«نماینده» / هادی سرعتی: هشتم دی ماه سال ۱۳۸۹ بود که بهارستانی‌ها پیشنهاد ادغام سازمان تربیت بدنی و سازمان ملی جوانان را تصویب کردند و تولد وزارتخانه‌ای تحت عنوان وزارت ورزش و جوانان را رقم زدند.
در صحن علنی روز چهارشنبه، ۸ دی ماه سال ۸۹ که ایجاد وزارت ورزش و جوانان در دستورکار این جلسه قرار گرفت، برخی نمایندگان به مخالفت و موافقت با ادغام سازمان ملی جوانان و سازمان تربیت بدنی که هر دو زیر نظر شخص رئیس‌جمهور اداره می‌شدند، به ایراد نطق پرداختند.
«سیدکاظم موسوی»، نمایندۀ مردم اردبیل، نیر و نمین در مجلس هشتم در مخالفت با این ادغام معتقد بود ماهیت سازمان ملی جوانان با سازمان تربیت بدنی متفاوت است به‌گونه‌ای که کار سازمان تربیت بدنی اجرایی و کار سازمان ملی جوانان به‌صورت سیاست‌گذاری است لذا مشکلات زیادی در این زمینه ایجاد خواهد شد.
«علی ادیانی‌راد»، نمایندۀ جویبار، سوادکوه و قائمشهر در مجلس هشتم نیز در مخالفت با طرح تبدیل سازمان‌های تربیت بدنی و ملی جوانان به وزارت ورزش و جوانان، وظایف و اقدام‌های این ۲ سازمان را در تضاد با هم دانست چرا که ورزش و فدراسیون‌ها تابع قوانین بین‌المللی هستند و نمایندگان نمی توانند برای قانون‌گذاری به آن ورود پیدا کنند.
از طرف دیگر در باب موافقت با ایجاد وزارت ورزش و جوانان، «مصطفی کواکبیان»، نمایندۀ مردم سمنان در مجلس هشتم با اظهار اینکه تنها راه حفظ اقتدار مجلس در بحث نظارت، ایجاد وزارت است، اذعان کرده بود با ایجاد وزارت، نظارت مجلس برعمکلرد سازمان‌ها افزایش یافته و شفاف‌سازی در امور این سازمان‌ها بیشتر خواهد شد.
همچنین «علی اکبر اولیا»، نمایندۀ یزد و صدوق در مجلس هشتم نیز که یکی از طراحان اصلی و ارائه دهندگان طرح ایجاد وزارتخانه ورزش بود، در دفاع از این طرح عنوان کرد که در صورت تبدیل این سازمان به وزارتخانه، این وزارتخانه می‌تواند تحت نظارت مجلس قرار گیرد و این موضوع به قوت مجموعه، کمک خواهد کرد.
درنهایت مجلس با ۱۴۱ رأی موافق، ۴۶ رأی مخالف و ۶ رأی ممتنع از مجموع ۱۹۵ نمایندۀ حاضر در جلسۀ علنی آن روز با ادغام سازمان ملی جوانان و سازمان تربیت بدنی در راستای ایجاد وزارت ورزش و جوانان، موافقت کردند.
پس از آن تحقیقاتی در راستای ادغام وزارتخانه‌ها صورت گرفت و معلوم شد با اینکه ممکن است این اقدام باعث کاهش هزینه‌ها و ارتقای بهره‌وری‌ها شده باشد اما همچنان فرهنگ و ساختار این سازمان‌ها با یک‌دیگر ادغام نشده و بهبودی در انجام مأموریت اصلی این نهادها حاصل نشده است. بنابراین ساز جدایی وزارت ورزش و جوانان بیشتر از هر زمان دیگری از سال ۹۳، کوک شد. «اسحاق جهانگیری»، معاون اول ریاست‌جمهوری نیز در نخستین جلسۀ شورای عالی جوانان در دولت یازدهم در تاریخ ۱/۷/۹۳ از معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس‌جمهور خواست زمان ویژه‌ای را به بررسی این مسئله اختصاص دهند که آیا لازم است سازمان پیگیر امور جوانان همانند گذشته مستقل شود یا تصمیم اتخاذ شده برای ادغام آن با وزارت ورزش درست بوده است.
یکی از مهم‌ترین علت‌های این موضوع را هم به دلیل عجله در شکل‌گیری وزارتخانه، دانسته‌اند. زیرا بدون تصویب قانون دربارۀ وزارتخانه آن را ایجاد کردند و قرار شد ۶ ماهه قوانینی به تصویب برسد که این اتفاق رخ نداد. به عقیدۀ نمایندگان مجلس مخالف ادغام، این اتفاق در شرایطی باید اتفاق بیفتد که دو سازمان با یک‌دیگر سنخیت داشته باشند و نه یکی غالب و دیگری مغلوب باشد. این درحالی است که در برخی ادغام‌هایی که تا کنون صورت گرفته، برخی سازمان‌ها مظلوم واقع شدند و در وزارت ورزش و جوانان نیز ۹۸ درصد از فعالیت‌های اجرایی مربوط به ورزش است. جوان در مکان‌هایی مانند دانشگاه و حوزه موضوعیت پیدا می‌کند و فقط یکی از نیازهای او ورزش است و در ادغام حوزۀ ورزش و جوانان موضوع حقوق جوانان تحت‌الشعاع قرار گرفته است.
درنهایت خرداد ماه ۹۶ نمایندگان مجلس با بررسی دوفوریتی لایحۀ دولت برای تفکیک ۳ وزارتخانۀ ادغام شده در دولت قبل، یعنی تفکیک وزارتخانه‌های «راه‌وشهرسازی»، «صنعت، معدن و تجارت» و «ورزش و جوانان»، مخالفت کردند؛ رأی مخالفی که مانعی است بر سر تغییر ساختار عجولانۀ دولت. به‌نظر این مخالفت لایحه یاد شده را برخلاف خواستۀ دولت از ریل شتاب و سرعت خارج می‌کند. حالا با این تصمیم مجلس قرار است این لایحه به‌صورت یک فوریتی بررسی شود و مشخص نیست که بررسی بهارستانی‌ها چه زمان به پایان برسد.
«محمدرضا تابش» درخصوص تفکیک وزارت ورزش وجوانان:
تفکیک اقدامی رو به جلو است
تابش گفت: «با تفکیک وزارت ورزش و جوانان به عقب برنمی‌گردیم و هر اقدام و عملی که جوانان را از سیطرۀ مسائل وزراتخانه خارج کند و به آن به صورت مستقل نگاه کند، بازگشت به عقب نیست بلکه اقدامی رو به جلو است. زمانی که سازمان جوانان به وزارت ورزش ملحق شد یک گام به عقب برگشتیم. هم‌اکنون با این تفکیک می‌خواهیم این موضوع را اصلاح کنیم.»
ابراهیمی درخصوص تفکیک وزارت ورزش و جوانان:
وزارت ورزش جای خالی سازمان ملی جوانان را پر نکرد
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس با بیان اینکه بسیاری تشکیل این وزارتخانه را برای نظام اداری کشور مفید و تفکیک دوباره آن را موجب حجیم‌تر شدن دستگاه‌ها و افزایش بوروکراسی می‌دانند، اظهار داشت: «باید توجه داشت که وزارتخانه جدید در حوزة جوانان نتوانسته است جای خالی سازمان ملی جوانان را پر کند. بنابراین باید سازمانی باشد که بتواند در حوزه جوانان سیاست‌گذاری کرده و برنامه‌ها را اجرایی نماید.»