شناسهٔ خبر: 154305 - سرویس سیاست
نسخه قابل چاپ منبع: ماهنامه نماینده

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران در گفت‌وگو با «نماینده»:

ارادۀ ملی برای مبارزه با فساد وجود ندارد

محمود علیزاده‌طباطبایی عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران گفت: رویکرد باید تغییر کند؛ نه‌تنها دولت، یک ارادۀ ملی برای حل معضلات اقتصادی باید صورت بگیرد. اراده‌ای برای مبارزه با فساد نه در قوه قضائیه نه در قوه مجریه و نه در مجلس و سایر نهادها نیست برای اینکه بخشی از این فساد مربوط به همین سه قوه است و اراده باید باشد.

به گزارش «نماینده»، تأکید بر عزم قوای سه‌گانه راهکار مشترک میان همۀ فعالان سیاسی برای مبارزه با مفاسد اقتصادی است و از اهمیت بالایی هم برخوردار است. مسئله‌ای که اگر از ابتدا به آن توجه می‌شد، وضعیت اقتصادی کشور نیز بهتر بود. در همین راستا با «محمود علیزاده‌طباطبایی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران» به گفت‌وگو پرداختیم تا مبارزه با مفاسد اقتصادی را از منظر او بررسی کنیم. مشروح این مصاحبه به شرح زیر است:

* ارزیابی شما از عملکرد اقتصادی دولت چیست و به نظر شما آیا دولت می‌توانست بهتر عمل کند؟

متأسفانه عملکرد اقتصادی دولت از ابتدا بسیار خراب بوده است و تیم اقتصادی دولت تیمی کاملاً ناهماهنگ و غیرمتخصص بودند، به‌خصوص قلب اقتصاد کشور که سازمان برنامه‌وبودجه است. احمدی‌نژاد با هدف خاصی آن را منحل کرد و زمانی که تصمیم به انحلال گرفت با برنامه و با نقشه بود که سرفصل حساب‌های ملی از دست در برود و متأسفانه روحانی هم برخلاف قولی که داده بود هرگز سازمان برنامه‌وبودجه را احیا نکرد.

باوجود اینکه اعلام شد که این سازمان احیا می‌شود و باوجود اینکه قانون آن تصویب شده بود، این اتفاق نیفتاد. من بارها اعلام کردم نوبخت شخصیتی قابل احترام و دوست‌داشتنی است؛ اما به‌هیچ‌وجه برای سازمان برنامه‌وبودجه مناسب نبوده است.

البته ظاهراً تصمیم به احیای سازمان برنامه بودجه نبوده است که تغییری در آنجا رخ نداده و درنتیجه منابع هدر رفته است و بودجه‌ها با توصیه‌های سیاسی دوستانه به دستگاه‌ها اختصاص داده شده است و به‌هیچ‌وجه ضابطه و معیاری برای تنظیم بودجه مطرح نبوده است.

منابع مالی یعنی آنجاهایی که دولت باید مالیات می‌گرفت، نگرفته است و آن جاهایی که نباید بگیرد، فشارهای طاقت‌فرسایی روی عده‌ای آورده است و درآمدهای چند هزار میلیارد تومانی که درآمد نامشروع هستند و طبق اصل 49 قانون اساسی باید به خزانه دولت برگردند، نه‌تنها برنمی‌گردند، بلکه مالیات هم نمی‌دهند.

دلار 4 هزار و 200 تومانی را دادند و هزاران میلیارد تومان رانت ایجاد کرده و فقط 5 هزار دستگاه خودرو آقای «گ» وارد کرده است. ساعت 10 شب جلسۀ دولت تمام شده است و قرار بوده که تا فردا صبح هیچ‌کس اطلاع پیدا نکند که ورود خودرو ممنوع می‌شود؛ اما می‌بینیم نیم ساعت بعد این آقا مطلع می‌شود و 5 هزار دستگاه خودرو وارد می‌کند. متأسفانه حتی اسم این شخص را اعلام نمی‌کنند و این خیلی حرف است. پنج هزار دستگاه خودرو هر دستگاه 600  میلیون تومان استفاده یعنی 3 هزار میلیارد تومان سود بردند. این موارد ناکارآمدی تیم اقتصادی دولت را نشان می‌دهد.

* چه کاری باید انجام شود که بتوانیم در مبارزه با فساد به موفقیت برسیم؟

رویکرد باید تغییر کند؛ نه‌تنها دولت، یک ارادۀ ملی برای حل معضلات اقتصادی باید صورت بگیرد. اراده‌ای برای مبارزه با فساد نه در قوه قضائیه نه در قوه مجریه و نه در مجلس و سایر نهادها نیست برای اینکه بخشی از این فساد مربوط به همین سه قوه است و اراده باید باشد.

یک ارادۀ ملی برای مبارزه با فساد وجود ندارد. یک زمانی در دهۀ 60 منافقین در خانوادۀ مسئولین نفوذ کردند، زمانی که منافقین ریشه‌کن شدند حتی پدر فرزند خود را کشت. امروز هم از آنجایی که فساد رخنه کرده است تا زمانی که مسئولین تصمیم نگیرند هیچ اتفاقی نمی‌افتد.

وقتی روحانیونی داریم که ثروت آنها بالای هزار میلیارد تومان است و در مصدر قدرت هستند و مسئولیت بالایی دارند باید مقامات بالای آنها از آنها بپرسند این ثروت را از کجا آورده‌اند. تا زمانی که این اتفاق نیفتد مبارزه با فساد صورت نمی‌گیرد و تا زمانی که مبارزه با فساد صورت نگیرد مشکل اقتصادی مردم حل نمی‌شود

نظر شما