«نماینده»؛ امیرابراهیم رسولی*/ «با بارش برف سنگین در تهران وبرخی شهرها انتقاد به رسیدگی دستگاه های مسئول بالا گرفت. شهرداری تهران دراین بین متوجه بیشترین انتقادها شد.

شاید برخی فکر کنند طرفداران شهردار سابق از فرصت ضعف مدیریت شهردار کنونی و مدیرانش استفاده کرده تا از آب گل آلود ماهی بگیرند اما نگاهی به ترکیب منتقدین نشان میدهد انتقادها سیاسی نیست.

امروز کسانی منتقد مدیریت شهری وعملکردش هستند که به لحاظ  مشرب سیاسی دریک جریان تعریف می شوند اما چنان به ستوه آمده اندکه گویی چاره ای جز انتقاد ندارند.

گرچه ممکن است برخی بگویند افراد بدون نگاه سیاسی حرف می زنند واین را ویژگی مثبت تلقی کنند اما اساسا این سوال پیش می آید که آقایان منتقد مگر خودشان نجفی را انتخاب و حمایت نکردند؟ مگر وقتی نام او مطرح شد نهادهای مسئول با دلایل مختلف صلاحیت وی را زیرسوال نبردند؟ نمی شود که آقایان اقدامی کنند خود هم منتقد شوند؟

امروز همین دوستان منتقد شهردار تهران و عملکردش باید پاسخگوی مردم باشندچون خودشان وی را برگزیدند و حمایت کردند و این تازه اول راه است. 

جای نجفی بودم  قلب دردی، کمر دردی چیزی بهونه می کردم و خلاص؛ برادر عزیز از عارف که ضعف عملکردی خودش مشهود است تا اعضای شورای شهر که انتخابت کرده اند منتقدند، پس کمی فکر کن شاید این بار نیز اشتباه آمده ای.» 

*مدیرمسئول ماهنامه «نماینده»