«محسن علیمردانی» در گفت‌وگو با ماهنامه «نماینده» اظهارداشت: «در جامعۀ ما مشاهده می‌شود که برخی از مشاغل حساس را به‌افرادی سپرده‌اند که صلاحیت داشتن آن شغل را ندارند. بنابراین در کشور حساسیتی که باید برای پست‌های حساس لحاظ شود، وجود ندارد، البته در خیلی موارد وجود داشت اما شاید ذهن‌ها کهنه شده بود. لذا دوستان طرحی آماده کردند که حتماً بعضی از پست‌های حساس به افرادی داده شود که در کشور سوء سابقه نداشته باشند. مشخصاً مشاهده می‌شد که افراد دوتابعیتی، پست‌های مهمی را برعهده می‌گرفتند. بنابراین در بحث جاسوسی این طرح در مجلس نهم بیشتر اهمیت پیدا کرد.»
علیمردانی به ماجرای «خاوری» اشاره کرد و گفت: «آقای خاوری روی یک‌سری از مشکلات جامعه تأثیرگذار بود. در آن دوره بحث او و یک‌سری افراد دیگر بسیار داغ شد و باعث گردید که دوستان آن طرح را بیاورند. من در این موضوع جزو طراحان اصلی نبودم.»
وی در ادامه افزود: «حدود ۶ ماه در کمیسیون اجتماعی مجلس نهم، محکم و متقن روی این مسئله بحث‌هایی صورت می‌گرفت. منتها تا این طرح به صحن آمد طول کشید و باعث شد که به آخر مجلس برسد و بی‌نتیجه هم ماند و در مجلس دهم رها شد.»
عضو کمیسیون اجتماعی در مجلس نهم با بیان اینکه در کشور در مرحلۀ اجرای قوانین مشکل داریم، تصریح کرد: «معمولاً قوانین وضع می‌شوند منتها شاید در اجرا، کامل به آنها عمل نمی‌شود. گمان می‌کنم بعد از مطرح شدن این طرح نیز روی مشاغل حساس دقت بیشتری اعمال شده است اما همچنان مشکلات گذشته در انتصاب افراد در شغل‌های حساس به‌قوت خود باقی است.»
وی در پاسخ به این سؤال که آیا این طرح در تعارض با قانون اساسی است، بیان داشت: «این موضوع بعید است زیرا مسئله خاصی در طرح وجود نداشت. این طرح به‌صورت روتین باید در کشور اجرا می‌شد. در دنیا هم چنین حساسیت‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد این طرح موضوع اضافه‌ای نبوده است. کم شدن حساسیت در مواردی باعث شد که دوباره حساسیت‌ها و توجهات بیشتر شود. لذا به‌نظرم می‌تواند دغدغۀ اکثر دلسوزان نظام باشد و بعید می‌دانم کسی با آن مخالف باشد.»
نماینده ادوار در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه این طرح در مجلس دهم معطل ماند، اظهار داشت: «این طرح دو بار به شورای نگهبان رفت و پس از بار دوم که به مجلس برگشت تا ایرادات رفع شود، در مجلس ماند و دیگر بررسی نشد.»
وی گفت: «تأکید شورای نگهبان به این طرح این بود که توجهات و حساسیت بر بحث جاسوسی و دوتابعیتی‌ها بیشتر شود و منتقدان این طرح می‌گفتند که چرا سپاه باید سابقه افراد را تأیید کند؟ و پاسخ دوستان این بود که کار از محکم کاری عیب نمی‌کند. عده‌ای نیز معتقد بودند برخی از افرادی که سوء سابقه دارند و ممکن است در پست‌های حساس باشند، شاید بعضی از سیستم‌های اطلاعاتی را زیر سؤال ببرند.»
علیمردانی در ادامه افزود: «برخی از پست‌ها در کشور خیلی حساسیت دارند، برخی شغل‌ها امنیتی و اطلاعاتی هستند. سطح برخی از شغل‌ها بسیار بالاست مانند ریاست‌جمهوری، نمایندگی... . نظر دوستان این بود که ممکن است بعضی از اطلاعات را، اطلاعات سپاه داشته باشد، اما خودِ اطلاعات ندارد. یکی از دفاع‌های دوستان این بود که ضرر ندارد که در پست‌های حساس از اطلاعات سپاه هم استعلام بگیرند. این دلایل توسط مخالفان و موافقان این طرح مطرح می‌شد که شاید همین جزئیات اجرایی شدن این طرح را به تعویق انداخت.»