به گزارش «نماینده»، سفر هفته گذشته لوران فابیوس وزیر امور خارجه فرانسه به کشورمان که با حاشیه های فراوانی همراه بود در شرایطی صورت گرفت که پیش از آن فردریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و زیگمار گابریل معاون صدراعظم آلمان نیز پس از انجام توافق هسته ای عازم تهران شده بودند و اکنون تعداد دیگری از سران و وزرای خارجه اتحادیه اروپا نیز در صف سفر به کشورمان هستند. این در حالی است که در چند سال گذشته عموما تردد دیپلماتیک دوجانبه میان جمهوری اسلامی و اروپا به حداقل خود رسیده بود اما ظاهرا رسیدن به توافق اولیه آنقدر برای اروپایی ها جذاب بوده است که برای به دست آوردن بازار مهمی چون ایران از یکدیگر سبقت می گیرند.
هنوز یک ماه از امضای متن برجام توسط وزرای خارجه ایران و کشورهای ۵+۱ نگذشته است که سیل درخواست های سفر به ایران و افزایش همکاری های صنعتی و اقتصادی با کشورمان به خصوص از سوی غربی ها به راه افتاده است. کسانی که در سال های گذشته و در ذیل تحریم های ظالمانه علیه ملت ایران گاهی حتی از ارسال مواد غذایی و دارویی به کشورمان نیز اجتناب می کردند اکنون در جایگاه مدعیان دوستی در صف اول همراهی ها قرار گرفته اند. شرکت های مطرح جهان از فردای توافق ابراز امیدواری کرده اند که بتوانند وارد حوزه مبادلات تجاری به جمهوری اسلامی شوند و در این راه سیاسیون را می توان پیشتاز این حرکت دانست.
ذوق زدگی خاص امثال فابیوس برای سفر به تهران نشان دهنده این است که از اساس آن کسانی که سال های به انتظار باز شدن دروازه های کشورمان نشسته بودند خود غربی ها هستند و این توافق بیشتر از آن که برای کشور ما دستاورد های ارزنده ای داشته باشد تعبیر رویاهای اقتصادی کشورهایی است که در سال های اخیر با بحران های مختلف اقتصادی دسته و پنجه نرم کرده اند. موقعیت خاص ژئوپلتیک کشورمان در کنار بازار مصرف هشتاد میلیونی و دروازه اقتصادی جمعیت ۴۰۰ میلیونی کشورهای همسایه ایران به خصوص در منطقه حساس غرب آسیا که کولیدر ارتباطی آسیا و اروپا هم محسوب می شود در طول تاریخ از ایران بهشت مناسب تجار و بازرگانان بین المللی را ساخته است و اکنون این بهشت بار دیگر مورد توجه جدی قرار گرفته است.
اینکه وزیر خارجه فرانسه پس از ۱۰ سال در حالی در یک نیم روز به ایران سفر کند که در برنامه کاری خود ملاقات با رئیس جمهور، پنج وزیر و یک معاون رئیس جمهور را گنجانده و پس از رایزنی های فشرده به همراه تیم عریض و طویل اقتصادی خود تهران را به مقصد پاریس ترک کند به خوبی این موضوع را اثبات می کند که عطش فرانسه برای رسیدن به دروازه های ایران تا آنجایی است که حتی فرصت یک سفر برنامه ریزی شده و منظم را از آنها دریغ می کند و میخواهند به هر قیمتی جزو اولین افرادی باشند که به ایران می آیند. این نشان دهنده این است که موضوع تحریم ها بیش از آنکه ایران را دچار مشکل جدی کرده باشد شرکت های اقتصادی کشورهای درگیر مذاکره را فلج کرده است و درستی گفته های رئیس جمهور آمریکا را که گفت اگر توافق به دست نمی آمد امکان ادامه راه تحریم ها وجود نداشت را اثبات کرد
فابیوس، موگرینی و گابریل در حقیقت حلقه اول زنجیره کشورهایی هستند که ایران اکنون می تواند نقش ناجی اقتصادشان را بازی کند. در سیاست بین الملل قطعا همه کشورها به دنبال منافع ملی خودشان هستند اما نکته مهم اینجاست که شرایط تحریم کشور مهمی همچون ایران بسیاری از این منافع را به خطر انداخته است. الان ما باید بدانیم فریب این سفرهای پرحجم دیپلماتیک که قطعا در هفته های آینده نیز ادامه خواهد داشت را نخوریم و فرض را بر این گذاریم که دروازه های دیپلماسی دنیا با تصویب این توافق بر روی ما گشوده خواهد شد. قطعا ما هم باید با تاکید بر منافع ملی خودمان به پیش برویم و در این روابط تجاری به یک خریدار صرف تبدیل نشویم و از عرضه حداکثر توان تولیدی کشور جهت صادرات غفت نورزیم.