به گزارش«نماینده»، عملکرد نظارتی مجلس در ادوار مختلف متفاوت است، در برخی دوره‌ها اقتدار نمایندگان مجلس و توصیه‌ناپذیری‌شان دولت‌ها را مجبور به پاسخگویی درخصوص عدم اجرای قوانین کرده است و در برخی ادوار نیز مسئولین دولت وقت با تهدید و تطمیع نمایندگان و عدم اجرای پروژه‌های عمرانی و ... در حوزه‌های انتخابیه، نمایندگان را مجبور به همراهی با دولت کرده‌اند؛ اتفاقی که به عقیده «ابوالفضل ابوترابی» در دوره دهم مجلس شورای اسلامی درحال رخ دادن است.
ابوالفضل ابوترابی نماینده مردم نجف آباد و عضو فراکسیون نمایندگان ولایی است. او می‌گوید: «به عملکرد نظارتی مجلس دهم نمره صفر می‌دهم». ابوترابی علت ضعف نظارت در این دوره از مجلس را وجود «وکیل‌الدوله»هایی می‌داند که هیچگونه انتقادی را نسبت به دولت برنمی‌تابند و بجای پرداختن به مشکلات اصلی مردم، از موضوعاتی همچون حضور زنان در ورزشگاه‌ها و مساله حصر سران فتنه سخن می‌گویند.
این عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی، با انتقاد از زندگی اشرافی رئیس‌جمهور و وزرای دولت می‌گوید: «مجلس دهم در زمینه بررسی رای اعتماد به وزرا ضعیف عمل کرد» او همچنین به اشرافیت بسیاری از نمایندگان مجلس اشاره و می‌کند و می‌گوید: «زندگی اشرافی در میان نمایندگان نیز رسوخ کرده است. وقتی شکم نماینده ای سیر است، می‌رود ورزشگاه از عدم حضور بانوان در ورزشگاه‌ها انتقاد می کند در حالی که مشکل مردم این نیست»
ابوترابی همچنین می‌افزاید: «وزرای هزار میلیاردی و میلیاردی نمی‌توانند درد مردم را بفهمند، نمایندگانی که به این وزرا رای اعتماد داده اند نیز مثل همین وزرا هستند»
نماینده مردم نجف آباد کابینه دولت دوازدهم را در جنگ اقتصادی ناتوان می‌داند و اعتقاد دارد: «با این کابینه فشل، اشرافی و تنبل در این جنگ اقتصادی راه به جایی نمی‌بریم؛ کابینه‌ای جوان می‌خواهیم»
وی گریزی هم به ماجرای برجام می‌زند و می‌گوید: «از مجلسی که نمایندگانش به بهانه حمایت از برجام رای می آورند، نباید انتظار داشته باشیم سوال از وزرا مطرح کنند»، او معتقد است: «نفوذی های داخلی اینقدر مردم را به برجام امیدوار کردند تا یکدفعه بعد از خروج آمریکا از برجام امید از مردم گرفته شود»
مشروح مصاحبه با «ابوالفضل ابوترابی» به شرح زیر است:
-مقام معظم رهبری در دیدار اخیرشان با نمایندگان بر لزوم پیگیری و مطالبه جدی اجرای قوانین در مجلس تاکید کردند. شما عملکرد نظارتی مجلس دهم را چگونه ارزیابی می کنید؟
در بعد عملکرد نظارتی، به مجلس نمره صفر می دهم. البته آیین نامه داخلی مجلس طوری است که نظارت سخت تر از قانونگذاری است، ما باید دقیقا آیین نامه را اصلاح کنیم، نظارت را راحت‌تر و قانونگذاری را سخت‌تر کنیم. عملکرد مجلس در حوزه نظارت منفی است، این یک واقعیت است و اتفاقا بزرگترین انتقادی که به مجلس وارد است، همین است.
آیا این عملکرد ضعیف نظارتی در مجلس دهم بروز ظهور بیشتری داشته است و یا در همه ادوار مجلس چنین رویکردی مشاهده می‌شود؟
در همه مجالس این ضعف وجود داشته است، در مجلس دهم متاسفانه به لحاظ تعداد نمایندگان وکیل الدوله ضعف نظارتی خیلی پررنگ‌تر شده است. در مجلس دهم برای حل مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم سرسوزن گامی برداشته نشده است به عبارت دیگر مجلس در این زمینه کارنامه قابل قبولی ارائه نداده است.
تعدادی از نمایندگان در راستای همین دغدغه ها طرح سوال از رئیس‌جمهور را امضا کردند، چرا این سوال به نتیجه نرسید؟
سئوال از رئیس‌جمهو را امضا کردیم، اما آنچنان دولتی ها نمایندگان را تحت فشار قرار دادند که برخی نمایندگان به ناچار امضا هایشان را پس گرفتند. همان تعداد اقلیت را هم تحت فشار قرار می دهند، پروژه های نمایندگان در حوزه های انتخابیه را دچار مشکل می کنند، یا تطمیعشان می کنند که سوالشان را از رئیس جمهور پس بگیرند. ما ۱۰۴ نماینده بودیم، هم قسم شدیم که سوال از رئیس جمهور را در مورد ارز، بیکاری، معیشت، آثار برجام و ... بپرسیم. رئیس جمهور باید پاسخگوی مردم باشد، پاسخگو بودن رئیس‌جمهور به نمایندگان که منتخبان مردم هستند به معنای این است که مجلس در راس امور است اما متاسفانه می بینیم با تطمیع، ۱۰۴ امضای نمایندگان را به زیر ۶۰ امضا رساندند، همه استانداران و معاونان رئیس‌جمهور و وزرا زنگ زدند تا امضاهای نمایندگان را پس بگیرند.
جنگ، جنگ اقتصادی است. به هیچ عنوان شیطنت دشمن را نباید فراموش کنیم، به هیچ عنوان نباید اتحادمان را ذیل خط رهبری و ذیل چتر مستحکم و با درایت ولی فقیه نباید فراموش کنیم. پس ما باید حتما متحد باشیم که رمز پیروزی مان است، اما اینکه مردم خواسته هایشان را از خادمشان به نام رئیس‌جمهور سوال کنند، این مغایرتی با وحدت ندارد.
عملکرد ضعیف کابینه دوازدهم را ناشی از عملکرد ضعیف نظارتی مجلس می‌دانید؟
بله، تیغ نظارتی مجلس کُند است. در زمینه بررسی رای اعتماد به وزرا نیز مجلس ضعیف عمل کرد. امروز زندگی اشرافی رئیس جمهور و وزرایش آفت بزرگی است.
آیا آفت زندگی اشرافی شامل نمایندگان هم می شود؟ رهبر انقلاب در دیدار اخیرشان نسبت به زندگی اشرافی نمایندگان نیز هشدار دادند، علت تمایل نمایندگان به زندگی اشرافی چیست؟
بله، واقعیت این است زندگی اشرافی در میان نمایندگان نیز رسوخ کرده است. وقتی شکم نماینده ای سیر است، می‌رود ورزشگاه از عدم حضور بانوان در ورزشگاه‌ها انتقاد می کند در حالی که مشکل مردم این نیست. وقتی شکم نماینده ای سیر است، ماشین‌ها و خانه‌های آنچنانی دارد، حرف از حصر می زند، حرف از مسائل حاشیه ای می زند. هیچ وقت شاهد نبودیم طرح و لایحه‌ای در راستای حمایت از مستضعفان از زبان نمایندگانی که شکمشان سیر و زندگی شان اشرافی است مطرح شود، لذا یکدفعه همین طیف بزرگترین دغدغه شان ارائه طرحی برای جلوگیری از طرح سئوال در سخنرانی‌ها و تجمعات می‌شود و حتی مجازات دو سال حبس را برای این موضوع میبینند.
این طرح با اصول قانون اساسی و دموکراسی مغایرت دارد. مردم حق دارند حرف بزنند. این پیشنهاد حتی مغایر با ادعاهای خودشان است مبنی بر اینکه دانستن حق مردم است. مسئول باید پاسخگو باشد، خوشبختانه این طرح رد شد اما شاهکارشان در این دو سال عمر مجلس همین طرح بود.
ما شاهد تنبلی و اشرافی‌گری در شخص رئیس‌جمهور و وزرایش هستیم. بی‌تحرکی و بی‌انگیزگی را در شخص رئیس جمهور و وزرایش شاهدیم. ساعت کاری که رئیس‌جمهور به سر کار می‌رود، واقعا مایه تاسف است. دغدغه اول رئیس جمهور ساختن جکوزی و تعمیر آن در دفتر کارش است. متاسفانه در پرونده حقوق‌های نجومی دولت دلسرد بود و علی رغم تاکیدات رهبر انقلاب به سردی رفتار کرد.
به نظر شما برای ورود به صحنه جنگ اقتصادی چه مولفه هایی نیاز است؟
در جنگ اقتصادی چند مولفه داریم. اولین مولفه اتحاد است. باید دولت را در این شرایط سخت حمایت کنیم. دومین مولفه تبعیت محض از رهبری است. سومین مولفه اینکه باید کابینه دولت ترمیم شود. با این کابینه فشل، اشرافی و تنبل در این جنگ اقتصادی راه به جایی نمی‌بریم. کابینه‌ای جوان می‌خواهیم که شبانه روزی و با انگیزه برای حل مشکلات کشور کار کند و حتی نقطه‌ای خاکستری به لحاظ اقتصادی در رزومه خود نداشته باشد.
وزرای هزار میلیاردی نمی توانند درد مردم را بفهمند. نمایندگانی که به این وزرا رای اعتماد داده‌اند نیز مثل همین وزرا هستند.
نمایندگانی که در مجلس دهم تفکر حمایت از محرومان و مستضعفان را دارند و با تفکر اشرافی در تقابل هستند در اقلیت قرار دارند. مردم ایران بدانند ما در اقلیت هستیم و راه به جایی نمی‌بریم.
آیا ترکیب سیاسی نمایندگان مجلس دهم موجب رویکرد منفعلانه آن شده است؟
بله، نوع ترکیب سیاسی مجلس دهم موجب رویکرد منفعلانه آن در قبال مشکلات اقتصادی مردم شده است.
از مجلسی که نمایندگانش به بهانه حمایت از برجام رای می آورند و در واقع با موج برجام به مجلس وارد می شوند، نباید انتظار داشته باشیم سوال از وزرا مطرح کنند، یا استیضاح و انتقاد و برخورد با دولت را در کارنامه خود داشته باشند. از این مجلس بیشتر از این انتظار نیست. مردم این نمایندگان را انتخاب کردند و خودکرده را تدبیر نیست.
برجام که غیر از وقت سوزی، غیر از هدر دادن وقت و اعتماد مردم، غیر از دادن امید واهی به مردم هیچ چیز دیگری نداشت. دشمن و نفوذی‌های داخلی آنچنان برجام را خوش و آب رنگ جلوه دادند که رهبری فرمود اینها دست چدنی را در دستکش مخملی کرده اند یعنی این دستکش مخملی ظاهرش خوش‌رنگ و خوش ناب است، رنگی و نرم است اما باطنش دستی چدنی است، می‌شکند، ولی متاسفانه نفوذی های داخلی اینقدر مردم را به برجام امیدوار کردند تا یکدفعه بعد از خروج آمریکا از برجام امید از مردم گرفته شود. امید موتور محرک جامعه بود، علت اغتشاشات دی ماه این بود که امید از مردم گرفته شد.
نماینده ای که میلیاردها تومان دارایی‌اش است، نمی تواند درد مستاجر را بچشد. نمایندگانی که ماشین های آنچنانی دارند، نمی دانند درد موتورسوار و پرایدسوار چیست. از این مجلس مردم‌زده انتظاری بیش از این نیست که بیایند حرف مردم را بیان کنند.
آیا از عملکرد هیات نظارت بر رفتار نمایندگان راضی هستید؟
موضوع مهمی را مطرح کردید، یک مقدار بالاتر از آن صحبت می کنم. موضوعی به نام تعارض منافع وجود دارد. وقتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی که بر رفتار نمایندگان نظارت می کنند، قرار است خودشان از نمایندگان رای بیاورند و در هیات نظارت بر رفتار نمایندگان بیایند، اینجا تعارض منافع پیش می‌آید، یعنی منافع آن نمایندگان در این است که نظر مجلس را که قرار است به آنها رای دهند جلب کنند.
نماینده ای که الان در هیات نظارت است، غیر مستقیم وام‌دار همه نمایندگان مجلس است و باید نظر آنها را جلب کند، چون باید دوباره رای بیاورد. هر جایی که تعارض منافع به وجود آید کارایی به حداقل می رسد. از جمله نظارت بر رفتار نمایندگان که طبیعتا کارایی این هیات به حداقل می‌رسد. ما باید د این راستا قانون تعارض منافع را که در همه کشورهای دنیا وجود دارد وضع کنیم.