به گزارش «نماینده» حبیب ایل‌بیگی معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی درباره اینکه گفته می‌شود به دلیل کمبود کار تعدادی از دست‌اندرکاران سینما از مشکل بیکاری رنج می‌برند، گفت: امسال رونق خوبی در سینمای ایران در حوزه تولید داریم و اتفاقات خوبی را با توجه به توان سینما شاهد هستیم. با این حال مشکل از جایی آغاز شد که در صداوسیما تولید، ساخت سریال و فیلم های تلویزیونی و حتی برنامه سازی به دلیل مشکلات مالی به حداقل رسید و بخش عمده ای از افراد فعالی که به واسطه حجم گسترده تولید در سال های پیش وارد سازمان شده بودند اکنون با تعطیلی و توقف فیلم ها در صداوسیما، بیکار شده اند.

وی ادامه داد: توقع این افراد بیشتر از سینماست و کمتر می بینید کسی از صداوسیما سوال کند که چرا فیلم و سریالی ساخته نمی شود؟ البته در جایی هم این افراد را تعمدا به سمت سینما سوق می دهند و اینکه این افراد بیکاران سینما هستند. با این حال چون بخشی از این افراد هم در سینما و هم در تلویزیون کار می کردند ما نادیده شان نمی گیریم ولی سینما هم با حداکثر ظرفیت خود در حال فعالیت است.

ایل بیگی با اشاره به اینکه بخشی از بار تلویزیون روی دوش سینما افتاده است، گفت: تلویزیون در سال‌های مختلف سریال های متفاوتی را می ساخت و تولید تله فیلم هم سیاست اشتباهی بود که برای تامین نیازهای نمایشی سازمان صداوسیما رواج یافت. تولید تله‌فیلم‌ها با این نیت بود که جای فیلم های سینمایی را بگیرد و این سیاست باعث شد که صداوسیما دیگر از سینما فیلم خریداری نکند.

معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی با اشاره به نبود تعامل حداکثری میان صداوسیما و سینما در خرید فیلم های سینمایی عنوان کرد: تله فیلم ها قدرت و کیفیت فیلم های سینمایی را نداشتند و باعث نوعی لطمه دوطرفه شدند چراکه صداوسیما پول کلانی را برای ساخت این آثار صرف می کرد درحالیکه این هزینه می توانست صرف پیش خرید فیلم های سینمایی شود و به این ترتیب هم تاثیر فرهنگی مورد نظر ایجاد و هم از سینمای ملی حمایت می شد چون رسانه ملی یکی از اصلی ترین نهادهایی است که می تواند به سینمای ملی ما کمک کند.

شهرهای دورافتاده سینما ندارند و می توانند آثار سینمایی را در تلویزیون ببینند

وی تصریح کرد: ما سال هاست که شاهدیم که از میان ۱۱۰ تا ۱۲۰ فیلم سینمایی که در طول سال ساخته می شود شاید کمتر از ۱۰ اثر توسط سازمان صداوسیما خریداری می شود. اگر شما دقت کنید، می بینید که تلویزیون در میان آثاری که پخش می کند فیلم های ۳۰ سال گذشته را هم روی آنتن می برد و چرا باید اینگونه باشد. ما در کشور مناطق و شهرستان هایی را داریم که سینما ندارند و ما باید امکانی را فراهم کنیم که مردمی که در شهرهای دورافتاده سینما ندارند بتوانند فیلم های روز سینمای ایران را در تلویزیون ببینند.

ایل بیگی در واکنش به تعداد بالای ساخت فیلم ها و کمبود سالن های سینمایی اظهار کرد: بخشی از فیلم ها می تواند توسط تلویزیون خریداری شود چون همه فیلم های سینمایی که به تولید می رسند اکران نمی شوند و ما در نهایت می توانیم ۷۰ تا ۸۰ فیلم را اکران کنیم. به همین دلیل خریداری فیلم ها توسط تلویزیون می تواند رونق سینما را چند برابر افزایش دهد. صداوسیما با خرید رایت تلویزیونیِ فیلم های سینمایی می تواند از این آثار حمایت و حتی بخشی از بیکاری دست اندرکاران خود را از این طریق جبران کند. این کار هزینه زیادی را در برنمی گیرد ولی اگر بخواهد خودش دست به تولید بزند باید هزینه زیادی صرف کند.

معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی با اشاره به هزینه هایی که پیش از این صرف خرید آثار سینمایی می شده است، یادآور شد: من زمانی با یکی از مدیران تلویزیون که در دهه ۷۰ در معاونت سیما حضور داشت صحبت می کردم و او عنوان کرد که در آن زمان رقم قابل توجهی برای خرید آثار سینمایی صرف می کرده اند درحالیکه فکر می کنم در مقطع کنونی این رقم ۵۰۰ میلیون تومان هم نباشد و این یک نقص است که صداوسیما باید نسبت به آن پاسخگو باشد.

ایل بیگی تصریح کرد: رسانه ملی نمی تواند در این زمینه بی تفاوت بوده و تنها فکر کند که باید با بعضی از برنامه ها به سینمای ملی حمله کند. به نظرم این عزیزان باید کمی دوستی خود را در این حوزه ها بیشتر نشان دهند.

وی در پایان با اشاره به برگزاری سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر عنوان کرد: امسال فکر می کنم رقابت سختی با توجه به حضور چند نسل سینما وجود داشته باشد. رونق خوبی در سینمای ایران در حوزه تولید وجود دارد و حتی بیشتر از توان و ظرفیت سینما در آن تولید و رونق وجود دارد.