شناسهٔ خبر: 68670 - سرویس سیاست
نسخه قابل چاپ منبع: ایرنا

گزارشی پیرامون واکنش رسانه‌های ضدانقلاب به مواضع انقلابی روحانی در نیویورک

سازمان ملل

به گزارش نماینده، یکسال و اندی پیش رسانه‌های ضد انقلاب با روی گشاده پیروزی روحانی را تبریک می‌گفتند اما رفته رفته نقاب نفاق از چهره این رسانه‌ها کنار رفت تا به جایی که امروز دست به قلم برده و کاریکاتور‌های فراوان با مضامین توهین آمیز علیه وی تصویر می‌کنند. هنوز جوهر تبریک‌ها و تمجید‌ها از رئیس جمهور جدید ایران خشک نشده است که همان قلم‌ها او را دروغ‌گو خطاب می‌کنند.

رسانه‌های ضد انقلاب البته باید هم عناد بورزند، چرا که روحانی قاطع در مقابل کل جهان ایستاد و فریاد کشید: «منافع کشورهای غربی در منطقه خاورمیانه در گرو به رسمیت شناختن باورها و خواست مردم منطقه در قالب نظام های مردم سالاری است».

این موضع‌گیری به قدری برای دشمنان ما سنگین آمد که نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی، با اعتراف به اینکه ایران موفق شده است انقلاب خود را به جهان صادر کند، در همان مجمع ابراز نگرانی کرده و می‌گوید: «ایران در سی و پنج سال گذشته به صورت مستمر ماموریتی جهانی را دنبال کرده و هدف این ماموریت صدور انقلاب به جهان است».

این مسئله زمانی روشن‌تر می‌شود که نیک آهنگ کوثر خبرنگاری فراری و نویسنده ثابت سایت‌های ضدانقلاب روزآنلاین، رادیو زمانه و خودنویس در واکنش به صحبت‌های روحانی می‌نویسد: «بسیاری می‌اندیشند که شما به عنوان یک عنصر امنیتی که در چارچوب جمهوری اسلامی فعال بوده، نگاهی مبتنی بر کرامت انسانی ندارید، چرا که دوام آوردن در ساختار امنیتی جمهوری اسلامی، روحیه‌ ویژه‌ای می‌طلبد. سازمان و ساختاری که نوکیشان را می‌کشد، دگراندیش‌ها را حبس می‌کند، مخالفان را از دم تیغ می‌گذراند و سابقه‌ای غیر درخشان در ترور منتقدان خارج از کشور داشته است».

اما رسانه‌های ضد انقلاب برای اینکه صحبت‌های اصلی روحانی را سانسور کنند و زهر چشمی از وی به خاطر مواضع انقلابی‌اش بگیرند، از متن به حاشیه رفته و دست به دامن جمله‌ای کوتاه از مصاحبه‌ی روحانی با شبکه تلویزیونی «سی‌ان‌ان» شدند.

زمانیکه روحانی در پاسخ به پرسش کريستين امانپور در خصوص بازداشت روزنامه‌نگاران در ايران گفت: «فکر نمی‌کنم فردی به خاطر روزنامه‌نگاری، يا به خاطر  فعاليت رسانه‌ای دستگير شده باشد»؛ رسانه‌های ضد انقلاب با انتشار خبر، یادداشت، کاریکاتور و ... به این موضوع ارزش مضاعف داده و بدین وسیله آن را مدتی روی خط خبری خود نگاه داشتند.

۱- به طور مثال فاطمه طیری قاضی معروف به فرشته قاضی؛ خبرنگار فراری و نویسنده سایت ضد انقلاب روز آنلاین شعارهای انتخاباتی روحانی را زیر سوال برده و می‌نویسد: «اگر روزنامه نگار زندانی نداریم، چرا وعده آزادی شان را دادید؟ ». در این راستا مهسا امرآبادی که به جرم فعالیت تبلیغی علیه نظام در سال ۸۸ به یک سال زندان محکوم شده بود و دارای سابقه همکاری با نشریات زنجیره‌ای است، اینگونه می‌نویسد: «یا سخنان و وعده‌های انتخاباتی شما فریب‌کاری بوده است و یا سخنان امروزتان».

سروش دباغ فرزند عبدالکریم سروش نیز در همین رابطه در صفحه فیسبوک خود این‌گونه می‌نویسد: «از شنیدن این خبر جا خوردم، ابتدائا فکر کردم آن کس که هولوکاست را انکار می کرد، گوینده این سخن است؛ اما متاسفانه این چنین نبود. کثیری چون من که در انتخابات خرداد سال گذشته به روحانی رای دادند و از او حمایت کردند، به سبب وعده های انتخاباتیِ ایشان بود؛ دفاع از حقوق و کرامت انسانیِ شهروندان نیز یکی از این وعده ها بود».

۲- برخی دیگر نیز مطالبه‌ی سکوت از روحانی در مقابل این سوال را داشتند؛ بطور مثال سایت ضد انقلاب رادیو فردا، به قلم مرتضی کاظمیان در اعتراض به صحبت رئیس جمهور می‌نویسد: «کف انتظار از روحانی این است که اگر به شکل علنی، گامی برای تغییر وضع زندانیان سیاسی و مطبوعاتی برنمی‌دارد، دست‌کم به توجیه بازداشت غیرقانونی و سرکوب آزادی بیان و عقیده در ایران همت نگمارد».

اکبر منتجبی نیز در این دسته قرار دارد، وی در صفحه فیسبوک خود با عنوان «گاهي سكوت مقدس است» خطاب به روحانی اینطور می‌نویسد: «كاش مي‌گفتي‌: روزنامه نگارهايي داريم كه زنداني‌اند. نمي دانم جرمشان چيست. زيرا اصل تفكيك قوا در ايران رعايت و اجرا مي‌شود. اميدوارم مشكل روزنامه نگاران ما حل شود. با روزنامه‌نگاران و خبرنگاران بايد با تسامح رفتار كرد. و اميدوارم هيچ روزنامه‌نگاري در هيچ كجاي دنيا نه زنداني شود و نه جانش را در كارش از دست دهد».

۳- برخی نیز روحانی را به دروغ‌گویی متهم کردند. سایت ضد انقلاب کلمه در مطلبی با عنوان «آقای رئیس‌جمهور! دروغ، کلید همه گناهان است» از سخنان روحانی در مصاحبه با رسانه های آمریکايی در نیویورک بشدت انتقاد کرد و وی را دروغ‌گو خطاب کرد.

در نمونه دیگری سایت بی‌بی‌سی فارسی نیز در مطلبی با عنوان «روزنامه نگار زندانی نداریم؛ از دروغ تا سازشکاری» به قلم احسان آمرطوسی می‌نویسد: «موضوعی که بعد از ابراز این سخنان آقای روحانی بحث برانگیز شد و تعجب گروهی از کاربران شبکه های اجتماعی را به دنبال داشت، به نوعی به تفاوت این گفته آقای روحانی با محتوای گزارش هایی بر می گردد که در سال های اخیر توسط سازمان های حقوق بشری یا مدافع حقوق روزنامه نگاران منتشر شده ... این تفاوت فاحش سبب شد عمده ترین واکنش در توئیتر و فیس بوک به این سخنان آقای روحانی این باشد که گروهی او را به «دروغ گویی» متهم کنند، و اگر از حامیان او بوده اند افسوس بخورند که چرا رییس جمهوری منتخب شان که با شعار «تشکیل دولت راستگویان و درستکاران» پا به عرصه انتخابات ریاست جمهوری گذاشته بود آن کرد که توقع نداشتند».

اما پرسش اصلی ناظر به چرایی این تغییر و چرخش است به طوریکه روزی این افراد و رسانه‌ها از روحانی حمایت می‌کنند و روزی او را دروغ‌گو می خوانند، که البته پاسخی معلوم دارد؟ پر واضح است که دشمنان نظام جمهوری اسلامی ایران، روحانی را در قامت رییس جمهوری انقلابی برای ایران نمی پسندند و از آن رو که جناب آقای رئیس جمهور ویژگی‌های مطلوب آنان را دارا نیست و سابقه‌ی مشخصی در خدمت به انقلاب دارد؛ رفته رفته دندان‌ها را بیشتر به هم فشرده و شمشیر پنهانی دیروز خود را برای وی عیان می‌کنند.

نظر شما