شناسهٔ خبر: 133684 - سرویس مجلس
نسخه قابل چاپ منبع: هفته نامه نماینده

محمود نگهبان‌ نمایندۀ مردم خواف و رشتخوار در مجلس در گفت‌وگو با هفته‌نامه نماینده:

درس خواندن در کانکس زیبندۀ آموزش‌وپرورش نیست

محمود نگهبان سلامی حتی در یکی از شهرها در همین فصل سرد دانش‌آموزان در کانکس درس می‌خوانند که این شرایط به‌هیچ عنوان درس خواندن در چنین شرایطی زیبندۀ آموزش‌وپرورش نیست.

به گزارش هفته نامه «نماینده»؛ «محمود نگهبان‌سلامی»، نمایندۀ دوره‌های نهم و دهم مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی از حوزۀ انتخابیۀ خواف و رشتخوار در استان خراسان رضوی است. وی در گفت‌وگو با هفته‌نامۀ «نماینده»، به مسائل و مشکلات شهرستان خواف و رشتخوار پرداخت.

شرایط صنعتی این حوزۀ انتخابیه چگونه است؟

این منطقه ۱۳۰ کیلومتر مرز مشترک با افغانستان دارد و از آنجایی که در گذشته چندان به آن توجه نشده است و علی‌رغم ظرفیت‌های بالای صنعتی و معدنی، تقویت زیرساخت‌ها به‌ویژه در امر صنعت مورد توجه قرار نگرفته و منطقۀ محروم محسوب می‌شود. علی‌رغم تمام محرومیت‌ها شهرستان خواف بزرگترین معادن سنگ آهن خاورمیانه تحت عنوان سنگان را در خود دارد. در حال حاضر نیز شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذار در این منطقه کارخانه‌های کنستانتره و گنداله ایجاد می‌کنند. برخی کارخانه‌ها نیز در حال بهره‌برداری و برخی دیگر در دست احداث هستند که ممکن است تا ۲-۳ سال آینده تکمیل شوند. اما به‌طور کلی مشکل اساسی در امر عدم تقویت زیرساخت‌های حوزۀ صنعت است.

شرایط آبی چگونه است؟

با توجه به خشک بودن منطقه در حال حاضر به دلیل استفاده از آب‌های زیرزمینی سفره‌های زیرزمینی وضعیت بحرانی دارند و اکنون دغدغۀ جدّی مردم محسوب می‌شوند. البته پیشنهاداتی مبنی براینکه از پس آب شهرهای اطراف و دیگر مناطق به این حوزه سرازیر شود مطرح می‌شود اما باید برای این موضوع یک برنامۀ اساسی و راهکار کارشناسی و عملیاتی مانند طرح انتقال آب از دریای عمان دیده شود. تا شرکت‌های خصوصی با سرمایه‌گذاری در این زمینه این مشکل را به‌صورت ریشه‌ای و اساسی حل کنند.

وضعیت راه‌های مواصلاتی را نیز تشریح کنید.

در حوزۀ جاده‌ای باید تدابیر لازمی اندیشیده شود چراکه باتوجه به فرآورده‌های سنگی همچون گنداله‌ها این جاده باید به خط ریلی مجهز شود. خوشبختانه خط ریلی از خواف تا تهران وجود دارد حتی خط ریلی از این منطقه به افغانستان یعنی تا ایستگاه شمتیغ در هرات نیز متصل شده است و اکنون نیز ادامۀ این خط ریلی در خاک افغانستان در حال ریل‌گذاری است. اما چون این یک خط است کارها با شرایط مطلوبی پیش نمی‌رود و نیازمند هستیم تا راه‌آهن این بخش دو خطه شود. به‌طور مثال با احتساب ۱۷.۵میلیون تن کنستانتره، ۱۵میلیون گنداله و ۵ میلیون سنگ ‌دانه‌بندی که مجموعاً به ۴۰ میلیون تن می‌رسد باید از این منطقه حمل شود که با یک خطه بودن راه‌آهن این امر با کندی صورت می‌گیرد. همچنین مسیر سنگان تا خواف، رشتخوار و تربت حیدریه و به‌طور کلی جاده باید چهار بانده شود تا ماشین‌های سنگینی که تعدادشان هم زیاد است راحت‌تر بتوانند حمل بار کنند.

این کارخانه‌ها چه اندازه در اشتغال‌زایی این منطقه سهم دارند؟

قطعاً مؤثر هستند. هر کدام از آنها که به بهره‌برداری برسند، ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر مشغول به کار می‌شوند. همچنین در بخش اکتشاف و استخراج معادن تعداد زیادی مشغول به کار هستند و با تقویت زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی شاهد وضعیت مطلوبی در حوزۀ اشتغال به‌ویژه ایجاد اشتغال پایدار خواهیم بود.

آیا مردم از شرایط مسکن در شهرستان خواف و رشتخوار رضایت دارند؟

منطقه‌ای در شهرستان رشتخوار به نام جنگل وجود دارد که سند منزل مردم آنجا در اختیار بنیاد مستضعفان و در حقیقت برای این نهاد است و مردم در حالی در خانه‌هایشان نشسته‌اند که بیم هر لحظه تخلیۀ آنجا را دارند.

برای رفع این مشکل تدبیری اندیشیده‌اید؟

با آقای «سعیدی کیا» دربارۀ این موضوع جلسه داشتیم که قرار شده سازمان این خانه‌ها را با قیمت پایینی به افرادی که در خانه‌هایشان زندگی می‌کنند، بفروشد.

کشاورزی در این منطقه چه جایگاهی دارد، مشکلات مربوط به آن کدام است؟

مسئله‌ای که برای کشاورزان به چالش تبدیل شده است موضوع چاه‌های اتوماتیکی است که به‌صورت خودکار خاموش می‌شوند. به‌طور مثال از آنجایی که این چاه‌ها زمان‌بندی دارند در فصل برداشت محصولات حتی اگر کشاورزان نیازمند آب برای زمین‌هایشان باشند اما به‌دلیل زمان تعیین شده این چاه‌ها به صورت اتوماتیک خاموش می‌شوند. در حقیقت این مشکل عمدۀ کشاورزان است.

از سوی دیگر عمده محصول اصلی این منطقه زعفران و پسته است که معمولاً سود اصلی حاصل از فروش این محصولات را دلال‌ها و واسطه‌ها کسب می‌کنند. معتقدم باید دولت همان کاری که برای گندم‌ها مبنی بر خرید تضمینی گندم کرد، زعفران و پسته را هم به صورت تضمینی خریداری کند تا دست دلال‌ها کوتاه شود. این امر کمک بسیار بزرگی به کشاورزان این منطقه می‌کند.

شرایط آموزشی چگونه است؟

مشکل جدّی که در بخش آموزشی داریم به وجود ساختمان‌های قدیمی و فرسوده که مربوط به ۳۰ سال قبل است برمی‌گردد که دانش‌آموزان در این مکان‌ها احساس امنیت نمی‌کنند حتی در یکی از شهرها در همین فصل سرد دانش‌آموزان در کانکس درس می‌خوانند که این شرایط به‌هیچ عنوان درس خواندن در چنین شرایطی زیبندۀ آموزش‌وپرورش نیست.

نظر شما