به گزارش «نماینده» مهدی دواتگری در واکنش به برخی دیدگاهها مبنی بر اینکه برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) نیاز به تصویب مجلس ندارد، اظهار داشت: معتقدم، برجام یک معاهده است و کنوانسیون ۱۹۶۹ وین نیز معاهده بین‌المللی اعم از توافقنامه، میثاق‌نامه و موافقتنامه و امثال آن را الزام‌آور می‌داند.
وی افزود: چون برجام جنبه الزام‌آور دارد، بنابراین یک معاهده است و بر اساس اصول ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی معاهدات باید به تصویب مجلس برسد.
دواتگری در عین حال نسبت به نوع ورود مجلس به این مسئله انتقاد کرد و گفت: نمایندگان در مصوبه خود در قانون «الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته ای ملت ایران» با رای قاطع بررسی برجام را به شورای عالی امنیت ملی واگذار کردند و حالا می‌گویند، مجلس باید در این رابطه تصمیم بگیرد؛ من این مسائل را دور از شان مجلس می‌دانم که مبتنی بر احساسات تصمیم می‌گیرد.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس افزود: شورای عالی امنیت ملی مسئولیت تعیین سیاست‌های دفاعی و امنیتی کشور و هماهنگی نهادهای دفاعی و امنیتی را بر عهده دارد؛ اینکه اختیار قانونگذاری و تصویب معاهدات را به این شورا واگذار کنیم، خلاف اصول ۷۷، ۱۲۵ و ۱۷۶ قانون اساسی است.
تشکیل کمیسیون ویژه برجام مغایر آیین‌نامه مجلس نیست، اما ضرورتی نداشت
دواتگری همچنین با اشاره به مصوبه مجلس برای تشکیل کمیسیون ویژه برجام اظهار داشت: معتقدم با وجود کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، دلیلی برای تشکیل کمیسیون ویژه بررسی برجام وجود ندارد.
وی در پاسخ به این نکته که برخی تخصص ها از جمله در حوزه‌های هسته‌ای و اقتصادی در کمیسیون امنیت ملی وجود ندارد و در دیگر کمیسیون ها دیده می‌شود، تصریح کرد: چون محوریت موضوع هسته ای، مسائل سیاسی، امنیتی و بین‌المللی است، صاحبان این تخصص ها در کمیسیون امنیت ملی حضور دارند و آن چیزی هم که در قانون الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته ملت ایران پیش‌بینی شده، این است که هر شش ماه یکبار کمیسیون امنیت ملی به مجلس گزارش دهد، اما با کمیسیون ویژه شاهد دوگانگی در کار مجلس خواهیم بود.
این عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در عین حال تاکید کرد: تشکیل کمیسیون ویژه برای بررسی مسائل، مغایر آئین‌نامه داخلی مجلس نیست.
الان نمی‌توان درباره داده‌ها و ستانده‌ها در برجام قضاوت صریح کرد
دواتگری در ادامه در رابطه با مهمترین نکات قابل بررسی در کمیسیون امنیت ملی یا کمیسیون ویژه در ارتباط با توافق هسته‌ای گفت: این مسئله مستلزم آن است که فعلاً بررسی کارشناسی دقیقی صورت بگیرد؛ طبیعی است که یک موافقتنامه یا معاهده، نقاط ضعف و قوتی دارد و آنچه در بررسی آنها باید ملاک باشد، مصالح یک کشور و ملت است.
وی اضافه کرد: طبیعی است که در جریان مذاکره، مانند یک داد و ستد تجاری عمل می‌شود؛ برخی ها تصور می‌کنند که باید همه چیز را بگیریم و چیزی ندهیم که این درست نیست.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد: اما اینکه آیا داده‌های ما در این داد و ستد می‌چربد یا ستانده‌های ما، باید بررسی شود؛ بنابراین الان نمی‌توان قضاوت صریحی کرد و نباید در این رابطه عجولانه اظهارنظر کرد.