«نماینده»؛ حسین طلا/ باید به موضوع فروش با تسهیلات ویژه خودرو که در روزهای اخیر عملیاتی شده است، به صورت همه جانبه نگاه کرد. از بُعد اینکه دولت خواسته، فکری به حال اقتصاد و رکودی که در مجموعه خودروسازی است، نماید، این اقدام ارزنده است. اما برای اینکه بدانیم تا چه حد این تصمیم موفق بوده، باید چند نکته را مدنظر قرار داد:

اول اینکه پول تسهیلات از محل استقراض بانک‌ها تأمين می گردد. به این معنا که این پول، از تولید ثروت در جامعه نیست و در عمل مردم را بدهکار می‌کند! به عبارتی مردم برای یک کالای مصرفی بدهکار می‌شوند.

در مجموع بنده فکر می‌کنم این‌گونه طرح‌ها تسکینی است و درمانی نیست. در حالی‌که ما نیازمند این هستیم که در داخل کشور طرح‌هایی اجرا شود که بتواند مشکل رکود را برطرف و بتواند تولید ثروت نماید تا با صرف آن پول‌ها در حوزه تولید بتوانیم چرخه رکود را برگردانیم. البته ما همچنان امید داریم که دولت طرح‌های اقتصادی خود را برای تغییر شرایط موجود ارائه کند تا مقداری مشکل را مرتفع نماید.

نکته بسیار مهم در این زمینه این است که در حال حاضر این مُسکن موقتی، آسیبی جدّی برای محیط زیست خواهد داشت. به عنوان مثال اگر بخواهیم تهران را در نظر بگیریم؛ معابر تهران در کل حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار خودرو با سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت، ظرفیت دارد. وقتی ظرفیت ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار خودروی پارک شده در حاشیة خیابان‌ها را از این مقدار کم کنیم در نهایت تنها حدود ۶۰۰-۷۰۰ هزار خودرو ظرفیت خواهیم داشت. در صورتی که در حال حاضر حدود تقریبی ۳.۵ تا ۴ میلیون خودرو در تهران داریم! از طرف دیگر تعداد موتورسیکلت‌ها در مجموعه شهر تهران که آلایندگی‌شان به مراتب بیش از برخی خودروهاست، به وفور یافت می‌شود. بنابراین و با این شرایط، برای طرح اخیر فروش با تسهیلات خودرو در تهران و کلان‌شهرها چیزی جز آلودگی و تلف شدن وقت مردم در ترافیک‌های طولانی را نمی‌توان متصور بود و علاوه بر تشدید آلودگی، نتیجه‌ای جز عصبی شدن مردم به علت تلف شدن وقت، که گرانبهاترین سرمایه آدمی است، نخواهد داشت.

راه‌حل مشکل آلودگی هوا سیاسی نیست. به عنوان مثال مدتی آمدند در خصوص پتروبنزین‌ها مطالب واهی را مطرح کردند درحالی‌که خودشان در حال حاضر از بنزین پالایشگاه‌ها استفاده می‌کنند! باید فارغ از مسائل سیاسی، با طرح بحث‌های تخصصی و مدیریتی قوی در این زمینه اقدام‌های لازم صورت بگیرد.

 حتی در خصوص تعداد پلاک‌های پایتخت نیز نیازمند قاعده هستیم. در برخی از کشورها پلاک پایتختشان هزینه‌های خیلی زیادی دارد و از طرف دیگر هر پلاکی اجازة ورود و تردد مداوم در کلانشهرها را ندارد. ما آن قوانین خاص را نداریم و از این جهت دچار مشکلات فراوان هستیم.

*عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی