به گزارش «نماینده»، مجلس ششم آوردگاه حضور اصلاح‌طلبان(مشارکتی‌ها) در قوه مقننه بود؛ با رد صلاحیت اکثر اعضای حزب مشارکت برای انتخابات مجلس هفتم در حالی که آنها برای ادامه حضور در مجلس نیز تمایل چندانی نداشتند،  از سوی این جناح تلاش برای استفاده حداکثری از اقدام شورای نگهبان جهت ایجاد جنجال در کشور در دستور کار قرار گرفت؛ تحصن ۲۰ روزه نمایندگان در مجلس، روزه سیاسی، استعفای نمایندگان یکی پس از دیگری و اعلام استعفای استانداران و فرمانداران و بخشداران سراسر کشور از جمله این اقدامات بود. اقدامات این طیف پس از پایان مجلس حاشیه‌ساز و جنجالی ششم استمرار داشت، تعدادی از آنان به خارج از کشور پناهنده شدند و هم‌اکنون در خدمت سرویس‌های بیگانه قرار گرفته‌اند.

آنچه پیش رو دارید، مُروری بر فعالیت تعدادی از نمایندگان فراری مجلس ششم در خارج از کشور است:

فاطمه حقیقت‌جو:  او اولین نماینده مجلس ششم بود که در جریان استعفای دسته‌جمعی نمایندگان پس از عدم موفقیت برای اغتشاش در مجلس، استعفایش توسط اعضای این مجلس در تاریخ ۴ اسفند ۱۳۸۲ پذیرفته شد.  

این نماینده مجلس ششم سپس به خارج از کشور پناه برد و به محض ورود با اعطای بورسیه از جانب دولت آمریکا مورد حمایت غرب قرار گرفت و در دوران فتنه ۸۸ نقش بارزی برای ایجاد کمپین‌های ضد ایرانی ایفا کرد.

حقیقت‌جو در تلاشی دیگر برای هماهنگ کردن اپوزیسیون در مقابله موثر با نظام جمهوری اسلامی ایران، از دست اندرکاران اصلی کنفرانسی بود که به «کنفرانس هتل همپتون» شهرت داشت؛  کنفرانس هتل همپتون بخشی از پروژه «دهه ۶۰» بود که با حمایت سازمان‌های غربی برگزار شد.

وی همچنین به عنوان دبیر موسسه پرهیز از خشونت در جلسه براندازی و تشکیل دولت در تبعید که در آن از گروه های تروریستی منافقین و کوموله تا فدائیان خلق هر دو گرایش اقلیت و اکثریت، ربع پهلوی و شهریار آهی به همراه نمایندگان احزاب ضد انقلاب حضور داشتند؛ شرکت کرده بود.

فاطمه حقیقت‌جو که از مدافعان ازدواج سفید است، کشف حجاب نیز نموده است.

جملیه کدیور: وی عضو اولین دوره شورای شهر تهران بود که جهت حضور در انتخابات سال ۷۸ از این نهاد استعفا داد و در فهرست جبهه مشارکت قرار گرفت و توانست راهی مجلس ششم شود. وی هم‌اکنون با همسرش (عطاءالله مهاجرانی) در انگلیس زندگی می‌کند و در انتخابات سال ۸۸ نیز از نیروهای تاثیرگذار در ستاد انتخاباتی کروبی بود.

کدیور ترجیح می‌دهد به صورت نرم با ساختار نظام مقابله کند. خردادماه سال جاری، درست چند روز پس از ادعای ترامپ مبنی بر اینکه ایران به پای میز مذاکره باز خواهد گشت، شماری از اصلاح‌طلبان در نامه‌ای مشترک با اپوزیسیون خارج از کشور خواستار مذاکره مستقیم با رئیس‌جمهور آمریکا شدند؛ نام جملیه کدیور در این نامه آمده بود.  

نکته قابل توجه آنکه او خواهر محسن کدیور است، فردی که در سال ۷۷ به دلیل تحریک دانشجویان برای اغتشاش و نفی اسلامیت نظام به اتهام فعالیت تبلیغی و نشر اکاذیب به حکم دادگاه ویژه روحانیت ۱۸ ماه زندانی شد و در حال حاضر در خدمت سرویس‌های غرب قرار گرفته است.

رجبعلی مزروعی: نماینده مردم اصفهان در مجلس ششم و عضو شورای مرکزی جبهه منحله مشارکت بود، او در حال حاضر در خارج کشور به عنوان کارشناس شبکه بی‌بی‌سی فارسی علیه انقلاب اسلامی موضع‌گیری می‌کند.

نماینده اصفهان در مجلس ششم،  پس از خرداد ۷۶ با راه‌اندازی انجمن صنفی روزنامه‌نگاران پایگاهی را برای همکاری با محافل بین‌المللی مشکوک و وابسته به سرویس‌های جاسوسی غرب مهیا کرد. مزروعی، زمانی که در انجمن صنفی روزنامه‌نگاران فعالیت می‌کرد با استفاده از امکانات آن سفرهایی به خارج از کشور داشت. وی در فتنه ۸۸ از کشور گریخت و سر از بلژیک درآورد.

عضو حزب منحله جبهه مشارکت سال ۹۱ به جرم فعالیت تبلیغی علیه نظام به یکسال حبس و همچنین به جرم توهین به رئیس‌جمهور نیز به شش ماه حبس و ۵ سال ممنوعیت از عضویت در احزاب، تشکل‌ها و فعالیت‌های رسانه‌های و مطبوعاتی محکوم شد.

گفته‌ می‌شود، مزروعی شاخه برون‌مرزی سازمان منحله مجاهدین انقلاب اسلامی را تشکیل داده است.

نورالدین پیرمؤذن: نماینده اصلاح‌طلب اردبیل در مجالس ششم و هفتم که در مجلس هشتم رد صلاحیت شد.

او هم‌اکنون در آمریکا مشغول فعالیت علیه جمهوری اسلامی است. وی در آمریکا از مؤسسات آموزشی این کشور ظاهراً فرصت‌های مطالعاتی دریافت کرده بود و هر چند مدعی بود که بعد از پایان این فرصت مطالعاتی به ایران بازخواهد گشت؛ اما نه‌تنها به کشور بازنگشت، بلکه با حضور در رسانه‌های ضد انقلاب علیه ساختار نظام موضع‌گیری کرد و همچنان به فعالیت‌های ساختارشکنانۀ خود ادامه می‌دهد.

تحرکات نورالدین پیرموذن منجر شد تا برادر وی (کمال الدین پیرموذن) با صدور پیامی از اقدامات برادرش اعلام انزجار کند.

در پیام او آمده بود: «لازم می‌دانم از طرف خود و به نیابت از خاندان  پیرموذن ضمن عذرخواهی از ملت  ایران خاصه مقام معظم رهبری، تمامی انسان های آزادۀ انقلابی و بویژه خانواده معظم شهدا و ایثارگران عزیز بدینوسیله انزجار و بیزاری و دوری خاندان پیرموذن و خود را از حضورنورالدین پیرموذن در یک کشور خاصم نظام جمهوری اسلامی ایران با موضع‌گیری‌های نابخردانه و ملک و ملت فروشانه نابجا اعلام داشته و آنرا به جد محکوم می‌کنیم.»

علی‌اکبر موسوی‌خوئینی: نماینده مردم تهران در مجلس ششم و دبیرکل اسبق سازمان دانش‌آموختگان ایران بود، او سال ۸۵ به دلیل شرکت در تجمعات غیرقانونی مدتی بازداشت شد.

یک نماینده ادوار مجلس که نخواسته بود نامش فاش شود در آن مقطع به جزئیاتی از فرار خوئینی به خارج از کشور پرداخت و گفته بود: علی‌اکبر موسوی خوئینی قبل از خروج از کشور به جرم اقدام علیه امنیت ملی و شرکت در تجمعات غیر قانونی و تحریک اغتشاشگران محکوم شده بود که مدتی هم در زندان بود.

وی خاطرنشان کرد: این فرد در زندان هم ادعاهایی را مطرح کرده بود که با بررسی های بعمل آمده از سوی مسئولین معلوم شد که ادعاهایش کذب بوده و صحت نداشت.

این نماینده ادوار مجلس با اشاره به اینکه موسوی‌خوینی از گذشته خود اعلام برائت کرده بود، تاکید کرد: با اصرارهای این فرد، ما تقاضا و التماس های مکرر وی را به مسئولین مربوط منتقل کردیم و چون وی به صراحت از گذشته خود اعلام برائت می کرد و عنوان می داشت که می خواهد برای ادامه تحصیل به خارج برود و هدف وی خدمت به نظام و مملکت است، مشکل ممنوع الخروج وی حل شد.

سرانجام او از کشور خارج شد و در حال حاضر به عنصری خدمتگذار برای غرب تبدیل شده که به عنوان کارشناس در برنامه های صدای آمریکا حاضر می شود و توان خود را برای خیانت به جمهوری اسلامی به کار بسته است.

تعدادی از نمایندگان مجلس ششم در نامه ای به نمایندگان مجلس آمریکا خواهان برقراری سازنده بین دو کشور ایران و آمریکا شده بودند؛ نامه‌ای که موسوی خویینی هم آن را امضا کرده بود.

در این نامه آمده بود: مسیربسوی دموکراسی، حمایت از حقوق بشر، توسعه و عدالت اجتماعی در ایران نیاز به تنش زدایی در روابط خارجی و اجتناب از بحران های خشونت آمیز در منطقه دارد؛ ما از شما می خواهیم با در نظر گرفتن این واقعیت به بررسی پیامدهای واقعی و عملی برنامه جامع اقدام مشترک بپردازید. ادامه دشمنی غیر منطقی بین ایران وایالات متحده زیانی به هر دو کشور است و یک مانع عمده برای تلاش های اصلاحی و فعالیت های حقوق بشری در ایران است.