به گزارش خبرنگار «نماینده» با توجه به برخوردهای صورت گرفته با متخلفین صنعت خودرو و همچنین تغییرات در این حوزه، با محمدرضا منصوری عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس و نماینده مردم ساوه و زرندیه به گفت و گو نشستیم. برخی محورهای مهم این گفت و گو به شرح زیر است: تنها راه نجات صنعت هم خصوصی سازی است / نمایندگان "آهسته برو آهسته بیا" کار می کنند / بزرگترین نقطه ضعف مجلس عدم برخورد با مواری بود که به ضرر کل کشور بودند / شرط اول برای نمایندگی پاکدستی است / 6 خودرو ساز از بنده شکایت کردند / کاش همان سه سال قبل با فساد خودرو برخورد می شد.
مشروح گفت وگو را در ادامه بخوانید:
* بعضا شاهدیم دولت به حرف کارشناسان و نمایندگان در موضوعات تخصصی اهمیت نمیدهد؛ دلیل این امر چیست؟ آیا نمایندگان خود نیز با دولت همراهی میکنند؟
ببینید نقصی که وجود دارد و در کمیسیون صنایع هم شاهد آن هستیم و در مسائل تخصصی به مشکل برمیخوریم این است که برخی افراد که در حوزه ای تخصص ندارند وارد آن حوزه می شوند. برای مثال لیسانس حقوق و یا فردی که سابقه حضور در وزارت کشور را دارد اکنون در کمیسیون صنایع هستند و معمولا کسی که تخصصی راجع به یک حوزه نداشته باشد کمتر می تواند نسبت به موضوعات آن حوزه تصمیمگیری درستی داشته باشد؛ تکنولوژی و صنعت در دنیای امروز بسیار اهمیت دارد و اقتصاد ما هم به خروجی و صادرات مربوط است.
ما ابتدا که وارد مجلس شدیم خیلی محکم و با تندی صحبت می کردیم و تصورمان این بود که می شود درست کرد؛ هرچند یک شب هم نمی توان توقع درست شدن داشت؛ همان ابتدا 6 خودروساز از بنده شکایت کردند و می گفتند فلانی ما را تخریب می کند، اما ما از همان زمان پیگیری می کردیم و پرونده این دو نماینده که بازداشت شدند هم به همان زمان برمیگردد.
چرا ما در موشک سازی اینقدر قوی هستیم اما در زمینه صنایع ناموفق هستیم؟ الان این نتیجه به دست آمده که ریشه اش در همین بدهی و فساد است؛ اگر سه سال قبل جلوی این موارد گرفته میشد خیلی بهتر بود هرچند الان هم بسیار اهمیت دارد.
تمام فریاد ما این است که باید فساد را دور کرد زیرا وقتی فساد از جایی بیرون رود برکت به آن جامعه خواهد آمد و ما در صنایعمان برکت نیست؛ شاید نتوان گفت با برکناری یک مدیر همه مشکلات حل میشود، اما بالاخره سیستم شبکه ای که وجود داشته از هم میپاشد؛ باید دید مابهالتفاوت قیمت خودروها ناشی از چیست.
ما معتقدیم اگر بخواهیم صادرات داشته باشیم باید کار دست اهلش بیفتد، مقام معظم رهبری به موضوع خصوصیسازی تأکید فراوان دارند؛ تنها راه نجات صنعت هم خصوصیسازی است. البته خصوصیسازی درست نه آنچه الان شاهدش هستیم و با فساد همراه بوده و امیدواریم در مساله خصوصیسازی قدم درست برداشته شود؛ برخی ممکن است تصور کنند خصوصیسازی به ضرر مردم است در حالی که اصلا اینطور نیست.
* با توجه به اینکه در سال پایانی مجلس هستیم، عملکرد مجلس دهم را چگونه ارزیابی می کنید؟
قطعا آن مجلسی که باید در رأس باشد نبوده و ابزار ضعیفی هم داشت؛ نمایندگان قدری :"آهسته برو آهسته بیا" کار می کنند و خود را درگیر نمی کنند. چون می خواهند دوره بعدی هم نماینده شوند؛ از این رو از درگیریها پرهیز میکنند و این یک نقطه ضعف است؛ از یک طرف باید تعامل باشد اما اگر در جایی ایرادات اساسی بود باید مقابلش ایستاد. به نظر بنده بزرگترین نقطه ضعف مجلس عدم برخورد با مواردی بود که به ضرر کل کشور است.
برای مثال خصوصیسازی که از مهمترین موضوعات است و باید به دولت فشار آورده شود البته در کمیسیون اصل 90 هم رأیی که صادر می شود به قوه قضائیه میرود و وقتی قوه قضائیه برخورد نکند اثری نخواهد داشت؛ الان قوه قضائیه فعال است و امیدی در آن شکل گرفته است.
آن زمان که بنده تحقیق و تفحص خودرو را نرفتم، چون می دانستم فایده ای ندارد. بعد از یک سال بررسی میکنی اما وقتی به مجلس میدهی دولت تمام شده و اهمیتی به آن نمیدهند، مجلس بعد باز هم تحقیق و تفحص جدید.
این امر تا حدودی به عدم درگیری نمایندگان به خطاهای مهم و تعاملی که این دوره بیشتر شده باز میگردد البته عدهای از نمایندگان هم بسیار فعال بودند و برخورد کردند؛ ولی تا دستگاه قضا سالم و پاک نباشد و کاملا خانهتکانی نشود چیزی درست شدنی نیست. بعد از این موضوع مساله اجرایی است که باید قوی باشد ما قوانین کم نداریم بلکه زیاد هم داریم و بُعد نظارتی مجلس باید از قوانیناش محکمتر باشد.
مردم باید بدانند وقتی از نمایندهای تقاضای مساعدت میشود، نماینده اگر همه 8 الی 9 میلیون تومان حقوقی که می گیرد را هم بدهد و بخواهد دفعه بعد رای بیاورد، طبیعی است که خطایی میکند و یا مدیون کسی میشود؛ از این رو این فرهنگ مادیگرایی در انتخابات باید عوض شود و مردم خودشان با افرادی که این تقاضاها را دارند برخورد کنند و این امر باید در بین مردم جا بیفتد که نماینده خوب کسی نیست که بخواهد هزینه بیشتری کند و باید به همان روحیات دهه اول انقلاب برگردیم.
* برخی برای ورود به مجلس از پولهای کثیف استفاده می کنند آیا شما اساسا با ورود به مجلس با خرج هزینههای هنگفت موافقید؟
در شهرستانها کاملا این امر مشخص میشود و با توجه به ارتباطاتی که وجود دارد میتوان فهمید چه کسی چقدر پول خرج میکند و به کجا پول میدهد. دستگاههای نظارتی خیلی میتوانند در این زمینه ورود داشته باشند؛ نمایندهها را رصد کنند و حتی با فرستادن برخی افراد به حوزههای انتخابیه آنها را کنترل کنند.
اگر جایگاه نظارت دقیق نباشد و افرادی نماینده شوند که با پول وارد مجلس شدهاند یا اینکه عدهای برای آنها هزینه کنند و با توجه به عملکردشان در مجلس نشان دهد که بحث مادی و مالی مهم است؛ این آسیب است چراکه شرط اول برای نمایندگی پاکدستی است و باید گذشتۀ افراد به خوبی رصد شود.