به گزارش «نماینده»؛ دانشمندان در بریتانیا می‌گویند راهی را یافته‌اند که نشان می‌دهد بدن هر فرد با چه سرعتی پیر می‌شود.
ممکن است در آینده با استفاده از این تست بتوان زمان مرگ یا احتمال ابتلا به آلزایمر را پیش‌بینی و برای دوران بازنشستگی یا پایان عمر برنامه‌ریزی کرد.
این تحقیق که در نشریه زیست شناسی ژنوم منتشر شده، در باره اینکه چطور می توان روند پیری را کند کرد توصیه‌ای ارائه نکرده است.
در این روش، دانشمندان برای تعیین سن واقعی (بیولوژیک)، به جای سن تقویمی، "ردپای پیری" را ارزیابی می‌کنند، یعنی عملکرد ۱۵۰ ژن را در بدن می سنجند.
این ۱۵۰ ژن پس از بررسی فعالیت ۵۴ هزار ژن در افراد سالم ۲۵ و ۶۵ ساله که زندگی کم‌تحرکی داشتند، به عنوان نشانگرهای اصلی در نظر گرفته شدند.
بین سن تقویمی و سن زیستی ممکن است تفاوت زیادی وجود داشته باشد.
محققان سپس این شیوه را برای پیش بنی پیری گروهی مرد هفتاد ساله سوئدی به آزمایش گذاشتند و توانستند پیش بینی کنند چه کسانی به سرعت دارند پیر می‌شوند و چه کسانی در چند سال آینده خواهند مرد.
محققان می‌گویند دو مفهوم سلامت و پیری را نباید با هم اشتباه گرفت و روند پیری می‌تواند روند سالمی باشد و جوانی را هم نباید مترادف با سلامتی در نظر گرفت.
پروفسور جیمی تیمونز از دانشگاه کینگز کالج در لندن به بی‌بی‌سی گفت: "ردپای پیر شدن سالم در تمام بافت‌های بدن ما هست که به نظر می‌رسد می‌تواند از طول عمر و سلامت ذهنی و شناختی به ما پیش آگهی بدهد. "
"به نظر می رسد بعد از چهل سالگی، شما می‌توانید افراد را از نظر اینکه روند پیری‌شان چقدر خوب پیش می رود راهنمایی کنید. "
پژوهشگران می گویند که ترکیب سن واقعی و سبک زندگی تخمین بسیار دقیقتری از سلامت ارائه می‌دهد تا سن تقویمی.
قرار است از این شیوه به صورت آزمایشی در پیوند عضو استفاده شود تا بفهمند آیا کسانی که از نظر تقویمی پیر هستند، اما سن بدنی آنها جوان است می‌توانند عضو اهدا کنند یا نه.
از این تست همچنین می‌توان برای پیش بینی احتمال ابتلا به دمانس و آلزایمر یا بیماریابی سرطان استفاده کرد.
پروفسور تیمونز می گوید: "شناسایی افرادی که در ده تا بیست سال آینده به شدت در معرض خطر هستند نیازی جدی است و ما فکر می‌کنیم تحقیق ما در این زمینه اثرگذار بوده است. "
حدود شش ماه پیش، نظام بهداشت و درمان بریتانیا (NHS) یک محاسبه‌گر اینترنتی را راه اندازی کرد که به افراد امکان می‌دهد احتمال ابتلای خود به سکته قلبی یا مغزی را در ده سال آینده ارزیابی کنند.