نماینده/ ترکیه طی دو سال گذشته سعی کرده است یک منطقه امن را در شمال دولت سوریه و به موازات مرزهای خودش به وجود آورد؛ منطقه ای شبیه منطقه کردستان عراق طی سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۳. اردوغان تلاش بسیاری کرد با کمک ایالات متحده آمریکا و دیگر کشورهای اروپایی این منطقه را به وجود آورد، اما موفق نشد. ترکیه همچنین صدها نفر را به استان حلب فرستاد تا این استان را از سیطره دولت به شکل کامل خارج کنند. این افراد در نزدیکی شهر غازی عنتاب و زیر نظر آموزگاران آمریکایی و با هزینه سنگین عربستان سعودی تعلیم دیده بودند. این نیروها سرانجام وارد شهر مرزی یایلا داغی شده و به مرور خود را به استان حلب در سوریه رساندند.

طی چند هفته گذشته رسانه های غربی و ترکی اخبار و اطلاعات زیادی درباره مرزهای جنوبی این کشور بخصوص نزدیک به سوریه خبر دادند. مطابق با آخرین خبرها ترکیه در شرایط کنونی منطقه به دنبال انجام یک حمله سراسری به سوریه بدون اجازه طرف های بین المللی است. از این رو ترکیه تلاش می کند با استفاده از امکانات یک منطقه آزاد شده و امن بتواند تعداد بیشتری از تروریست ها را تربیت کرده و برای سرنگونی بشاراسد روانه کند.

این نکته روشن است که هر گونه عملیات نظامی ترکیه علیه سوریه باید الزاما همکاری و پشتیبانی وسیع آنکارا را از طرف گروه های مخالف دمشق به همراه داشته باشد؛ در حالی که ترکیه نمی تواند از یک طرف از این گروه ها حمایت کند و از سوی دیگر در معرض فشار افکار عمومی جهان قرار نگیرد، زیرا در صورتی که جهان متوجه شود ترکیه از گروه های تروریستی حمایت می کند این دولت به عنوان یک دولت تروریستی به جهان معرفی می شود؛ بنابراین ترکیه سعی می کند داشتن هر گونه رابطه با گروه های تروریستی را تکذیب کند.

چندی پیش جورسیل تکین، دبیرکل حزب خلق جمهوری در ترکیه ـ که یکی از بزرگ ترین احزاب مخالف دولت است ـ از طرحی پرده برداشت که ارتش ترکیه مشغول انجام عملیاتی نظامی در خاک سوریه بوده و مرقد شاه سلیمان را انتقال داده است. در همین ارتباط روزنامه جمهوریت ترکیه با انتشار ویدئویی نشان داد به بخش هایی از خاک سوریه سلاح ارسال شده است. در این فیلم، افسران و سربازان ترک دیده می شوند که صندوق های مهمات را باز کرده و داخل سه کامیون وابسته به سازمان اطلاعات ترکیه می کنند. رجب طیب اردوغان در گفت وگویی تلویزیونی بصراحت این مساله را انکار کرد و گفت: کسی که اقدام به انتشار این ویدئو کرده است بزودی بهای گزاف آن را خواهد پرداخت. من اجازه نمی دهم او از چنگ عدالت بگریزد. سردبیر روزنامه جمهوریت در صفحه توییتر خود به همین مناسبت نوشت: ما روزنامه نگاریم نه خدمتکار دولت. این وظیفه ماست که اسرار مربوط به اعمال کثیف دولت یا سازمان های اطلاعاتی را به گوش مردم برسانیم.

در گزارشی که دویچه وله آن را منتشر کرد، آمده بود این مهمات وابسته به سازمان اطلاعات ترکیه (میت) بوده و شامل سلاح و مهمات برای گروه های تند رو و مخالف دولت سوریه است که از طریق حسین عونی جوش، استاندار ازنه فرستاده شده است. دراین گزارش همچنین قید شده بود پاسگاه پلیس ازنه اجازه بازرسی از این صندوق ها را نداده و گفته است این کامیون ها به دستور مستقیم رجب طیب اردوغان ارسال شده است.

بازنده نبرد سوریه

اسناد مربوط به حمایت های ترکیه از تروریست ها در سوریه به همین جا ختم نمی شود، زیرا داوود اوغلو، نخست وزیر ترکیه در اظهاراتی نسبت به پیامدهای سیاست خارجی کشورش ابراز نگرانی کرد و گفت: قطعا شناخت ما نسبت به سوریه دچار ضعف و کاستی بوده است. اگر این وضعیت به همین صورتی که وجود دارد، تغییر نکند ما باید اعتراف کنیم ترکیه هزینه گزافی در قبال بحران سوریه متحمل شده است. ترکیه تاکنون به اهدافش نرسیده است و باید خودش را یکی از بازندگان این نبرد به حساب آورد.

مساله حمایت ترکیه از گروه های تروریستی در سوریه مساله ای نیست که بشود آن را پنهان کرد. یک بار جوبایدن، معاون رئیس جمهور آمریکا در یک سخنرانی که بازتاب گسترده ای داشت و حتی مجبور شد به خاطر آن عذرخواهی کند، گفت: ترکیه که متحد آمریکا در منطقه خاورمیانه است به تشکیل گروه های تروریستی کمک می کند و هدفش تغییر نظام در این کشور است.

از همه اینها گذشته، ترکیه به شیوه های مختلف تاکنون سعی کرده است به گروه های تروریستی کمک های مالی کند؛ از جمله:

۱ ـ فروش نفت خام از طریق دو شهر بطمان و غازی عنتاب واقع در جنوب شرق ترکیه و شمال شرق سوریه به شرکت هایی مانند کایالار، بیلعنلار، دوغولو و بارنتلی که از این طریق تاکنون توانسته است روزانه یک میلیون دلار سود به تروریست ها برساند. دولت ترکیه این کارها را از طریق اشخاصی چون حسن ایکینچی، مهمت بارتینلی، عثمان کایا و حیدر کاسلار انجام داده است.

۲ ـ فروش آثار باستانی سوریه از طریق اراضی ترکیه که سود کلانی معادل هفت میلیارد دلار تا به حال برای گروه های تروریستی ازجمله داعش به همراه داشته است.

۳ ـ فروش اعضای بدن کشته شدگان حوادث تروریستی و شهروندان عادی و مخالفان به تاجران اروپایی از طریق ترکیه

۴ ـ عقد معاملات سنگین در برابر آزادسازی برخی گروگان ها و اسرا در خاک ترکیه

۵ ـ فروش زنان غیرمسلمان از طریق خاک این کشور

۶ ـ فروش نسخه های خطی وکتاب های قدیمی دزدیده شده از سوریه و عراق

۷ ـ فروش اطلاعاتی که از سوریه و عراق به دست آمد و به چنگ دستگاه های اطلاعاتی این کشور افتاد.

۸ ـ کمک های مالی و تسلیحاتی مستقیم سازمان اطلاعات ترکیه به داعش در جریان اشغال کوبانی

۹ ـ کمک هایی که از طریق موسسات بظاهر خیریه و غیردولتی وابسته به حزب عدالت و توسعه ترکیه ارسال می شود. برای مثال موسسه i.h.h گفته می شود انبارها و دفاتر این موسسه در استان هاتای ترکیه وجود داشته و به صورت آشکار فعالیت می کند.

۱۰ ـ فراهم کردن درآمدی معادل یک میلیارد دلار در سال که گروه داعش آن را تنها از طریق قاچاق کالاها از طریق ترکیه به دست می آورد. این مساله را ویکتور ایوانف، رئیس هیات فدرالی کنترل بر رد و بدل شدن کالاهای قاچاق در سوریه نیز تائید می کند.

دخالت های ترکیه در امور دیگران و حمایت های بی دریغ این کشور از گروه های تروریستی بدون پاداش نماند. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که کاهش محبوبیت رجب طیب اردوغان و ناکامی اخیر او در انتخابات پارلمانی ترکیه، زاییده همین سیاست های اشتباه است. در این انتخابات بود که مردم ترکیه مخالفت های خود را با آرای منفی شان به حزب عدالت وتوسعه نشان دادند و خواستار تجدید نظر در سیاست خارجی این کشور شدند. از قدیم گفته اند تروریسم خوب یا بد وجود ندارد و هر کس امروز سم می پزد ناچار خود آن را نیز می چشد.

منبع: العهد