به گزارش «نماینده»، مناسبات بین آمریکا و غرب و به ویژه واشنگتن-برلین در دوران ریاست جمهوری اوباما نسبتا بدون تنش و دوستانه بود، اما با توجه به موضع گیری های اخیر ترامپ می توان پیش بینی کرد که آینده روابط بین آمریکا و غرب تحت ریاست جمهوری ترامپ دوران پرتنش و البته مبهمی را در پیش رو دارد.

ترامپ در آستانه نشستن بر کرسی ریاست جمهوری آمریکا که در روز جمعه اول بهمن انجام می شود در اولین گفتگوی مشترک خود با  دو رسانه اروپایی بیلد و تایمز انتقادهای تند و آشکاری را علیه سیاست های غرب و آلمان وارد کرده است.

ترامپ سیاست پناهندگان مرکل را خطایی فاجعه بار ارزیابی کرده و با نگاهی به حمله تروریستی ۱۹ دسامبر برلین به این مسئله که مرکل اجازه ورود همه مهاجران غیر قانونی به کشورش را می دهد انتقاد شدیدی  وارد کرد.

رئیس جمهور منتخب آمریکا همچنین تاکید کرد که آلمان به جای اینکه اجازه ورود پناهندگان به کشورش را بدهد باید به صورت قاطعانه تر برای تشکیل یک منطقه حائل در سوریه تلاش کند.

وی در عین حال مرکل را یکی از مهم ترین سران کشورهای غربی و و رهبری بزرگ و قابل احترام دانست.

ترامپ همچنین درباره نقش آلمان در اتحادیه اروپا نیز گفت: اساسا اتحادیه اروپا وسیله ای برای تحقق اهداف آلمان است. بنابراین اقدام انگلیس برای خروج از این اتحادیه هوشمندانه بود.

ترامپ همچنین سازندگان اتومبیل در آلمان را تهدید به دریافت گمرک بالا برای واردات به کشورش کرده و از  کارخانجات اتومبیل سازی آلمانی خواست که کارخانه های خود را در آمریکا بسازند و تاکید کرد که این برای آن ها هم خیلی بهتر خواهد بود.

وی همچنین خودرو سازان آلمانی را متهم به در پیش گرفتن رفتاری ناعادلانه در قبال آمریکا کرده و گفت: من طرفدار تجارت آزاد اما نه به هر قیمتی هستم. من تجارت آزاد را دوست دارم اما این باید تجارتی هوشمندانه و از نظر من منصفانه باشد.

وی همچنین با استقبال از مسئله خروج انگیس از اتحادیه اروپا پیش بینی کرد که با خروج انگلیس کشورهای دیگری هم از این اتحادیه خارج شوند.

ترامپ با این پیش بینی خود در اصل دست خود را روی یکی از نقاط ضعف و حساس اتحادیه اروپا قرار داد. بسیاری از سیاستمداران اروپایی به شدت نگران شکل گیری دومینوی خروج در اتحادیه اروپا هستند. البته ترامپ تاکید کرد که برای وی فرقی نمی کند که اروپا از هم بگسلد یا در کنار هم باقی بماند.

رئیس جمهور منتخب آمریکا همچنین در بخش دیگری از این مصاحبه ناتو که مهم ترین ائتلاف نظامی غربی است را ائتلافی منسوخ ارزیابی کرده و از پرداخت های نا برابر اعضای این ائتلاف برای هزینه های نظامی گله کرد.

این اظهارات ترامپ نگرانی هایی را در بین سیاستمداران آلمانی، اروپایی و بخصوص اعضای ناتو ایجاد کرده است.

"فرانک والتر اشتاین مایر"، وزیر امور خارجه آلمان درباره این اظهار نظر ترامپ که ناتو را منسوخ اعلام کرده است ابراز نگرانی کرده است.

وی بعد از یک دیدار با دبیر کل ناتو در بروکسل اظهارات اخیر ترامپ را موجب تعجب و هیجان و ناآرامی نه تنها در بروکسل بلکه در ائتلاف نظامی ناتو دانست.

"یورگن هات"، هماهنگ کننده روابط دو سوی آتلانتیک دولت فدرال آلمان هم تلاش کرد تا شرایط را آرام کند و تاکید کرد که من انتظار ندارم که ترامپ پشتیبانی و حمایت های خود برای لهستان و دیگر اعضای ناتو را قطع کند.

"زیگمار گابریل"، معاون صدر اعظم آلمان و وزیر اقتصاد این کشور نیز درباره تهدیدات ترامپ علیه خودرو سازان آلمانی ابراز نگرانی کرد و توصیه کرد که باید منتظر ماند و دید که چه اتفاقی می افتد.

ترامپ خودرو سازان آلمانی را تهدید کرده است که باید برای اتومبیل هایی که برای آمریکا می سازند ۳۵ درصد مالیات پرداخت کنند.

گابریل ضمن اینکه خودروسازان آلمانی را دعوت به حفظ آرامش کرد در این باره گفت که صنعت اتومبیل آمریکا با چنین اقدامی بدتر، ضعیف تر و گران تر می شود.

برخی رسانه های آلمانی هم تحلیل های مختلفی درباره سخنان و اظهارات تند و انتقادی اوباما داشتند.

هفته نامه اشپیگل در مطلبی نوشت در حالی که اوباما اروپا را به عنوان پروژه ای تاریخی ارزیابی می کند اما جانشین وی همواره جدایی و فروپاشی این اتحادیه را پیش بینی می کند. ترامپ آمریکا را شرکتی می داند که امتیازات زیادی را از ضعف اروپا می تواند برای خود بدست آورد.

اشپیگل ایراد چنین اظهاراتی را از طرف ترامپ از نظر سیاسی بسیاری خطرناک ارزیابی کرده و نوشت: وی به این ترتیب به جنبش های پوپولیستی در اروپا این سیگنال را فرستاد که آن ها در آینده یک متحد در کاخ سفید دارند.

سخنگوی سیاست خارجی حزب سوسیال دموکرات آلمان هم اظهارات رئیس جمهور منتخب آمریکا را تکان دهنده و بعضا متناقض و گیج کننده نامید.

روز جمعه دونالد ترامپ رسما قدم به کاخ سفید خواهد گذاشت و باید دید فاصله حرف و عمل وی تا چه اندازه است و آیا روی کار آمدن او به عنوان رئیس جمهور آمریکا واقعا نقطه عطفی در مناسبات دو سوی آتلانتیک خواهد بود؟