شناسهٔ خبر: 159492 - سرویس سیاست

نقد به پاستور ممنوع!

محمدمهدی احمدی چرا دولت به شعارهای انتخاباتی خود پایبند نیست؟ بلکه عکس شعارهای خود نیز عمل می‌کند و درجایی که نقد را برنمی‌تابد سریعاً دست به محدود کردن فضا و یا حتی به بستن آن می‌زند.

«نماینده»/ محمدمهدی احمدی*: سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در حالی آغاز شد؛ که این دوره نسبت به دوره‌های گذشته تفاوت‌هایی در ژانر فیلم‌ها وجود داشت. از ژانر تریلر و اکشن گرفته تا ژانر اجتماعی و طنز؛ اما این دوره یک تفاوت دیگری هم داشت فیلمی در جشنواره حضور داشت که ژانر آن متفاوت‌تر از فیلم‌های دیگر بود. فیلمی سراسر نقد آن‌هم از جنس سیاست ولی این فیلم گویی به مذاق دولتی‌هایی که  از آزادی بیان و نشکستن قلم‌ها دم می‌زنند خوش نیامده و از ابتدای اکران این فیلم در جشنواره دست و پای این فیلم را به یک نوعی بسته‌اند؛ از خارج کردن «خروج» از لیست آرای مردمی تا دست‌به‌قلم شدن حامیان دولتی علیه فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا.
افراد آشنا به سینما، ابراهیم حاتمی‌کیا را کارگردانی می‌شناسند که اگر نقد یا حرفی دارد این حرف را با زبانی غیر از فیلم نمی‌زند؛ از آژانس شیشه‌ای بگیرید که شخصیت اصلی داستان، معترض به وضع نا به سامانی جانبازان جنگ تا با بادیگاردی که به مسئولان عالی‌رتبه گوشزد می‌کند که از آرمان‌های خود فاصله نگیرند. در همین حال، «خروج» حاتمی‌کیا را می‌توان فیلمی در ژانر نقد سیاسی دانست که این فیلم حرفی در درون خود دارد.
ولی این فیلم چرا به مذاق دولتی‌ها خوش نیامده؟ مگر شعار این دولت آزادی بیان نیست مگر خود رئیس‌جمهور در 17 مرداد به مناسبت روز خبرنگار نگفته بود که «از قلم شکسته و دهان بسته کاری ساخته نیست. قلم‌ها را به بهانه واهی نشکنیم و دهان‌ها را با بهانه غیراساسی نبندیم. بگذاریم در این جامعه «آزادی مسئولانه» باشد.» پس چرا این دولت به حرف خود پایبند نیست؟ چرا درصدد شکستن قلم‌ها و بستن دهان‌ها است. این موضوع فقط مرتبط به فیلم ابراهیم حاتمی‌کیا نمی‌شود بلکه بستن دهان‌ها توسط دولت سبقه طولانی دارد از «قطع کردن بودجه صداوسیما به دلیل پخش سریال گاندو» و «ضبطی کردن برخی برنامه‌های زنده صداوسیما و بازبینی آن توسط تیم نظارت دولت» تا «پیشنهاد به صداوسیما در پخش بسته تولیدی اخبار دولت آن هم تهیه‌شده توسط تیم اطلاع‌رسانی این نهاد در صداوسیما» که می‌توان این مورد را یک بدعت جدید دولت برای صداوسیما دانست که تابه‌حال در هیچ دولتی سابقه نداشته است.
حال سؤالی که اینجا مطرح است چرا دولت به شعارهای انتخاباتی خود پایبند نیست؟ بلکه عکس شعارهای خود نیز عمل می‌کند و درجایی که نقد را برنمی‌تابد سریعاً دست به محدود کردن فضا و یا حتی به بستن آن می‌زند.
به امید روزی که هیچ کسی با شعارهای زیبا و عوام فریبانه ای که به آن معتقد نیست قصد رأی آوری نداشته باشد.

*فعال رسانه ای