را مسئله‌ای عنوان کرد که به عنوان مهم‌ترین ایرادات فنی در کمیسیون ویژه برجام به آقای صالحی گفته شد.
وی در ادامه تشریح جزئیات و سوالات مطرح شده نشست روز گذشته کمیسیون برجام مجلس، یاد آور شد: آقای صالحی گفتند یک برنامه بلند مدت ۱۵ ساله‌ای وجود دارد که بعد از چند سال می‌توانیم به مقدار نیاز تولید داشته باشیم.
نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: در نشست روز گذشته مطرح شد که برنامه بلندمدت در ماده ۶۳ اشاره شده است و تمامی کشورها همراه ارائه پروتکل به آژانس باید یک برنامه ۱۰ ساله نیز ارائه دهند که ایران به جای آن می‌خواهد طی ۱۵ سال برنامه خود را ارائه کند.
کارخانه‌ای با بیان اینکه ارائه برنامه بلندمدت در برجام وجود دارد، متذکر شد: این برنامه بلند مدت ارایه شده در چارچوب برجام است و نمی‌تواند مفاد صریح برجام را لغو کند. تمام محدودیت‌های زمانی ایجاد شده در برجام حاکم بر برنامه بلند مدتی است که ایران ارائه خواهد داد.
این عضو کمیسیون ویژه برجام مجلس تاکید کرد که البته آقای صالحی عنوان کرد که آن برنامه محرمانه است و هر کشوری برنامه غنی‌سازی خود را اعلام نمی‌کند.
وی در خصوص به‌کار بردن کلمه محرمانه در سخنان روز گذشته کمیسیون، متذکر شد: منظور از کلمه محرمانه این است که خود ایران این برنامه بلند مدت را تهیه کرده است و هر کشور دیگری نیز برنامه بلند مدت خود را تهیه کرده و در اختیار آژانس قرار می‌دهد.
کارخانه‌ای به مشکلات به‌وجود آمده در این میان اشاره کرد و ادامه داد: مسئله‌ای که در این بین ایجاد مشکل کرده این است که ارائه برنامه بلند مدت طبق آیین نامه، ۱۰ ساله است ولی بنا بر این شده است که ایران آن را ظرف مدت ۱۵ سال ارائه دهد و آقای صالحی باید پاسخ روشنی در این خصوص ارائه دهد.
وی با انتقاد از استثنا قائل شدن ایران در این مسئله، عنوان کرد: این مسئله حکایت از این دارد که امکان غنی‌سازی در مدت ۱۵ سال به هیچ عنوان در کشور وجود ندارد. این مدت یک عمر مدیریتی و نسل بوده که زمان کمی نیست و اگر یک وقفه ۱۵ ساله بخواهد در مسئله غنی سازی اتفاق بیفتد قابل جبران نیست.
عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی مطرح کرد: با توجه به سرعت شتابنده علمی در جهان که هر ۵ سال دهنده‌های آن ۲ برابر می‌شود زمان کمی نیست که بر روند سرنوشت علمی کشور تاثر گذار نباشد. هر چند برنامه بلند مدتی که ایران به آژانس ارائه می‌دهد نظر ایران است و مفاد برجام حاکم بر آن برنامه است و نمی‌تواند مفاد صریح برجام را تغییر دهد.
وی تاکید کرد: در پایان همان ماده ۶۳ عنوان شده که این سانتریفیوژها مطابق با برنامه طولانی مدت ایران به‌کار گرفته خواهد شد؛ یک ابهام این چنینی در این خصوص به‌وجود آمده است که سبب شد بحث کمیسیون به اینجا برسد. حال اگر چیزی غیر از برنامه طولانی مدت نیز دارند که به تایید ۵+۱ رسیده است ارائه دهند.
عضو کمیسیون ویژه برجام مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: کاش هرآنچه که آقای صالحی می‌گویند واقعیت داشته باشد چرا که ما از منافع ملی کشور دفاع می‌کنیم و معتقدیم خدشه‌ای به آن وارد نشده و صنعت غنی‌سازی تعطیل نشود.
کارخانه‌ای در خاتمه خواستار ارائه مدارک مبنی بر امکان توان غنی‌سازی از سوی تیم مذاکره‌کننده شد و اظهار داشت: اگر واقعا مدرکی وجود دارد که ما می‌توانیم به هر میزانی که بخواهیم غنی‌سازی و تولید سانتریفوژها را داشته باشیم خوشحال می‌شویم آن را ارائه دهند ولی نگرانی‌ها این است که چنین چیزی وجود نداشته باشد.