به گزارش«نماینده»، حجت الله عبدالملکی، عضو شورای مرکزی جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی با اشاره به اینکه سازوکار جبهه مردمی ابتکار نوین جریان انقلابی کشور است و می تواند در جلب مشارکت عمومی تاثیر بسیاری داشته باشد، گفت: تشکیل این جبهه حرکت به سمت تحزب حرفه ای در ایران است تا از این طریق جریان ها مختلف سیاسی در کشور با پشتوانه بدنه اجتماعی بر سیاست گذاری مدیران اجرایی کشور تاثیر گذار باشند.

وی افزود: تاکنون روش ما برای انتخاب رئیس جمهور و دولت این بوده که یک نفر وارد صحنه شده با ایجاد فضای احساسی و یا موج آفرینی های مثبت و منفی آراء را کسب می کرد بدون اینکه یک جریان به صورت فنی و حرفه ای پشتیبان این فرد باشد و یا اینکه یک گروه و جریانی به طور تخصصی نسبت به عملکرد آن فرد از او حساب کشی کنند اما با این الگوی جدید توانمندی بدنه انقلابی جامعه که بخش عمده جامعه را با برخورداری حدود ۷۰ درصد از جامعه شامل می شود هم افزا شده و پتانسیل ها به سمتی واحدی حرکت می کند تا امکان اثرگذاری بیشتری داشته باشد.

این استاد دانشگاه امام صادق (ع) ادامه داد: در این جریان کسانی که می خواهند کاندید ریاست جمهوری شوند برنامه ها و چشم انداز خود را ارائه کرده و تیم پیشنهادی خود برای انجام امور را نیز معرفی خواهند کرد تا کمیته های این جبهه برنامه ها و صلاحیت فرد و افراد پیشنهادی را بررسی کرده و در نهایت آن ها را به بدنه اجتماعی جبهه معرفی می کنند.

عبدالملکی گفت: چنین جریانی می تواند ضمن پشتیبانی از دولتی که با رای مردم روی کار آمده است امکان حساب کشی از مدیران اجرایی را نیز فراهم کند که در حوزه های مختلف از جمله اقتصاد، سیاست، بین الملل، علم و فن آوری، شهری، روستایی و حوزه های مختلف انجام کدام امور در دستور کار قرار داشته است.

عضو شورای مرکزی جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی تصریح کرد: رئیس جمهوری که با پشتوانه چنین جریانی روی کار آمده به طور مداوم خود را توسط جریانی که بی حد هستند مورد سوال می بیند و در چنین شرایطی رئیس جمهور نمی تواند این جریان را که به نوعی حامی و پشتیبان دولت او هستند را افراطی یا مغرض بخواند.

وی عنوان کرد: متاسفانه وقتی افراد به طور انفرادی وارد صحنه انتخابات شده و آرا را با ایجاد یک موج احساسی کسب می کند تصور می کنند هیچ کس نباید به عملکرد آنها نقد کند و هر جریان منتقدی را معاند می داند. اما در چنین شرایطی رئیس جمهور خود را در معرض سوال و نقد می بیند و جامعه ای که با چنین پشتوانه ای رای می دهد در حقیقت مشارکتی موثرتر خواهد داشت.