شناسهٔ خبر: 142923 - سرویس مجلس
نسخه قابل چاپ منبع: ماهنامه نماینده

تاثیر لابی گروه‌های ذی‌نفع در تصمیمات پارلمانی کشورهای مختلف

گروه‌های ذی‌نفوذ حرفه‌ای بیشترین میزان تمرکز خود را بر روی لابی‌گری در بین نمایندگان مجلس و اعضای دولت می‌گذارند و پی‌گیری اهداف مشتریان خود را در دولت و مجلس دنبال می‌کنند.

ماهنامه«نماینده»/ گروه‌های ذی‌نفوذ که با عناوین مختلفی چون گروه‌های فشار، گروه‌های لابی‌گر، گروه‌های ذی‌نفع یا گروه‌های با منافع خاص نیز شناخته می‌شوند، گروه‌هایی هستند که از شیوه‌های مختلف برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی و همچنین تصمیم‌های سیاستمداران استفاده می‌کنند. این گروه‌ها از روش‌های متفاوتی برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی و روند قانون‌گذاری استفاده می‌کنند که ازجمله آنها می‌توان به لابی‌گری، کمپین‌های رسانه‌ای، اقدامات تبلیغاتی، برگزاری نظرسنجی و جلسات بحث و بررسی مسائل سیاسی‌ اشاره کرد. اگر این اقدامات برای تعدادی از این گروه‌ها پاسخگو نباشد، آنها از طریق راه‌های دیگر مانند برگزاری تجمع‌ها یا اعتصاب‌های صنفی و نافرمانی مدنی هدف‌های خود را به‌پیش می‌برند. این گروه‌ها عموماً نماینده‌ای در دولت ندارند و به همین دلیل با تشکیل گروه و اقدامات تبلیغاتی و تأثیرگذاری بر روند سیاست‌گذاری سعی در شراکت در قدرت دارند. بر اساس آخرین آمار -که البته به دلیل افزایش روزبه‌روز تعداد این گروه‌ها امکان سنجیدن دقیق میزان آنها وجود ندارد- در واشنگتن نزدیک به 100 گروه ذی‌نفع مشغول فعالیت و لابی و رایزنی با سیاستمداران هستند که هر کدام از تعداد بسیار بالایی از کارشناسان و لابی‌گران بهره می‌گیرند. گروه‌های ذی‌نفع معمولاً فعالیت عمده‌ای در کمپین‌های انتخاباتی نمایندگان مجلس دارند و بیشترین میزان درآمد نمایندگان برای هزینه کردن در انتخابات از منابع مالی‌ای که این گروه‌ها برای آنها ایجاد می‌کنند، تأمین می‌شود.

گروه‌های ذی‌نفوذ حرفه‌ای بیشترین میزان تمرکز خود را بر روی لابی‌گری در بین نمایندگان مجلس و اعضای دولت می‌گذارند و پی‌گیری اهداف مشتریان خود را در دولت و مجلس دنبال می‌کنند. با این‌حال معمولاً مقادیر قابل توجه منابع مالی که شرکت‌ها، صنایع، اتحادیه‌ها و سایر گروه‌های اقتصادی برای لابی‌گران در کنگره و دولت هزینه می‌کنند، در مقابل منافع اقتصادی که بعد از رسیدن به اهدافشان به دست می‌آورند، بسیار ناچیز است.

نقش گروه‌های ذی‌نفوذ بیشتر از همه عوامل دیگر در نظام پارلمانی و سیاسی آمریکا نمود پیدا کرده است. از ابتدای دهه 60 میلادی تا دهه 80، تعداد، تنوع و فعالیت گروه‌های ذی‌نفع در واشنگتن به‌شدت افزایش پیدا کرد و گروه‌های مختلفی که در خصوص مسائل سیاسی تحقیق انجام می‌دادند، به این نتیجه رسیدند که تعداد گروه‌های لابی‌گر و ذی‌نفوذ به‌زودی در کنگره آمریکا افزایش ‌یافته و تأثیرگذاری زیادی بر روی قوانین خواهند داشت. تا آن زمان تحقیقات مختلفی در خصوص اثرگذاری این گروه‌ها بر روی فعالیت‌های سیاسی و سیاست‌گذاری در آمریکا وجود داشت اما هیچ‌کدام از تحقیقات نتوانستند رابطه حقیقی و میزان تأثیرگذاری واقعی این گروه‌ها بر روی فعالیت‌های کنگره را سنجیده و اعلام کنند. در طول این تحقیقات مشخص شد که گروه‌های ذی‌نفع و ذی‌نفوذ نه‌تنها در کنگره و دولت آمریکا مشغول فعالیت هستند، بلکه بر روی مجالس محلی، سازمان‌ها و اداره‌های دولتی و حتی دادگاه‌ها و شاخه قضایی سیستم ایالات‌متحده نیز تأثیرگذاری عمیقی دارند.

لابی‌گران و گروه‌های ذی‌نفوذ در پارلمان‌های بسیاری از کشورهای دنیا فعال هستند اما می‌توان کنگره آمریکا را بهشت لابی‌گران نامید چراکه قوانین پارلمان این لابی‌گری را مجاز شمرده و درعین‌حال تسهیلات زیادی برای افرادی که در این شغل هستند، فراهم می‌شود و کشورهای مختلف نیز برای تأثیرگذاری بر سیاست خارجی آمریکا هزینه زیادی را به شرکت‌های لابی‌گر می‌پردازند. یکی از شغل‌های بسیار پیچیده و سخت و درعین‌حال بسیار سودآور برای سیاستمداران آمریکایی، لابی کردن با نمایندگان مجلس است. گاهی اوقات وزرای دولت‌های قبل نیز به‌عنوان عوامل لابی‌گر وارد میدان می‌شوند و پول خوبی نیز از این رهگذر نصیب‌شان می‌شود.

نظر شما