به گزارش «نماینده» به نقل از تسنیم، برخی منابع آگاه فاش کردند که تشکیلات بینالمللی اخوانالمسلمین در حال برگزاری نشستهای محرمانه با همپیمانان خود در شهر استانبول ترکیه است تا طرح تعامل با اوضاع مصر پس از موفقیت انقلاب مردمی در سرنگونی «محمد مرسی» رئیس جمهور مخلوع و جماعت اخوانالمسلمین را تدوین نماید.
یک منبع سیاسی برجسته در ترکیه گفت که نشستهای محرمانه اخوانالمسلمین روز یکشنبه ۷ جولای آغاز شده است و به همین منظور دهها نفر از رهبران تشکیلات بینالمللی اخوانالمسلمین و تعدادی از رهبران این تشکیلات و گروههای اسلامی جهانی در یکی از هتلهای بزرگ نزدیک به فرودگاه آتاتورک در استانبول حضور یافتند و در این نشستها نمایندگانی از دفتر ارشاد جهانی اخوانالمسلمین که به اصطلاح «اداره جهانی» به آن اطلاق میشود، نمایندگان سرویس سیاسی جهانی که عنوان نمادین «المنظور» به آن اطلاق میشود، نمایندگان سرویس برنامهریزی که تحت پوشش «مرکز جهان پژوهشها و آموزش» فعالیت دارد و مقر اصلی آن در لبنان است، نمایندگان همه شاخههای این تشکیلات در کشورهای عربی و اروپا به اضافه نمایندگان این جماعت در مصر و نمایندگان حماس حضور دارند تا رویکردهای عمومی را بررسی نمایند.
پژوهش اصلی که توسط مرکز بینالمللی پژوهشها به عنوان یکی از بارزترین مراکز وابسته به تشکیلات بینالمللی اخوانالمسلمین تهیه شده بود و در این نشستها بررسی شد، تحت عنوان «کودتای نظامی علیه مشروعیت در مصر...ارزیابی موضع راهبردی در سطح داخلی و خارجی» بود.
این سند حاوی اطلاعات و طرحهای خطرناکی علیه امنیت ملی مصر است که تشکیلات بینالمللی با هماهنگی دفتر ارشاد در قاهره و طرفهای مختلف خارجی، آن را رهبری میکند. این طرح با بیان جنبه ایمانی-اعتقادی حادثه آغاز میشود و برخی از آیات قرآنی و احادیث نبوی که اخوانالمسلمین آن را در میان هواداران خود برای متقاعد کردن آنها به آسمانی بودن رسالت خود ترویج میکند، ذکر شده است و پس از آن نیز این پژوهش به شرح و تحلیل صحنه سیاسی کنونی مصر میپردازد که در زیر متن آن آمده است:
• خطرات احتمالی حاصل از کودتا
اول: خطرات احتمالی که جماعت اخوانالمسلمین در داخل مصر را تهدید میکند:
- خطر نخست:
احساس ظلم و ستم در نزد رهبران جماعت و اصول آن بیشتر میشود و پدیده بازگشت به فعالیت سری و خشونت از طریق تلاشهای فردی برخی از اعضای جماعت برای انتقامگیری، بار دیگر بروز میکند و همین امر ما را با مشکل پیچیدهای مواجه میسازد که همان میزان توانایی برای کنترل واکنشهای جریان حامی و پایبند به مشروعیت دکتر مرسی به خصوص در سطح امنیتی است و اینکه تا چه میزان جوانان اخوانالمسلمین این مسئله را نپذیرفته و به افکار افراطی و چه بسا اقدامات مسلحانه کشیده میشوند بویژه اینکه این جماعت در میدان رابعه العدویه تنها نیست و بلکه گروهها و جریانهای اسلامی سلفی حضور دارند و این مسئله عکسالعملهای پیشبینی شدهای را به دنبال خواهد داشت. - خطر دوم:
ادغام برخی هواداران جماعت با جریانهای سلفی که در آینده تاثیرات منفی بر جمعیت این جماعت خواهد داشت. - خطر سوم:
دوری کردن؛ نه تنها دوری از سیاست بلکه دوری از اجتماع که این خطرناکترین مسئله برای جماعت اخوانالمسلمین در مرحله آینده است و این مسئله گرایشهای افراطی اسلامی را تقویت میکند. - خطر چهارم:
وقوع اتفاقات حاد در داخل جماعت است که چه بسا به حد ایجاد چند دستگی و انتقال گروهی از آن از وضعیت «اربکانی» به وضعیت اردوغانی، برسد و برخی از جوانان جماعت که نسبت به دیگر جریانهای سیاسی رویکرد بازی دارند، علیه رهبران جماعت بشورند و بگویند که این جماعت باعث درگیری با ارتش و دیگر گروههای سیاسی شد و این جوانان از دیدگاه خود مرحله گذشته را بازنگری کرده و بار دیگر روابط با محافل سیاسی را ازسرگیرند و چه بسا از این جماعت خارج شوند و با دیگر جریانهای اسلامی ائتلاف تشکیل دهند و یا یک حزب سیاسی با گرایش اسلامی همانند تجربه ترکیه تاسیس نمایند. - خطر پنجم:
بازگشت به دولت پلیسی با شدت بیشتر و تکرار سناریوی سال ۵۴ ، زمانی که جمال عبدالناصر علیه «محمد نجیب» کودتا کرد و اقدام به سرکوب جماعت کرد به خصوص اینکه بازماندگان حزب ملی و امنیت دولت تمایل به سرکوب اخوانالمسلمین و گرفتن انتقام از آنها را دارند.
بازگشت به فعالیت سری و خشونت...ادغام هواداران جماعت با جریانهای سلفی، انزوا و دوری از جامعه،ایجاد شکاف و درگیری و بازنگری در تشکیلات قدیمی. - خطر ششم:
حرکت به سمت شیطانی جلوه دادن جماعت و اینکه آن را یک گروه تروریستی که خشونت علیه ارتش و پلیس بکار میبرد، به حساب آورند و این کار نیز از طریق وقوع حوادث ساختگی و کشاندن جماعت و هواداران آن به حوادثی که نشان دهد آنها با موسسات دولتی(ارتش و پلیس) درگیری دارند، صورت میگیرد و این عمل را با ابزارهای سیاسی، رسانهای و قضایی پوشش داده و این تصویر خشونتآمیز را در سطح مصر، منطقه و بینالمللی بازاریابی کنند، همانند اتفاقی که در کشتار گارد ریاست جمهوری، حوادث اسکندریه و غیره رخ داد و بعید نیست که کشتار برنامهریزی شدهای از سوی پلیس و نیروهای مسلح رخ داده و آن را به جماعت اخوانالمسلمین چسبانده باشند همچنانکه فضا برای گرفتن انتقام متقابل برای دو طرف مهیاست و اینجاست که چرخ خشونت آغاز میشود.
دوم: خطرات احتمالی علیه جماعت اخوانالمسلمین در خارج از مصر
- خطر نخست:
کودتای نظامی که در داخل مصر رخ داد، موضع جریان افراطی معارض اعم از احزاب و جریانها و حاکمان دیگر کشورها علیه اخوانالمسلمین را تقویت میکند زیرا ترس از تکرار این الگو در دیگر کشورها بیشتر میشود. - خطر دوم:
پس لرزههای کودتا در مصر در این حد و مرز متوقف نشده و تاثیرات منفی آن به همه کشورهای جهان اسلام سرایت میکند و همه شاخههای اخوان در جهان از آنچه برای اخوان مادر رخ داد، متاثر خواهد شد. - خطر سوم:
کاهش جایگاه تجربه مصر برای شاخههای جماعت در سطح جهان - خطر چهارم:
تاثیر منفی بر تعدادی از پروژههای طرح عمومی - خطر پنجم:
کودتای نظامی علیه مشروعیت، وضعیت حماس را در بدترین شرایطی که پیشبینی میکرد، قرار داد، زلزله کودتای نظامی در مصر، اخوانالمسلمین در جهان را شوکه کرد اما حماس نخستین طرفی است که بهای آن را پرداخت خواهد کرد زیرا ضربه شدیدی در مسیر طراحی شده متحمل خواهد شد که بخشی از مسیر راهبردی جدایی از ایران، سوریه و حزبالله و نزدیکی به مصر، ترکیه و قطر است، متحمل شد. - خطر ششم:
کاهش حمایت از انقلاب سوریه و طولانی شدن عمر نظام سوریه
سوم: خطرات احتمالی علیه جماعت اخوانالمسلمین در داخل و خارج مصر
- خطر نخست در سطح فکری و استراتژیکی:
سقوط نقاط مشترک استراتژیکی بین اسلامگراها و معارضین اعم از سکولار، ملیگرا، لیبرال، چپگرا و قبطیها و گسترش شکاف ایدئولوژیکی بین آنها و از بین رفتن احتمال توافق و دیدار بین طرفین که فرصت احترام به افکار و اعتقادات طرف مقابل و همزیستی با آنها و اتحاد برای مقابله با چالشهای خارجی را فراهم نماید. - خطر دوم در سطح قانون اساسی، ارزشی و اخلاقی:
قانون، ارزشها و اخلاق قربانی اصلی کودتای نظامی علیه مشروعیت است و قانون و قانون اساسی به طور کامل تحقیر شد و دورغ، تزویر و فساد در رفتارهای بسیاری از سیاستمداران و اصحاب رسانه به حد خطرناکی رسید و این امر آینده روابط ملی در عرصه سیاسی و حزبی را با آینده تاریک و مملو از کینه، تنفر و بیاعتمادی بین گروهها، مواجه کرده است - خطر سوم در سطح روانی:
کودتای نظامی علیه مرسی رئیس جمهور مشروع، یک شوک روانی شدیدی به جماعت اخوانالمسلمین در سراسر جهان وارد کرد و بنابر این باید به شدت و سریعا برای مقابله با پیامدهای این کودتای نظامی که مرکز ثقل جماعت اخوانالمسلمین در مصر را هدف قرار داد، وارد عمل شد و باید هوشیار بود که این حادثه اعتقاد خواهران و برادران نسبت به درستی راه و امید به پیروزی را متزلزل کند و باید راه مبارک جماعت به عنوان مبلغان مصلح و مطمئن به یاری خداوند برای این امت حفظ شود.
از شیوخی نظیری «العریفی، السویدان، العمری و حسان» استفاده شود...اخباری درباره دودستگیها در داخل ارتش منتشر گردد...بر اختلافات معارضین تمرکز شود و «سلطان»، «محسوب» و «هویدی» بکار گرفته شوند. - خطر چهارم در سطح طرح سیاسی اسلامی:
تا کنون به شکست کشاندن تجربه نخست حکومت اخوانالمسلمین در جهان، موفقیتآمیز بود. - خطر پنجم در سطح سیاسی:
شکست اندیشه مشارکت سیاسی و روی آوردن به صندوق انتخابات و نابودی احترام به تبادل مسالمتآمیز قدرت.
سناریوهای تعامل با کودتای نظامی
۱- سناریو پرچم سفید
۲- سناریو چاوز
۳- سناریو طرح اعتماد
۴- سناریو نظامی
نخست: سناریو پرچم سفید
پذیرش واقعیت و تسلیم کامل و بدون قید و شرط در برابر آن و ثبات اوضاع در برابر کودتای نظامی و آغاز نقشه راه اعلام شده که به استمرار حکومت ارتش در بدنه دولت با وجود رئیس جمهور صوری و پذیرش این وضعیت در سطح بینالمللی و منطقهای منجر میشود.
چند سوال:
آیا جماعت اخوانالمسلمین در روند سیاسی و انتخاباتی در آینده شرکت میکند یا خیر؟
چگونه اعضای جماعت و جامعه را بار دیگر به فایده این مشارکت قانع کنیم در حالی که تجربه کودتای نظامی علیه مشروعیت را شاهد بودیم؟
دوم: سناریو پایداری و دفاع از مشروعیت همانند(چاوز)
در سال ۲۰۰۲ ارتش ونزوئلا، «هوگو چاوز» را خلع کرد و مردم به خیابانها آمدند و بازگشت وی را خواستار شدند تا اینکه ظرف ۴۸ ساعت بار دیگر وی را بر کرسی قدرت نشاندند.
تعریف سناریو:
مخالفت با هر گونه وارد آوردن خدشه به مشروعیت مرسی به عنوان رئیس جمهور منتخب هر چند که فشارها و چالشها زیاد باشد و اینکه افراد وفادار ملت، اخوانالمسلمین و جریانهای اسلامی طرفدار مشروعیت مرسی به وی وفادار بوده و با همه اتفاقاتی که رخ داده، مخالفت کنند و آن را کودتای نظامی علیه مشروعیت بدانند.
سوم: سناریو طرح اعتماد«جایگزین تلخ»
پذیرش اجرای ماده ۱۵۰ قانون اساسی که منجر به طرح اعتماد و برگزاری همهپرسی درباره ابقای مرسی به عنوان رئیس جمهور مشروع میشود( رئیس جمهور باید مردم را به برگزاری همهپرسی در مسائل مهم مرتبط با منافع عالی دولت فرابخواند و نتیجه همهپرسی برای همه نهادهای دولت و برای همگان الزامآور است).
چهارم: سناریو فاجعه(درگیری نظامی)
همانند صحنه سوریه؛ در سوریه نیز با حرکتهای مردمی و مسالمتآمیز آغاز شد و سپس اوضاع بحرانی شد و اکنون به آن چیزی که در سوریه میبینیم، رسید و هدف اصلی این سناریو نظامی که برخی طرفها با برنامههای «آمریکایی-صهیونیستی» و سرمایهگذاری کشورهای حوزه خلیج فارس برای اجرای آن با ابزارهای مصری( خواه با همدستی و یا از روی غفلت) هدایت میکنند، تضعیف ارتش مصر و جامعه این کشور و توان آن است و نگرانی از این وجود دارد که ما همگی در این دام راهبردی گرفتار شویم.
استراتژیهای پیشنهادی برای موفقیت سناریو مقاومت در برابر کودتای نظامی علیه مشروعیت و کارشکنی در برابر سناریوهای دیگر:
الف: استراتژی قدرت نرم
۱- اجرای تبلیغات رسانهای و آگاهی بخشی عمومی نسبت به حقیقت کودتا و کسانی که در داخل و خارج در پشت این کودتا قرار دارند و نیز تبیین اهداف و آثار منفی آن در آینده دور و نزدیک.
۲- پیگردهای قانونی چهرههای کودتای نظامی
۳- اعتراض مراکز حقوقی
۴- کمیته دفاع از مشروعیت قانون اساسی در مصر
درخواست از «مککین» برای تعلیق کمکهای آمریکا...تلاش برای بدنام کردن با استفاده از ادعاها...استفاده از کشورهای حامی و تشدید موضع آنها اعم از قطر، ترکیه و کشورهای آفریقایی عربی، برزیل و هند
۵- ترویج سناریوی چاوز
۶- فعالیتهای مردمی برای تحریم هیئتهای دیپلماتیک مصری زیرا اینها نماینده دولت غیرقانونی هستند که قدرت غصب کردهاند.
ب: استراتژیهای گزینههای پیچیده:
استراتژی نخست: بسیج عمومی و تحصن
- مقاومت در برابر کودتا به رهبری اخوانالمسلمین از طریق برگزاری اعتراضات مسالمتآمیز و تحصنها و تظاهراتهای هفتگی با هماهنگی برخی از گروههای جوانان که در گذشته با ارتش اختلاف داشتند؛ هر کس بتواند برای مدت طولانی دوام بیاورد میتواند شروط خود را تحمیل نماید.
- استمرار تظاهراتها و تحصن مسالمتآمیز به خصوص در میدان رابعه العدویه به عنوان رکن قدرت و نیز در بقیه استانها بویژه در الصعید و استانهای مرزی و برخی شهرهای واقع در دلتا و برگزاری تظاهراتهای میلیونی و استفاده از جو ماه رمضان برای تشدید تحصنها و فعالیتها و همچنین مشارکت خانوادهها و ایجاد تنوع در میان تحصنکنندگان.
- برگزاری تظاهرات مسالمتآمیز در برابر هیئتهای دیپلماتیک مصر در سراسر جهان.
- استفاده از چهرههای امت برای بسیج مردم ( علی العمر، طارق السویدان، محمد العریفی) که سایتهای این افراد دهها هزار بازدیدکننده مصری دارد و همچنین استفاده از (راغب السرجانی، خالد ابوشادی، محمد حسان و جمال عبدالهادی) و دعوت از آنها برای دفاع از مشروعیت.
- نشان داده هنرمندان، کارگردانان و فرهیختهگان در میدان رابعه العدویه
- اعطای نقش پویا به جوانان حاضر در میدان و نشان دادن آنها در رسانهها از طریق تهیه لیست اسامی این جوانان و شماره تلفنهای آنها و معرفی آنها در رسانههای خبری به گونهای که چنین القا شود که میادین نقطه جذب جهانی است و این امر حماس را بیشتر خواهد کرد.
- اداره امور معنوی در میاداین و افزایش اهداف تربیتی و تبلیغاتی در میادین.
۲. استراتژی دوم: شکافهای دردناک
این استراتژی بر ایجاد نقاط ضعف و شکافهای موثر در کودتای نظامی علیه مشروعیت و یا جستجوی این شکافها و استفاده از آنها متکی است.
در سطح داخلی:
- برجسته کردن هر گونه دودستگی بین فرماندهان ارتش درباره کودتا از طریق بیان تناقضگویی در اظهارات فرماندهان ارتش قبل و بعد از کودتا و مشارکت برخی از افسران ارتش و گارد ریاست جمهوری و دفاع هوایی در تظاهرات حمایت از مشروعیت مرسی
- بیان عدم وجود هدف راهبردی کودتا برای پایان دادن به دودستگی مصریها؛ بازداشت رهبران اخوانالمسلمین و غیره و تعطیلی رسانههای خبری بیانگر تبدیل کودتا به عامل کمکی برای گسترش شکاف و دودستگی است
- تمرکز بر اختلافات رهبران معارض
- بیان مواضع احزاب از جمله حزب آزادی و عدالت، الوطن، الوسط، سازندگی و توسعه، الرایه و الشعب جدید مبنی بر اینکه آنچه اتفاق افتاد، کودتای نظامی علیه مشروعیت بود و نیز استفاده از شخصیتهای موثر سیاسی اعم از عصام سلان، محمد محسوب و حاتم عزام
- استفاده از قضات برای مصر و علمای الازهر که با کودتای نظامی مخالف بوده و حامی مشروعیت هستند
- بیان مواضع شخصیتهای ملی که اتفاقات در مصر را کودتای نظامی علیه مشروعیت میدانند همانند طارق البشری و استاد فهمی هویدی
- استفاده از وسایل ارتباط جمعی برای مقابله با رسانههای معارض آنگونه که در ۲۵ ژانویه رخ داد
- استفاده از پلاکاردهای جوانان که افکار جوانان را تحریک نماید همانند پلاکارد ما همه خالد سعید هستیم
- جمعآوری همه کسانی که در انقلاب گذشته مشارکت داشته و جبهه نجات ملی آنها را پراکنده کرده اما با حکومت نظامی مخالف هستند
- طرح اطمینان دادن به مردم درباره آینده پس از بازگشت به مشروعیت همانند تقسیم قدرت بین گروههای مختلف (الگوی تونس)
- تحریک سندیکاهای موثر و این کار باعث میشود که بخشهای جدیدی به تحرکات بپیوندند.
- مخاطب قرار دادن مردم از طریق الصاق ۱۰ میلیون پوستر در همه خیابانهای مصر که حاوی شعار واحد و مبسوط مانند «مصر وطن واحد است» باشد که این امر پیامی به همه مصریهای جریان اسلامی است و رشد ۷ تا ۱۰ درصدی افکار عمومی را تضمین میکند( طرح مهاتیر برای مقابله با تمرکز انور ابراهیم بر نژادها بویژه چینیها با پوسترهایی که شماره واحد بزرک بود که زیر آن دیدگاه واحد، پیام واحد و امت واحد قرار داده شده بود.
- تاکید بر نقاط هفتگانه طرح رئیس جمهور در سخنرانی اخیر به عنوان نقشه راه
در سطح بینالمللی:
- برجسته کردن مواضع نهادهای بینالمللی که اتفاقات در مصر را کودتای نظامی و نه یک انقلاب مردمی میدانند
- درخواست «جان مککین» از دولت آمریکا برای تعلیق کمکهای ارتش مصر زیرا ارتش رئیس جمهور منتخب را ساقط کرده است
- عدم به رسمیت شناختن کودتای نظامی علیه مشروعیت از سوی کشورهای اروپایی همانند انگلیس، ترکیه، نروژ، سوئد؛ برزیل و غیره
- تعلیق عضویت مصر در اتحادیه آفریقا
- نمونههای زیادی وجود دارد که ارتش بر قدرت چیره شده استـ از شیلی گرفته تا پاکستان- که در ابتدا این امر با شادی مواجه شده و در نهایت نیز به نظامهای استبدادی منتهی شده است.
ـ ژنرال مارتین دمپسی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا: «مصریها حق دارند کشورشان را آنگونه که میخواهند اداره کنند» وی در عین حال بر ضرورت پایبندی به روند دموکراسی تاکید کرد و نسبت به نتایج کودتا علیه مرسی هشدار داد و گفت که مرسی نتیجه یک روند دموکراسی محسوب میشد. وی اشاره کرد که بر اساس قوانین آمریکا برای اعطای کمکهای نظامی آمریکا به کشورهای خارجی باید این کشورها از دولتهای منتخب مردمی برخوردار باشند.
- بیانیه سازمان بینالمللی حقوق بشر در انگلیس
- آگاهی نسبت به تلاش برای بدنام کردن از طریق اعلام کمکهای آمریکا به اخوانالمسلمین( مخالفت آمریکاییها با آنچه در مصر رخ داد، توقف کمکهای آمریکا و اعلام موضع آمریکاییها مبنی بر اینکه آنچه رخ داد علیه دموکراسی بود» و ادعای اسرائیلیها در خصوص اینکه یک گروه نظامی از غزه به سینا وارد شدهاند که این نیازمند تبیین موضع دو طرف است(فیلم ویدیویی دو دقیقهای درباره تعامل مرسی و اخوانالمسلمین به دو طرف)
۳- استراتژی سوم: هشدارها
- انتشار همه پروندههای فساد موجود درباره کودتاچیان
- نافرمانی مدنی
ـ محاصره موسسات حیاتی دولتی: کاخهای ریاستجمهوری، وزارت دفاع، گارد ریاست جمهوری، وزارت کشور، ماسبیرو، شهر رسانهای الانتاج، دادگاه قانون اساسی
ج- استراتژیهای فشار بینالمللی:
۱- دعوت به تعلیق عضویت مصر در سازمانهای بینالمللی-توسل به دادگاههای بینالمللی
۲- رصد مواضع بینالمللی و منطقهای و تشدید مواضع بر اساس میزان اطمینان از پذیرش رفتارهای نظامیان و چگونگی تعامل با آن، اینکه آیا دخالت ارتش انقلاب مردمی است یا یک کودتاست
۳- تمرکز کردن بر خصومتی که با غرب در صورت جانبداری از دیکتاتوری، ایجاد خواهد شد و نیز تمرکز بر نقش اندیشه میانهرو در ثبات اوضاع اقلیتهای مسلمان
۴- بهره بردن از کشورهای حامی و تشدید موضع آنها اعم از قطر، ترکیه، کشورهای عربی آفریقا، برزیل، هند.