به گزارش «نماینده» داوودی در ابتدای مطلب اظهار داشت: فرهنگ در هر جامعه ای به عقیده بسیاری از کارشناسان، زیربنا و شالوده اصلی جامعه را تشکیل می دهد.
این کارشناس رسانه در ادامه فرهنگ را به یک لایه نازک در میان لایه های یک پیاز تشبیه کرد و افزود: این لایه نازک یعنی فرهنگ در بسیاری از موارد دیده نمی شود. وقتی از فرهنگ صحبت می کنیم یعنی از تک تک اجزای تشکیل دهنده ذهن جامعه و انتقال، تعامل، تقابل فرهنگ و تبادل بین مفاهیم فرهنگی صحبت می کنیم.
وی در رابطه با معنای تهاجم فرهنگی گفت: تهاجم فرهنگی یعنی ما در معرض ورودی هایی قرار گرفته ایم که هیچ سپر حفاظتی برای دفع یا حل آن ها وجود ندارد و به نوعی تهدید محسوب می شود. فرهنگی که تهاجم پذیر شود اما در عین حال قادر به حل و دفع آثار آن نباشد، وارد مرحله تهدیدشدن علیه خود خواهد شد.
کارشناس رسانه با اشاره به چهار عامل موثر در فاصله بین سیاست گذاری تا اجرای مسائل فرهنگی بیان کرد: سیاست گذاران ما برای سیاست گذاری فرهنگی در جامعه ای به وسعت ایران، تربیت فرهنگی نشده اند کمااینکه هیچ یک از چهار دولت اخیر شعار فرهنگی ندادند.
داوودی همچنین با انتقاد از عدم فهم دستگاه های تقنینی و اجرایی برای رساندن جامعه به یک فرهنگ واحد گفت: وقتی بزرگترین دغدغه نماینده مجلس شمارش تعداد حیوانات اهلی تحت تکلف خود در یک منطقه است چگونه برای مجموعه کلان کشوری تصمیم گیری خواهد کرد؟
وی همچنین به نقش مردم اشاره کرد و افزود: مردم هزینه زیادی برای اینترنت می پردازند اما حاضر نیستند دو مقاله راجع به چگونگی تقابل با فرهنگ بیگانه مطالعه کنند. امروز به اندازه ای که پیوستگی ذهنی نسبت به التقاط در حوزه فرهنگی برای مردم وجود دارد تعریفی برای وحدت در حوزه فرهنگ وجود ندارد ضمن اینکه تلاش دشمن هم شبانه روزی است و همه این عوامل باعث شده ما به یک مشی واحد در حوزه صیانت و حفاظت از فرهنگ بومی ایرانی اسلامی انقلابی نرسیم، از این رو همچنان در تعریف سه مقوله فرهنگ ایرانی، اسلامی و انقلابی تضاد وجود دارد.
داوودی گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متولی صفر تا صد اجرای سیاست گذاری های فرهنگی در حوزه اجتماعی کشور است اما وقتی این وزارتخانه اجازه می دهد یک فیلم با مضامین صد درصد غیراخلاقی منتشر شود و بچه ها هم آن را می بینند آیا مجلس نباید از این وزیر سوال کند؟
همچنین در ادامه، رسولی با انتقاد از عدم توجه کافی به عمق خطر ناشی از تهاجم فرهنگی علیه کشور بیان داشت: ما در ابتدا باید تهاجم فرهنگی علیه کشور را به عنوان یک واقعیت بپذیریم و پس از آن ریشه یابی کنیم.
این فعال رسانه ای با اشاره به اینکه بین سیاست و سیاست گذاری در حوزه فرهنگ تفاوت هایی وجود دارد افزود: مشکل اساسی ما در حوزه فرهنگ به لجام گسیختگی و عدم تطابق سیاست فرهنگی، سیاست گذاری آرمانی و واقعیت جامعه برمی گردد که زمینه را برای تهاجم فرهنگی فراهم کرده است.
رسولی با اشاره به نقش مردم در سیاستگذاری فرهنگی متذکر شد: مردم در انقلاب و انتخابات شرکت و نمایندگان خود را انتخاب کردند و تکلیف خود را هم انجام داده اند و الان گرفتار امور شخصی و اقتصادی هستند اما الان مسئولان فرهنگی باید وظایف خود را انجام دهند.
این فعال رسانه ای ایجاد نظم اجتماعی را راهکاری مهم در جهت اصلاح تعامل بین دولت و مردم دانست و گفت: سیاست گذاران فرهنگی در وهله اول باید واقعیت جامعه را در نظر بگیرند تا به دستاورد فرهنگی دست یابند، در غیر این صورت امکان مقابله با تهاجم فرهنگی فراهم نخواهد شد.